حقوق همسایه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از حقوق همسایگان)

مقدمه

از دیدگاه قرآن، پیامبر(ص) دارای «خلق عظیم»[۱] است و همه هستی و وجودش «اسوه حسنه»[۲] برای همگان به ویژه مؤمنان است. بنابراین، پیامبر(ص) به عنوان معیار «حق» و ترازو و میزان سنجش اعمال و افکار ما باید شناخته شده و معیار مورد استفاده در فلسفه و سبک زندگی ما قرار گیرد.از مهم‌ترین اموری که مسلمانان باید از پیامبران الهی از جمله پیامبر(ص) سرمشق گیرند، اقامه عدالت در سطح ﴿كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ[۳] است؛ زیرا همه پیامبران با کتب الهی برای تبیین و اقامه آن آمده‌اند[۴]؛ و اصولا بدون عدالت نمی‌توان محیط مناسبی برای دستیابی به کمالات الهی ایجاد کرد؛ از این رو خدا می‌فرماید: ﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ[۵]؛ و در مقابل، «قاسطین» را به سبب خوردن سهم و قسط دیگران نه تنها به دوزخ می‌فرستد، بلکه درباره آنها می‌فرماید: ﴿أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا[۶] یکی از مهم‌ترین موضوعات در عدالت‌، شناخت حقوق همسایگان است که همواره با آنان به شکلی مستقیم و غیرمستقیم معاشرت و ارتباط و تعامل داریم. بنابراین، مراجعه به آموزه‌های قرآن و بهره‌گیری از سنت و سیره پیامبر(ص) می‌تواند به ما در این شناخت و سرمشق‌گیری و قرارگیری در جرگه ﴿قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ کمک کند.[۷].

حقوق همسایگان

براساس تعالیم قرآن که در سنت و سیره علمی و عملی معصومان(ع) به نمایش گذاشته شده، همسایگان حقوقی دارند که پیامبر(ص) در یک تذکری به آنها اشاره کرده است.[۸] بر اساس این روایت ایشان از مردم پرسید: اتدرون ما حق الجار؛ آیا حق همسایه را می‌دانید تا چه‌اندازه است؟ عرض کردند: نمی‌دانیم. آن حضرت(ص) مواردی را بیان کرد که عبارتند از:

  1. فریادرسی: یکی از حقوق همسایه این است که اگر درخواست یاری و فریاد رسی کرد، به فریادش برسیم: «إنِ اسْتَغاثَكَ أغَثْتَهُ». واژه اغاثه از ریشه «غوث» است، اما با کلمه «غیث» در اشتقاق کبیر نزدیک است؛ غیث به بارانی گفته می‌شود که در بیابان در زمانی غیر از فصل و زمان بارندگی ببارد؛ یعنی بارانی که انسان انتظارش را در آن مکان یا زمان نداشته باشد؛ بارانی که انسان را از مرگ حتمی نجات می‌دهد و جان تازه به شخص می‌بخشد. در داستان حضرت یوسف(ع) آمده است که خشکسالی موجب شد تا آنان هفت سال در قحطی به سر برند، اما باران بسیار پس ازآن به فریاد آنان رسید و «یغاث» شدند.[۹] بنابراین، اغاثه و کمک خواهی از سوی همسایه در هنگامی است که در شرایط سخت قرار دارد و دوست دارد کسی به فریادش برسد. در این شرایط از حقوق همسایگان این است که فریادرس همدیگر باشند. باید توجه داشت که اقوام جاهلی دارای خدایانی بودند که یکی از آنها «یغوث» بود که به عنوان فریادرس از آن یاری می‌جستند.[۱۰] این درحالی است که «غوث» حقیقی کسی جز خدای سبحان نیست. در داستان درگیری قبطی و سبطی، وقتی سبطی فریادرسی داشت و استغاثه کرد، حضرت موسی(ع) به فریادش رسید و به کمک او شتافت.[۱۱] از نظر قرآن اگر مردم در دنیا براساس صراط مستقیم هدایت الهی عقل و نقل رفتار نکنند به دوزخ می‌افتند[۱۲]، و در آنجا از شدت تشنگی در حالت نه مرگ و نه زندگی، استغاثه می‌کنند، ولی کسی به فریاد آنان نمی‌رسد و قطره‌ای آب به آنها نمی‌دهد، بلکه اگر چیزی به آنان برسد آبی چون مس گداخته است که چهره را بریان می‌کند. این بدترین نوشیدنی است که به اهل دوزخ داده می‌شود.[۱۳] بنابراین، با اقامه عدالت و فریادرسی به همسایه خودمان را از چنین شرایط سخت دوزخی نجات دهیم؛ زیرا به ما گفته شده «ارحم ترحم» رحم کنید تا به شما هم رحم کنند. [۱۴]
  2. قرض مالی: صدقه کار خوبی است، اما ارزش قرض دادن بیشتر از آن است، تا جایی که خدا پاداش قرض را مضاعف می‌داند. آنجا که می‌فرماید: ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ[۱۵] و یا می‌فرماید: کیست که به خدا وامی نیکو دهد تا خدا آن را برای او دو چندان کند و او را پاداشی با کرامت بخشد؟[۱۶] در حقیقت دادن قرض نیک بدون بهره به قرض گیرنده مؤمن به معنای قرض دادن به خدا است که پاداش مضاعف می‌گیرد؛ تا جایی که در برخی از روایات آمده پاداش قرض نیک بی‌بهره، هجده برابر صدقه است؛ زیرا کسی که قرض الحسنه می‌خواهد نیاز دارد، اما صدقه ممکن است به مستحق یا غیر مستحق داده شود. به هرحال، از نظر قرآن، مؤمنان وقتی به یکدیگر قرض‌الحسنه می‌دهند، به خدا قرض می‌دهند؛ زیرا دست مؤمنان همان دست خدا است. با توجه به اهمیت قرض الحسنه‌، یکی از حقوق همسایگان این است که وقتی درخواست قرض کرد، به او قرض داده شود؛ چنان‌که پیامبر(ص) می‌فرماید: «وإنِ اسْتَقْرَضَكَ أقْرَضْتَهُ»؛ اگر از تو درخواست قرض کرد، به او بپردازی.
  3. غنی ‌سازی: برخی از مردم غنی و دارا هستند و دستشان به دهانش می‌رسد؛ اما به دلایل و عواملی گرفتار فقر موقت می‌شوند. حق همسایه این است که او را کمک کنیم تا از این بحران رهایی یافته و به حالت پیشین خودش بازگردد؛ چنان‌که پیامبر(ص) می‌فرماید: «وإنِ افْتَقَر عُدْتَ علَيهِ»؛ اگر دچار فقر شد به او نفع برسانی تا بازگردد و بر زندگی و کارش مسلط شود.
  4. تعزیت: انسان در طول زندگی گرفتاری‌هایی دارد و مصیبت‌هایی به سبب سنت ابتلاء یا کیفر به او می‌رسد. از جمله این مصیبت‌ها می‌توان به مرگ عزیزان اشاره کرد. از نظر آموزه‌های اسلامی تعزیت به عزادار موجب می‌شود تا او بتواند از زیر بار مصیبت سنگین آسان‌تر خارج شود و تسلای دل بازماندگان باشد. از حقوق همسایگی آن است که همسایه در هنگام مصیبت به تعزیت او اقدام کند: «وإنْ أصابَتْهُ مُصيبَةٌ عَزَّيْتَهُ»؛ هر گاه دچار مصیبتی شد او را تعزیت گویی.
