همسایه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←همسایه‌داری
(←منابع) |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==همسایه‌داری== | ==همسایه‌داری== | ||
از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] شده است: | *از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] شده است: | ||
کسی که [[ایمان به خدا]] و [[روز قیامت]] دارد، همسایه‌اش را [[آزار]] نمی‌دهد<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۲.</ref>. | کسی که [[ایمان به خدا]] و [[روز قیامت]] دارد، همسایه‌اش را [[آزار]] نمی‌دهد<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۲.</ref>. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[حق همسایه]] بر [[آدمی]] این است: اگر همسایه‌اش از او پول‌طلبید، به او وام دهد. اگر به همسایه‌اش [[نیکی]] رسید، به او تبریک بگوید. اگر به همسایه‌اش گزندی رسد، دلداری‌اش دهد، اگر میوه‌ای می‌خرد، به او [[هدیه]] دهد. اگر به رایگان چیزی نمی‌بخشد، پس آن را پنهانی به [[خانه]] خویش بَرَد. خانه‌اش را چنان بلند نسازد که مانع عبور باد و [[نسیم]] شود، مگر با اجازه او. به فرزندش چیزی ندهد که بچه‌های [[همسایه]] [[خشمگین]] شوند. | [[حق همسایه]] بر [[آدمی]] این است: اگر همسایه‌اش از او پول‌طلبید، به او وام دهد. اگر به همسایه‌اش [[نیکی]] رسید، به او تبریک بگوید. اگر به همسایه‌اش گزندی رسد، دلداری‌اش دهد، اگر میوه‌ای می‌خرد، به او [[هدیه]] دهد. اگر به رایگان چیزی نمی‌بخشد، پس آن را پنهانی به [[خانه]] خویش بَرَد. خانه‌اش را چنان بلند نسازد که مانع عبور باد و [[نسیم]] شود، مگر با اجازه او. به فرزندش چیزی ندهد که بچه‌های [[همسایه]] [[خشمگین]] شوند. | ||
همسایه‌ها سه دسته‌اند: دسته اول سه [[حق]] دارد: حق [[مسلمان]] بودن؛ حق [[همسایگی]] و حق [[خویشاوندی]]. دسته دوم دو حق دارد: حق [[اسلامی]] و حق همسایگی. گروه سوم نیز [[همسایگان]] کافرند که تنها از حق همسایگی برخوردارند<ref>مستدرک الوسائل، ج۸، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۴۵.</ref> | همسایه‌ها سه دسته‌اند: دسته اول سه [[حق]] دارد: حق [[مسلمان]] بودن؛ حق [[همسایگی]] و حق [[خویشاوندی]]. دسته دوم دو حق دارد: حق [[اسلامی]] و حق همسایگی. گروه سوم نیز [[همسایگان]] کافرند که تنها از حق همسایگی برخوردارند<ref>مستدرک الوسائل، ج۸، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۴۵.</ref> | ||
*درباره [[حق همسایه]] و رعایت حال ایشان، سفارش‌های فراوانی شده است. [[امام سجاد]]{{ع}} در - [[رساله حقوق]] - خویش می‌فرماید: حق همسایه بر تو این است که در نبود وی، متعلقات او را نگه داری و در حضورش، او را گرامی داری و در هر دو حال، [[یاور]] او باشی. هیچ گاه در جست‌وجوی [[اسرار]] او نباشی و نکوشی که بر عیب‌هایش [[آگاه]] گردی. اگر بر عیبی از عیب‌هایش آگاه شدی، بر آن [[عیب]]، دژی [[استوار]] و پرده‌ای ستبر باش؛ چنان که اگر سرنیزه‌ها در پی [[کشف]] آن عیب باشند، به آن نرسند. دزدانه سخن او را گوش مده. در [[سختی‌ها]] او را تنها مگذار. در [[نعمت]] بر او [[رشک]] مبر. [[لغزش‌ها]] و خطاهایش را نادیده بگیر و اگر درباره تو [[نادانی]] کرد، با او بردبار باش و با او کریمانه [[رفتار]] کن<ref>تحف العقول، ص۲۶۶.</ref>. بنابراین، [[همسایه]] بر [[انسان]] [[حقوقی]] دارد که باید رعایت شود. یکی از [[گناهان بزرگ]]، [[آزار همسایگان]] است. بی‌تردید، آزاردهندگان به [[همسایگان]] به [[دستور خدا]] و رسولش بی‌اعتنایند، در حالی که [[خشنودی]] همسایگان، [[آمرزش الهی]] را در پی دارد. [[رسول]] [[مهربانی]] می‌فرماید: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَهُ جِيرَانٌ ثَلَاثَةٌ كُلُّهُمْ رَاضٍ عَنْهُ غُفِرَ لَهُ}}<ref>مستدرک الوسائل، ج۸، ص۴۲۲.</ref>. هرکس بمیرد، در حالی که سه همسایه داشته باشد و همگی از او [[خشنود]] باشند، آمرزیده می‌شود. ایشان درباره [[آزار نرساندن]] به همسایگان نیز فرموده است: {{متن حدیث|مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يُؤْذِي جَارَهُ}}<ref>اصول کافی، ج۲، ص۶۶۷.</ref>. هر که به [[خدا]] و [[روز واپسین]] [[ایمان]] داشته باشد، همسایه خود را نمی‌آزارد.<ref>[[اقبال حسینی‌نیا|حسینی‌نیا، اقبال]]، [[زمزم هدایت (کتاب)|زمزم هدایت]]، ص ۴۷.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||