پرش به محتوا

مخالطه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مخالطه]]''' است. "'''[[مخالطه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = مخالطه
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مخالطه در قرآن]] - [[مخالطه در حدیث]] - [[مخالطه در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل = [[مخالطه]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مخالطه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[مخالطه در قرآن]] - [[مخالطه در حدیث]] - [[مخالطه در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = مخالطه (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
مخلوط کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۱۸.</ref>، درهم‌آمیختگی، امتزاج، جمع چند چیز<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۳.</ref>.
مخلوط کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۱۸.</ref>، درهم‌آمیختگی، امتزاج، جمع چند چیز<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۳.</ref>.


{{متن قرآن|وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ}}<ref>«چون با آنان به سر برید (بدانید که) برادران شمایند» سوره بقره، آیه ۲۲۰.</ref>.
{{متن قرآن|وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ}}<ref>«چون با آنان به سر برید (بدانید که) برادران شمایند» سوره بقره، آیه ۲۲۰.</ref>.


برای مفهوم درهم‌آمیختگی به تناسب موضوعات مختلف، الفاظ متعددی به کار می‌رود. در مورد مایعات "امتزاج"، در مورد حبوبات و جوامد "تداخل" و در مورد [[انسان]]، "مخالطه" ([[ارتباط]] دوستانه و [[معاشرت]] و هم‌جواری)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۰۰.</ref>. خلیط به [[دوست]] و همراه اطلاق می‌شود و جمع آن {{متن قرآن|الْخُلَطَاءِ}} است: {{متن قرآن|وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ}}<ref>«(داود) گفت: بی‌گمان او با خواستن میش تو برای افزودن به میش‌های خویش، به تو ستم کرده است و بسیاری از همکاران بر یکدیگر ستم روا می‌دارند جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و آنان اندکند؛ و داود دانست که ما او را آزموده‌ایم و از پروردگار» سوره ص، آیه ۲۴.</ref>.
برای مفهوم درهم‌آمیختگی به تناسب موضوعات مختلف، الفاظ متعددی به کار می‌رود. در مورد مایعات "امتزاج"، در مورد حبوبات و جوامد "تداخل" و در مورد [[انسان]]، "مخالطه" ([[ارتباط]] دوستانه و [[معاشرت]] و هم‌جواری)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۰۰.</ref>. خلیط به [[دوست]] و همراه اطلاق می‌شود و جمع آن {{متن قرآن|الْخُلَطَاءِ}} است: {{متن قرآن|وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ}}<ref>«(داود) گفت: بی‌گمان او با خواستن میش تو برای افزودن به میش‌های خویش، به تو ستم کرده است و بسیاری از همکاران بر یکدیگر ستم روا می‌دارند جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و آنان اندکند؛ و داود دانست که ما او را آزموده‌ایم و از پروردگار» سوره ص، آیه ۲۴.</ref>.


از اصول مهم در عرصه [[روابط اجتماعی]] [[قرآنی]]، مردم‌پذیری و اجتماعی‌بودن است که کلمه "مخالطه" بر این مفهوم دلالت دارد. [[هدف]] از جامعه‌پذیری در [[قرآن]]، درآمیختگی با [[مردم]] بدون [[تعدی]] به [[حقوق]] آنان و چشمداشت مادی است.
از اصول مهم در عرصه [[روابط اجتماعی]] [[قرآنی]]، مردم‌پذیری و اجتماعی‌بودن است که کلمه "مخالطه" بر این مفهوم دلالت دارد. [[هدف]] از جامعه‌پذیری در [[قرآن]]، درآمیختگی با [[مردم]] بدون [[تعدی]] به [[حقوق]] آنان و چشمداشت مادی است.
خط ۱۵: خط ۱۷:
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، مردم‌پذیر و [[جامعه]] آمیز به فردی اطلاق می‌شود که علاقه مند [[مشارکت]] با اعضای جامعه است یا به‌طور ارادی و غیرارادی به سوی [[هنجارها]] و شیوه‌های [[رفتار]] جمعی جذب می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۶-۴۶۷.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، مردم‌پذیر و [[جامعه]] آمیز به فردی اطلاق می‌شود که علاقه مند [[مشارکت]] با اعضای جامعه است یا به‌طور ارادی و غیرارادی به سوی [[هنجارها]] و شیوه‌های [[رفتار]] جمعی جذب می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۶-۴۶۷.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش