بحث:همسایه در معارف و سیره نبوی

حقوق همسایگان

اهمیت همسایه‌داری در آیین مقدس اسلام و لزوم انس و الفت هر چه بیشتر همسایگان با هم باعث شده است تا در دین وظایف و حقوقی برای هر یک از آنها در نظر گرفته شود و پیامبر(ص) در سخنان خود به برخی از این وظایف و حقوق اشاره کرده‌اند؛ نقل شده است، روزی رسول خدا(ص) به اصحاب و یاران خود رو کرد و فرمود: "آیا می‌دانید حق همسایه چیست؟"اصحاب گفتند: "نه"؛ پس پیامبر(ص) حقوق همسایه را بر همسایه دیگر چنین برشمرد: حق همسایه بر تو آن است که اگر بیمار شد، به عیادتش بروی و اگر از دنیا رفت، در تشییع جنازه‌اش حاضر شوی و اگر از تو وام خواست، به او قرض بدهی؛ در شادی‌هایش به وی تهنیت بگویی و به وقت سوگ و مصیبت به وی تسلیت و تعزیت بگویی؛ ساختمانت را از ساختمان او بلندتر نسازی که جریان باد را بر او ببندی؛ چون میوه‌ای خریدی مقداری از آن را به او هدیه کنی و اگر هدیه نکردی، مخفیانه به داخل خانه ببری و میوه را به دست فرزندت ندهی که با نشان دادن به کودک همسایه ناراحتش کند؛ با بوی غذایت همسایه خویش را آزار ندهی؛ مگر آنکه مقداری از آن غذا را برای او هم بفرستی".

پیامبر اکرم(ص) همسایگان را با توجه به میزان حقی که بر یکدیگر دارند، به سه گروه تقسیم کرد: "همسایه‌ای که تنها یک حق دارد و حق او از همه همسایگان کمتر است و همسایه‌ای که دو حق دارد و همسایه‌ای که حق دارد. همسایه‌ای که یک حق دارد، همسایه مشر ک غیر خویشاوند است و او تنها حق همسایگی دارد. همسایه‌ای که دوحق دارد، همسایه مسلمان است که هم حق مسلمانی بر همسایه دارد و هم حق همسایگی. همسایه‌ای که سه حق دارد، همسایه خویشاوند مسلمان است که هم حق مسلمانی بر همسایه‌اش دارد و هم حق همسایگی و هم حق خویشاوندی".

همسایه‌داری

از رسول خدا(ص) روایت شده است: کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، همسایه‌اش را آزار نمی‌دهد.

همسایه خوب آن نیست که همسایه‌اش را آزار ندهد، بلکه همسایه خوب آن است که آزار همسایه را هم تحمل کند. حضرت صادق(ع) فرمود: مردی از انصار خدمت پیامبر اعظم(ص) آمد و عرض کرد: من خانه‌ای در فلان محله خریده‌ام. نزدیک‌ترین همسایه‌ام کسی است که نه از شر او ایمنم و نه به نیکی او امیدوارم. پیامبر به علی(ع) و سلمان و اباذر (راوی می‌گوید چهارمی را فراموش کرده‌ام گمان می‌کنم مقداد باشد) دستور داد در میان مسجد با صدای بلند بگویند: «لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَمْ يَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ»؛ «ایمان ندارد کسی که همسایه خویش را از آزار و شر خود ایمن نگرداند». پس از آن فرمود: «اعلام کنید تا چهل خانه از چهار طرف چپ و راست، جلو و عقب، همسایه به شمار می‌روند».

رسول اکرم(ص) در تفسیر آیه ﴿وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ﴾ می‌فرماید: کسی که همسایه‌اش را از ماعون (یعنی نیازهای ضروری زندگی) منع کند، خداوند در قیامت او را از خیر خود منع می‌کند و او را به خودش وامی‌گذارد و کسی که خدا او را به حال خود واگذار کند، در بدترین حالت خواهد بود. حضرت رسول الله(ص) می‌فرمود: هماره جبرئیل درباره همسایه سفارش می‌کرد، تا بدان جا که گمان کردم همسایه ارث می‌برد؛ کسی که به پروردگار و روز رستاخیز، باور دارد، همسایه‌اش را نیازارد.

