دارالبغی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بغی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دارالبغی در قرآن]] - [[دارالبغی در حدیث]] - [[دارالبغی در فقه اسلامی]] - [[دارالبغی در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دارالبغی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
[[بغی]] در لغت، به معنای [[ظلم]]، [[تجاوز]] و [[نافرمانی]] است<ref>فرهنگ معین، ج۱، ص۵۵۹؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۴، ص۴۸۹۷.</ref> و در اصطلاح، [[باغی]] به [[مسلمانی]] گفته می‌شود که با [[دولت اسلامی]] به [[مخالفت]] برخاسته و بر وی [[قیام]] کند. از این‌رو، دارالبغی به سرزمینی اطلاق می‌گردد که ساکنین آن برغم [[اعتقاد]] [[اسلامی]]، بر [[دولت اسلامی]] وقت بشورند و [[حاکمیت امام]] را به خطر بیندازند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۳۴-۳۳۱؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ سنن بیهقی، ج۸، ص۱۶۸.</ref>؛ نظیر [[شام]]، که [[معاویه]] در زمان [[خلافت امام علی]]{{ع}} [[حاکم]] آن بود. [[بغات]] ریشه [[قرآنی]]<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ}} «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[روایی]]<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۲۳؛ وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۱۶، باب ۵ من ابواب جهادالعدو، حدیث ۲.</ref> دارد. شرایط لازم جهت [[صدق]] عنوان [[بغی]] و [[باغی]] به شرح ذیل است:
#تعداد [[باغیان]] باید به قدری باشد که ممانعت از تشکیلات منسجم آنان، جز از [[راه]] نظامی ممکن نباشد؛
#از حوزه [[اقتدار]] [[امام]] خارج باشند؛ به گونه‌ای که [[سرزمین]] محل سکونت آنها، تحت کنترل [[دولت اسلامی]] نباشد؛
#عملاً دست به [[مخالفت]] و [[نافرمانی]] بزنند و علیه [[امام]] [[قیام]] نمایند؛
#علت [[مخالفت]] [[باغی]]، غرض [[دنیوی]] نبوده؛ بلکه به خاطر [[اشتباه]] در [[اجتهاد]] و برداشت [[نادرست]] از مسایل [[اسلامی]] باشد<ref>تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۳۴-۳۳۱.</ref>. مصادیق بارز [[باغی]] عبارتند از: [[منافقین]]، مفسدین (اخلالگران)، [[مبطلین]] (ستیزه‌گران [[گمراه]])، اقدام‌کنندگان به [[قیام مسلحانه]]، بدعت‌گزاران [[فتنه‌گر]] و [[شورشیان]] سازمان نیافته<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۲۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۵۴.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۹۷.</ref>.


==منابع==
== مقدمه ==
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
[[بغی]] در لغت، به معنای [[ظلم]]، [[تجاوز]] و [[نافرمانی]] است<ref>فرهنگ معین، ج۱، ص۵۵۹؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۴، ص۴۸۹۷.</ref> و در اصطلاح، [[باغی]] به [[مسلمانی]] گفته می‌شود که با [[دولت اسلامی]] به [[مخالفت]] برخاسته و بر وی [[قیام]] کند. از این‌رو، دارالبغی به سرزمینی اطلاق می‌گردد که ساکنین آن علی‌رغم [[اعتقاد]] [[اسلامی]]، بر [[دولت اسلامی]] وقت بشورند و حاکمیت امام را به خطر بیندازند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۳۴-۳۳۱؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ سنن بیهقی، ج۸، ص۱۶۸.</ref>؛ نظیر [[شام]]، که [[معاویه]] در زمان [[خلافت امام علی]] {{ع}} [[حاکم]] آن بود. [[بغات]] ریشه [[قرآنی]]<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ}} «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[روایی]]<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۲۳؛ وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۱۶، باب ۵ من ابواب جهادالعدو، حدیث ۲.</ref> دارد. شرایط لازم جهت [[صدق]] عنوان [[بغی]] و [[باغی]] به شرح ذیل است:
==جستارهای وابسته==
# تعداد [[باغیان]] باید به قدری باشد که ممانعت از تشکیلات منسجم آنان، جز از راه نظامی ممکن نباشد؛
# از حوزه [[اقتدار]] [[امام]] خارج باشند؛ به گونه‌ای که سرزمین محل سکونت آنها، تحت کنترل [[دولت اسلامی]] نباشد؛
# عملاً دست به [[مخالفت]] و [[نافرمانی]] بزنند و علیه [[امام]] [[قیام]] نمایند؛
# علت [[مخالفت]] [[باغی]]، غرض [[دنیوی]] نبوده؛ بلکه به خاطر [[اشتباه]] در [[اجتهاد]] و برداشت نادرست از مسایل [[اسلامی]] باشد<ref>تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۳۴-۳۳۱.</ref>. مصادیق بارز [[باغی]] عبارت‌اند از: [[منافقین]]، مفسدین (اخلالگران)، [[مبطلین]] (ستیزه‌گران [[گمراه]])، اقدام‌کنندگان به قیام مسلحانه، بدعت‌گزاران فتنه‌گر و [[شورشیان]] سازمان نیافته<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۲۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۵۴.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۹۷.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[جنگ]]
* [[جنگ]]
* [[بغی]]
* [[بغی]]
خط ۲۷: خط ۲۴:
* [[فتنه]]
* [[فتنه]]
* [[تجاوز]]
* [[تجاوز]]
{{پایان مدخل وابسته}}


==پانویس==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:بغی]]
[[رده:دارالبغی]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش