سوره بینه در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سوره]] بیّنه نود و هشتمین سوره در ترتیب [[مصحف]] و صدمین سوره در ترتیب نزول است که پس از [[سوره طلاق]] و پیش از [[حشر]] نازل شده است <ref>مجمع‌‌البیان، ج ۱۰، ص۶۱۳؛ البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص۲۸۱؛ التمهید، ج ۱، ص۱۳۷.</ref> و چون [[سوره حشر]] در [[ربیع الاول]] [[سال چهارم هجری]] در جریان [[غزوه بنی نضیر]] نازل شده است <ref>المغازی، ج ۱، ص۳۶۳، ۳۸۰؛ السیرة النبویه، ج ۳، ص۱۹۰ ـ ۱۹۲.</ref> بنابراین می‌‌بایست سوره بیّنه در اواخر سال سوم یا اوائل سال چهارم نازل شده باشد.<ref>التحریر والتنویر، ج ۳۰، ص۴۶۸.</ref>

نام مشهور آن «بیّنه» (به معنای دلیل آشکار) است که از واژه {{متن قرآن|الْبَيِّنَةُ}} در آیات {{متن قرآن|لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ}}<ref>«کافران از اهل کتاب و مشرکان، (از کیش خود) دست نمی‌کشیدند تا آنکه آن برهان به آنان رسد» سوره بینه، آیه ۱.</ref>،  {{متن قرآن|وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ}}<ref>«و اهل کتاب پراکنده نشدند مگر از آن پس که برای آنان آن برهان فرا رسید» سوره بینه، آیه ۴.</ref> گرفته شده است.<ref>جامع‌‌البیان، مج ۱۵، ج ۳۰، ص۳۳۲؛ مجمع‌‌البیان، ج ۱۰، ص۷۹۱؛ نمونه، ج ۲۷، ص۱۹۶.</ref> در منابع کهن <ref>مجازالقرآن، ج ۲، ص۳۰۶؛ معانی القرآن، فراء، ج ۳، ص‌‌۲۸۱؛ صحیح البخاری، ج ۶، ص۱۰۸.</ref> و [[روایات]] از آن به [[سوره]] {{متن قرآن|لَمْ يَكُنِ}} و {{متن قرآن|لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا }}<ref>«کافران از اهل کتاب و مشرکان، (از کیش خود) دست نمی‌کشیدند » سوره بینه، آیه ۱.</ref> یاد شده.<ref> الدرالمنثور، ج ۸، ص۵۸۵؛ البرهان، ج ۵، ص۷۱۷؛ التحریروالتنویر، ج ۳۰، ص۴۶۷.</ref> و ابیّ‌‌ بن کعب در مصحفش آن را سوره {{متن قرآن|أَهْلِ الْكِتَابِ}} نامیده بود.<ref>الاتقان، ج ۱، ص۱۲۲؛ التحریر والتنویر، ج ۳۰، ص۴۶۷.</ref> {{متن قرآن|قَيِّمَةٌ}}،<ref>معانی‌‌القرآن، زجاج، ج ۵، ص۳۴۹؛ البیان فی عد آی القرآن، ص‌‌۲۸۲.</ref> {{متن قرآن|الْبَرِيَّةِ}}،<ref>املاء ما من به الرحمن، ص۲۹۱.</ref> {{متن قرآن|مُنفَكِّينَ}} و «انفکاک» نیز نام‌های دیگر این سوره است.<ref> الاتقان، ج ۱، ص۱۲۲؛ التحریر والتنویر، ج ۳۰، ص۴۶۶؛ روح المعانی، مج ۱۶، ج ۳۰، ص۳۵۸.</ref> در [[اتقان]] و [[روح المعانی (کتاب)|روح المعانی]] «[[قیامت]]» نیز از نام‌های این سوره شمرده شده است <ref>الاتقان، ج ۱، ص۱۲۲؛ روح‌‌المعانی، مج ۱۶، ج ۳۰، ص۳۵۸.</ref> که به دلیل شباهت رسم‌‌الخط آن با {{متن قرآن|قَيِّمَةٌ}} با صرف نظر از حرکات (قِیمَه ـ قَیِّمه) به نظر می‌‌رسد تصحیف «قیّمه» باشد. [[شاهد]] این نظر آنکه در این دو منبع از نام «قیّمه» با وجود شهرتش <ref>التحریر و التنویر، ج ۳۰، ص۴۶۷.</ref> یاد نشده است. همه این نام‌ها برگرفته از واژه‌‌هایی است که در این سوره به کار رفته است.<ref>[[علی اسعدی|اسعدی، علی]]، [[سوره بلد - اسعدی (مقاله)| مقاله «سوره بلد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>