نکت در دل معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
←نقر فی الاسماع یا تحدیث راهی دیگر برای علم آموزی امامان
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
===[[نقر]] فی الاسماع یا [[تحدیث]] راهی دیگر برای [[علم آموزی]] [[امامان]]=== | ===[[نقر]] فی الاسماع یا [[تحدیث]] راهی دیگر برای [[علم آموزی]] [[امامان]]=== | ||
نقر فی الاسماع یا [[محدث]] بودن [[اهل بیت]]{{عم}} از دیگر [[منابع علم]] امامان است که نوعی [[الهام]] محسوب میشود. نقر فی الاسماع یا تحدیث ایشان عبارت است از صحبت کردن با [[فرشتگان الهی]] به گونه‌ایی که [[فرشته]] با آنها صحبت کند، بدون اینکه [[پیامبر]] باشند و یا فرشته را ببینند. [[امام]] در اثر نزاهت [[روحی]]، صفای [[باطن]] و [[شایستگی]] [[علمی]] به مرتبه‌ای می‌رسد که [[فرشتگان]] آسمانی با او به [[گفتگو]] می‌پردازند و این تحدیث غیر از [[وحی تشریعی]] است زیرا بعد از [[پیامبر اسلام]] [[نبوت]] خاتمه یافته است<ref>ر.ک: [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص۳۳۰؛ محمد حسن نادم|نادم، محمد | نقر فی الاسماع یا [[محدث]] بودن [[اهل بیت]]{{عم}} از دیگر [[منابع علم]] امامان است که نوعی [[الهام]] محسوب میشود. نقر فی الاسماع یا تحدیث ایشان عبارت است از صحبت کردن با [[فرشتگان الهی]] به گونه‌ایی که [[فرشته]] با آنها صحبت کند، بدون اینکه [[پیامبر]] باشند و یا فرشته را ببینند. [[امام]] در اثر نزاهت [[روحی]]، صفای [[باطن]] و [[شایستگی]] [[علمی]] به مرتبه‌ای می‌رسد که [[فرشتگان]] آسمانی با او به [[گفتگو]] می‌پردازند و این تحدیث غیر از [[وحی تشریعی]] است زیرا بعد از [[پیامبر اسلام]] [[نبوت]] خاتمه یافته است<ref>ر.ک: [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص۳۳۰؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش ۲، صفحه ۵۹ و ۶۹؛ [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت (مقاله)|حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت]]، فصلنامه آینه معرفت، ش ۳۷، ص۱۵۲؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص۷۱؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ص۳۹۶ و ۳۹۷؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص۱۷۶؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۱۳۰ ـ ۱۴۰؛ [[محمد حسین نصیری|نصیری، محمد حسین]]، [[گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات (پایان‌نامه)|گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات]].</ref>. | ||
در مورد [[محدث]] بودن [[اهل بیت]]{{ع}} [[روایات]] فراوانی رسیده است، مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|أَنَّ أَوْصِیَاءَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ مُحَدَّثُون}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ١، ص٢٧٠؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۴۵۳.</ref>. همچنین ایشان فرمودند: "[[محدّث]] کسی است که [[سخن]] فرشته‌ها را می‌شنود بدون اینکه چیزی را ببیند بلکه در گوش و [[دل]] او نقش می‌بندد"<ref>{{متن حدیث|ذَکَرْتُ الْمُحَدَّثَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}قَالَ فَقَالَ إِنَّهُ یَسْمَعُ الصَّوْتَ وَ لَا یَرَی فَقُلْتُ أَصْلَحَکَ اللَّهُ کَیْفَ یَعْلَمُ أَنَّهُ کَلَامُ الْمَلَکِ قَالَ إِنَّهُ یُعْطَی السَّکِینَةَ وَ الْوَقَارَ حَتَّی یَعْلَمَ أَنَّهُ مَلَکٌ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۲۳.</ref>. [[امام کاظم]]{{ع}} در [[پاسخ]] اینکه [[علم]] شما از کجا حاصل میشود فرمودند: "به وسیله [[القاء در قلب]] یا شنیدن ندایی در گوش و گاهی هر دو با هم"<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ{{ع}}عَنْ شَیْءٍ مِنْ أَمْرِ الْعَالِمِ فَقَالَ نَکْتٌ فِی الْقَلْبِ وَ نَقْرٌ فِی الْأَسْمَاعِ وَ قَدْ یَکُونَانِ مَعاً}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۲۳.</ref> و یا می‌‌فرمایند: {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ عُلَمَاءُ صَادِقُونَ مُفَهَّمُونَ مُحَدَّثُون}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ١، ص٢٧١؛ طوسی، محمد بن حسن، امالی، ص٢۴۵.</ref>. همچنین [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ مُحَدَّثاً}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۱۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۱۳۰ ـ ۱۴۰؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص۱۸۵.</ref> | در مورد [[محدث]] بودن [[اهل بیت]]{{ع}} [[روایات]] فراوانی رسیده است، مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|أَنَّ أَوْصِیَاءَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ مُحَدَّثُون}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ١، ص٢٧٠؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۴۵۳.</ref>. همچنین ایشان فرمودند: "[[محدّث]] کسی است که [[سخن]] فرشته‌ها را می‌شنود بدون اینکه چیزی را ببیند بلکه در گوش و [[دل]] او نقش می‌بندد"<ref>{{متن حدیث|ذَکَرْتُ الْمُحَدَّثَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}قَالَ فَقَالَ إِنَّهُ یَسْمَعُ الصَّوْتَ وَ لَا یَرَی فَقُلْتُ أَصْلَحَکَ اللَّهُ کَیْفَ یَعْلَمُ أَنَّهُ کَلَامُ الْمَلَکِ قَالَ إِنَّهُ یُعْطَی السَّکِینَةَ وَ الْوَقَارَ حَتَّی یَعْلَمَ أَنَّهُ مَلَکٌ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۲۳.</ref>. [[امام کاظم]]{{ع}} در [[پاسخ]] اینکه [[علم]] شما از کجا حاصل میشود فرمودند: "به وسیله [[القاء در قلب]] یا شنیدن ندایی در گوش و گاهی هر دو با هم"<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ{{ع}}عَنْ شَیْءٍ مِنْ أَمْرِ الْعَالِمِ فَقَالَ نَکْتٌ فِی الْقَلْبِ وَ نَقْرٌ فِی الْأَسْمَاعِ وَ قَدْ یَکُونَانِ مَعاً}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۲۳.</ref> و یا می‌‌فرمایند: {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ عُلَمَاءُ صَادِقُونَ مُفَهَّمُونَ مُحَدَّثُون}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ١، ص٢٧١؛ طوسی، محمد بن حسن، امالی، ص٢۴۵.</ref>. همچنین [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ مُحَدَّثاً}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۱۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۱۳۰ ـ ۱۴۰؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص۱۸۵.</ref> | ||