آیه نبأ در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از قول [[ابن‌عباس]] گزارش کرده‌اند که این [[آیه]] درباره [[ولید بن عقبة بن أبی معیط]] نازل شده که [[رسول خدا]]{{صل}} او را برای جمع‌آوری [[صدقات]] [[قبیله]] [[بنی‌المصطلق]] به سوی [[حارث بن ضرار]] که قبلاً [[مسلمان]] شده بود فرستاد. حارث به رسول خدا{{صل}} [[وعده]] داده بود که هرکس از مردمش مسلمان شد وی [[زکات]] ایشان را جمع‌آوری کرده و تحویل [[نماینده]] آن [[حضرت]] نماید. هنگامی که [[مردم]] قبیله با [[شادی]] به استقبال [[ولید]] آمدند به لحاظ آنکه در [[جاهلیت]] میان ایشان [[دشمنی]] وجود داشت، او [[گمان]] کرد که مردم برای کشتن وی [[هجوم]] آورده‌اند؛ از این‌رو به نزد رسول خدا{{صل}} بازگشت و گزارش کرد که حارث و قبیله‌اش از دادن زکات خودداری نمودند! در حالی که موضوع بر خلاف آن بود. در نتیجه، رسول خدا{{صل}} [[خشمگین]] شد و [[تصمیم]] گرفت با آنان وارد [[جنگ]] شود. لیکن حارث پس از اطلاع از موضوع به حضور رسول خدا{{صل}} رسید، چون رسول خدا{{صل}} ماجرا را از او پرسید، او قسم یاد کرد که اصلاً فرستاده وی را ندیده بلکه او از نیمه [[راه]] بازگشته است. پس از آن، [[خداوند]] ایشان را معذور داشت و این آیه را فرو فرستاد<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج۴، ص۳۰۹؛ مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۳.</ref>.