سفر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←دعا برای اقامتی بابرکت در مقصد
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
===[[دعا]] برای اقامتی بابرکت در مقصد=== | ===[[دعا]] برای اقامتی بابرکت در مقصد=== | ||
[[خداوند]] به [[نوح]]{{ع}} [[فرمان]] می‌دهد که در [[زمان]] استقرار در کشتی برای فرودی پرخیر و [[برکت]] دعا کند: | [[خداوند]] به [[نوح]]{{ع}} [[فرمان]] می‌دهد که در [[زمان]] استقرار در کشتی برای فرودی پرخیر و [[برکت]] دعا کند: {{متن قرآن|وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ}}<ref>«و بگو: پروردگارا مرا به جایگاهی خجسته فرود آور و تو بهترین میزبانانی» سوره مؤمنون، آیه ۲۹.</ref> بر اساس روایتی، [[رسول اعظم]]{{صل}} به [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} فرموده است: ای علی! هرگاه در منزلی‌فرود آمدی بگو: {{متن حدیث| اَللَّهُمَّ}} {{متن قرآن|أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ}}.<ref>بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۵۳.</ref> آن [[حضرت]] نیز دیگران را به این دعا که بخشی از آن، [[آیه قرآن]] است، فرا خوانده بود.<ref>بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> | ||
توصیه [[امام صادق]]{{ع}} این است که هرگاه به [[محیط]] هولناکی وارد شدی، آیه {{متن قرآن|وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا}}<ref>«و بگو: پروردگارا مرا با درآوردنی درست (به هر کار) در آور و با بیرون بردنی درست (از هر کار) بیرون بر و از نزد خویش برای من برهانی یاریگر بگمار!» سوره اسراء، آیه ۸۰.</ref> را [[تلاوت]] کن و با [[مشاهده]] آنچه از آن هراسانی [[آیة الکرسی]] بخوان.<ref>بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۴۷.</ref> این توصیه افزون بر مسافران، شامل اقامت‌کنندگان نیز می‌شود، گرچه بیشترین زمینه این [[گرفتاری‌ها]]، در [[سفر]] است. از آیه {{متن قرآن|وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و گفت: بر آن سوار شوید! (که) راه افتادن و لنگر گرفتن آن با نام خداوند است؛ بی‌گمان پروردگارم آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره هود، آیه ۴۱.</ref> استفاده می‌شود که [[یاد خدا]] در شروع و پایان سفر توصیه قرآن کریم است: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا}}. | |||
==[[احکام]] مسافر== | ==[[احکام]] مسافر== | ||