ایشان نیازردن همسایه را تا بدان جا گسترش داد که فرمود: «اگر سگ همسایه‌ات را بزنی، همسایه‌ات را آزرده‌ای». در نبرد تبوک نیز فرمود: کسی که همسایه‌اش را می‌آزارد، همراه ما نیاید. به ایشان گفتند: فلان زن روزها روزه می‌گیرد و شب‌ها عبادت می‌کند و در راه خدا انفاق می‌کند، ولی همسایه‌اش را با زبانش می‌آزارد. فرمود: خیری در او نیست و از دوزخیان است. گفتند: بانوی دیگری است که تنها نمازهای واجبش را می‌خواند و تنها ماه مبارک رمضان روزه می‌گیرد، ولی همسایه‌اش را نمی‌آزارد. حضرت فرمود: او از بهشتیان است.

پیامبر اعظم(ص) می‌فرمود: حق همسایه بر آدمی این است: اگر همسایه‌اش از او پول‌طلبید، به او وام دهد. اگر به همسایه‌اش نیکی رسید، به او تبریک بگوید. اگر به همسایه‌اش گزندی رسد، دلداری‌اش دهد، اگر میوه‌ای می‌خرد، به او هدیه دهد. اگر به رایگان چیزی نمی‌بخشد، پس آن را پنهانی به خانه خویش بَرَد. خانه‌اش را چنان بلند نسازد که مانع عبور باد و نسیم شود، مگر با اجازه او. به فرزندش چیزی ندهد که بچه‌های همسایه خشمگین شوند. همسایه‌ها سه دسته‌اند: دسته اول سه حق دارد: حق مسلمان بودن؛ حق همسایگی و حق خویشاوندی. دسته دوم دو حق دارد: حق اسلامی و حق همسایگی. گروه سوم نیز همسایگان کافرند که تنها از حق همسایگی برخوردارند.

درباره حق همسایه و رعایت حال ایشان، سفارش‌های فراوانی شده است. امام سجاد(ع) در - رساله حقوق - خویش می‌فرماید: حق همسایه بر تو این است که در نبود وی، متعلقات او را نگه داری و در حضورش، او را گرامی داری و در هر دو حال، یاور او باشی. هیچ گاه در جست‌وجوی اسرار او نباشی و نکوشی که بر عیب‌هایش آگاه گردی. اگر بر عیبی از عیب‌هایش آگاه شدی، بر آن عیب، دژی استوار و پرده‌ای ستبر باش؛ چنان که اگر سرنیزه‌ها در پی کشف آن عیب باشند، به آن نرسند. دزدانه سخن او را گوش مده. در سختی‌ها او را تنها مگذار. در نعمت بر او رشک مبر. لغزش‌ها و خطاهایش را نادیده بگیر و اگر درباره تو نادانی کرد، با او بردبار باش و با او کریمانه رفتار کن. بنابراین، همسایه بر انسان حقوقی دارد که باید رعایت شود. یکی از گناهان بزرگ، آزار همسایگان است. بی‌تردید، آزاردهندگان به همسایگان به دستور خدا و رسولش بی‌اعتنایند، در حالی که خشنودی همسایگان، آمرزش الهی را در پی دارد. رسول مهربانی می‌فرماید: «مَنْ مَاتَ وَ لَهُ جِيرَانٌ ثَلَاثَةٌ كُلُّهُمْ رَاضٍ عَنْهُ غُفِرَ لَهُ‌». هرکس بمیرد، در حالی که سه همسایه داشته باشد و همگی از او خشنود باشند، آمرزیده می‌شود. ایشان درباره آزار نرساندن به همسایگان نیز فرموده است: «مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يُؤْذِي جَارَهُ‌». هر که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشد، همسایه خود را نمی‌آزارد.