علم الإمام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

**وظیفۀ الخلیفۀ؛

**الخلافۀ وأهل‌البیت؛

**الحضوری أنفع للأمۀ؛

**الحضوری أکمل فی الرسالۀ والإمامۀ؛

**الحضوری أسبغ فی النعمۀ؛

**الحضوری أبلغ فی المثالیۀ؛

**الحضوری أبلغ فی الدلالۀ؛

**الائمۀ خزنۀ العلم والحجۀ البالغۀ؛

**ان الأئمۀ هم الراسخون فی العلم والذین أوتوا العلم؛

**الائمۀ معدن العلم و وارثوه؛

**الائمۀ ورثۀ علم النبی؛

**الائمۀ یعلمون الکتاب کله؛

**ان الأئمۀ الشهداء علی الناس؛

**ما عندهم من الجفر والجامعۀ ومصحف فاطمۀ وما یحدث باللیل والنهار؛

**الادلۀ النقلیۀ المعارضۀ؛

**الاخبار النافیۀ للأخبار الدالۀ علی الحضور؛

***سهو النبی والأئمۀ؛

**علمهم منۀ منه و هی تقضی بالحضوری؛

**حاجۀ الناس إلی عالم حاضر العلم؛

**جهلهم یستلزم الحاجۀ للناس؛

**سهو النبی رحمۀ للأمۀ؛

***الامام و الإمامۀ.<ref>[http://ghbook.ir/index.php?option=com_mtree&task=viewlink&link_id=10133&Itemid=214&lang=fa وبگاه کتاب قائمیه]</ref>

محمد حسین بن محمدبن عبدالله مظفر (متولد ۱۳۱۲ نجف)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[محمد حسین میرزای نایینی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقاضیاءِ عِراقی]]، [[سیدابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسن المظفر]] پیگیری کرد و از [[سیدعبدالحسین شرف‌الدین]] و [[محمدمحسن بن‌ علی ‌منزوی تهرانی |آقابزرگ تهرانی]] اجازۀ روایت گرفت. او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعیة منتدى النشر» که برادرش آقای [[محمدحسن المظفر]] تأسیس کرده بود شرکت داشت و در این زمینه دانشکده فقه را تاسیس کرد.