سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
←فضیلت سوره اَعلی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
#اشاره‌ای کوتاه به [[صحف ابراهیم]] و موسی{{ع}} و [[تعالیم]] آموزنده آنان<ref>هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷ -، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۳۲؛ رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، صفحه ۵۹۰؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۱۴؛ مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، جلد۲۶، صفحه ۳۷۸؛ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۸؛ طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۲۶۳.</ref>.<ref>فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۲۷۵۸.</ref> | #اشاره‌ای کوتاه به [[صحف ابراهیم]] و موسی{{ع}} و [[تعالیم]] آموزنده آنان<ref>هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷ -، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۳۲؛ رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، صفحه ۵۹۰؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۱۴؛ مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، جلد۲۶، صفحه ۳۷۸؛ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۸؛ طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۲۶۳.</ref>.<ref>فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۲۷۵۸.</ref> | ||
==[[فضیلت | ==[[فضیلت]] سوره اَعلی== | ||
از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است: «هر کس | از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است: «هر کس سوره اعلی را در نمازهای [[واجب]] یا [[مستحب]] خود قرائت نماید در [[روز قیامت]] به او گفته می‌شود از هر دری از درهای [[بهشت]] که [[دوست]] داری وارد بهشت شو». | ||
[[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: «کسی که سوره اعلی را قرائت نماید خداوند به تعداد همه حروفی که بر [[پیامبران الهی]] ابراهیم، موسی و محمد نازل کرده است به ازای هر حرف ده [[حسنه]] به او می‌بخشد». | [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: «کسی که سوره اعلی را قرائت نماید خداوند به تعداد همه حروفی که بر [[پیامبران الهی]] ابراهیم، موسی و محمد نازل کرده است به ازای هر حرف ده [[حسنه]] به او می‌بخشد». | ||