  5. تهنیت: برخی از مردم چشم دیدن این را ندارند که خیری به کسی برسد؛ از همین رو نه تنها خیری را نمی‌رسانند، بلکه مانع خیر می‌شوند که به تعبیر قرآنی از آنان به عنوان «منوع» یاد شده است.[۱۷] برخی نیز حسادت می‌کنند و چشم دیدن خیر و خوبی دیگران به ویژه خویشان و همسایگان را ندارند. از نظر پیامبر اکرم(ص)، برای آنکه انسان از این امور در امان بماند، بهتر است که خود را در شادی دیگران دخالت دهد و با تهنیت گفتن، شادی خود را از این امور به نمایش گذارد: «وإنْ أصابَهُ خَيرٌ هَنّأتَهُ»؛ و اگر خیری به همسایه رسید به او تهنیت بگویی.
  6. عیادت: انسان‌ها در طول زندگی گرفتار بیماری می‌شوند. بنابراین، نیازمند همدلی و همراهی دیگران به ویژه خویشان و همسایگان هستند. از حقوق همسایگی آن است که به عیادت او رفته و او را در این شرایط با حضور خویش روحیه بدهیم؛ پیامبر(ص) می‌فرماید: «وإنْ مَرِضَ عُدْتَهُ»؛ هر گاه بیمار شد او را عیادت کنی.
  7. تشییع جنازه: یکی دیگر از حقوق همسایگی آن است که در تشییع جنازه آنان شرکت کرده و این‌گونه بازماندگان را تسلی داده و برای همسایه احترام به جا‌آوریم: «وإنْ ماتَ اتَّبَعتَ جَنازَتَهُ»؛ و اگر از دنیا رفت‌، جنازه‌اش را تشییع کنی.
  8. سازه مناسب: از حقوق همسایه طراحی ساختمان به گونه‌ای است که به آنان آسیبی نرسد. امروزه بسیاری از مردم به این نکته توجه ندارند و به اشکال گوناگون این حق همسایگان را تضییع می‌کنند. از حقوق همسایگی آن است که سازه و ساختمان‌های ما موجب نشود که او از نور و هوا و مانند آنها محروم شود. پیامبر(ص) می‌فرماید: «ولاتَسْتَطِلْ علَيهِ بالبِناءِ فتَحْجُبَ عَنهُ الرِّيحَ إلّا بإذنِهِ»؛ ساختمان خانه خود را چنان بلند ‌نسازی که همسایه تو از باد و نسیم محروم شود، مگر از او اجازه قبلی گرفته باشی.
  9. پرهیز از ایجاد شرایط حسرت و غیظ برای کودکان همسایه: از دیگر حقوق همسایه آن است که کاری نکنی که عامل حسرت او شود و ناراحتی برای خانواده‌اش از این طریق ایجاد کنی. پیامبر(ص) در این باره می‌فرماید: «إِذَا اشتَريتَ فاكِهَةً فَاهدِ لَهُ ، فَإِن لَم تَفعَل فَأَدخِلها سِرّا ، ولا يَخرُج بِها وَلَدُكَ لِيَغيظَ بِها وَلَدَهُ»؛ اگر میوه‌ای خریدی مقداری از آن را به همسایه ات هدیه کن! اگر نمی‌خواهی هدیه کنی، میوه خریداری شده را نهانی وارد خانه خویش ساز تا همسایه‌ات آن را نبیند؛ و مگذار که فرزندت میوه را به بیرون منزل ببرد که پسر همسایه ببیند و باعث ناراحتی و غیظ فرزند همسایه‌ات شود.
  10. پرهیز از همسایه آزاری: نباید کاری کنیم که همسایه از ما آزرده خاطر شود. گاه این همسایه آزاری با آشپزی انجام می‌شود؛ چنان‌که پیامبر(ص) می‌فرماید: «و لاتوذيه بريح قدرك الا ان تغرف له منها»؛ همسایه ات را با بوی خوش غذا میازار، مگر آنکه مقداری را برای همسایه جدا کنی و به او برسانی! در روایت است که خانواده‌ای یهودی در همسایگی امام حسن‌(ع) زندگی می‌کرد. دیوار خانه امام(ع) که با دیوار منزل یهودی مشترک بود، شکافی برداشت. نجاست و رطوبت به خانه امام سرایت کرد. مرد یهودی خبر نداشت. روزی زن او برای کاری به منزل امام آمد. این وضعیت نامطلوب را مشاهده کرد. به همسرش خبر داد. مرد یهودی با شرمندگی خدمت امام رسید و عذر خواهی کرد. امام با مهربانی و خوشرویی فرمود: مانعی ندارد از رسول خدا شنیدم که باید همسایه را احترام کرد. پس از آگاهی از این امر، مرد یهودی مسلمان شد.[۱۸].[۱۹].

منابع

پانویس

  1. ﴿وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ «و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۴.
  2. ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا «بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای نیکوست، برای آن کس (از شما) که به خداوند و به روز بازپسین امید دارد و خداوند را بسیار یاد می‌کند» سوره احزاب، آیه ۲۱.
  3. «ای مؤمنان! به دادگری بپاخیزید و برای خداوند گواهی دهید» سوره نساء، آیه ۱۳۵.
  4. ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ «ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است» سوره حدید، آیه ۲۵.
  5. «که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» مائده، آیه ۴۲؛ حجرات، آیه ۹؛ ممتحنه، آیه ۸
  6. «و اما رویگردانان از راه درست، هیزم دوزخ‌اند» سوره جن، آیه ۱۵.
  7. منصوری، خلیل، حقوق همسایه از نگاه پیامبر اعظم.
  8. مسکن الفؤاد، شهید ثانی، ص۱۰۵
  9. ﴿ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ «آنگاه پس از آن، سالی خواهد آمد که در آن به فریاد مردم می‌رسند (/ باران می‌یابند) و (مردم) در آن (از دانه‌ها و میوه‌ها) افشره می‌گیرند (/ از خشکسالی رهایی می‌یابند)» سوره یوسف، آیه ۴۹.
  10. ﴿وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا«و گفتند: هیچ گاه از خدایان خویش دست برندارید و هرگز از ودّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر، دست نکشید» سوره نوح، آیه ۲۳.
  11. ﴿وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِنْ شِيعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبِينٌ «و هنگام بی‌خبری مردم وارد شهر شد و در آن دو مرد را یافت یکی از گروه خویش و دیگری از دشمنانش که با هم کارزار می‌کردند؛ آنکه از گروه (خود) او بود در برابر آنکه از دشمنانش بود از وی یاری خواست، پس موسی مشتی بر او زد که او را کشت، (موسی) گفت: این از کار شیطان است که او دشمن گمراه‌کننده آشکاری است» سوره قصص، آیه ۱۵.
  12. ﴿وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ «و می‌گویند: اگر ما سخن نیوش یا خردورز می‌بودیم در زمره دوزخیان نبودیم» سوره ملک، آیه ۱۰.
  13. ﴿وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا «و بگو که این (قرآن) راستین و از سوی پروردگار شماست، هر که خواهد ایمان آورد و هر که خواهد کفر پیشه کند، ما برای ستمگران آتشی آماده کرده‌ایم که سراپرده‌هایش آنان را فرا می‌گیرد و اگر فریادرسی خواهند با آبی چون گدازه فلز به فریادشان می‌رسند که (گرمای آن) چهره‌ها را بریان می‌کند؛ آن آشامیدنی بد است و زشت آسایشگهی است (آن آتش)» سوره کهف، آیه ۲۹.
  14. میزان الحکمه، ج۴، ص۳۸۲
  15. «کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا خداوند آن را برای وی چندین برابر گرداند؟ و خداوند (روزی را) تنگ و فراخ می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید» سوره بقره، آیه ۲۴۵.
  16. ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ «کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا (خداوند) آن را برای وی دو چندان کند و او را پاداشی ارزشمند باشد؟» سوره حدید، آیه ۱۱.
  17. ﴿وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا «و چون خیری بدو رسد بازدارنده است» سوره معارج، آیه ۲۱.
  18. بحارالانوار، ج ۴۸، ص۱۰۲
  19. منصوری، خلیل، حقوق همسایه از نگاه پیامبر اعظم.