اداره: تفاوت میان نسخه‌ها

*مفهوم این [[آیه شریفه]] جواز بیع و [[تجارت]] بدون [[قرارداد]] مکتوب در معاملاتی است که میان [[مردم]] رواج یافته یا عرفی شده است. زمانی که یک نوع عمل و فعل در میان [[مردم]]، اعم از کسب، [[تجارت]]، اجاره، در زمانی ممتد و مستمر به انجام برسد تا به یک جریان عادی، عرفی و متداول در آن زمینه تبدیل شود، اصطلاح "تدیرون" به آن اطلاق می‌شود. این جریان عرفی‌ شده به بخشی از [[فرهنگ]] [[جامعه]]، به مقتضای آن امر ([[سیاسی]]، [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]] و...) مبدّل می‌شود. مسئله عرفی‌ شدن و متداول‌ شدن امری (در میان متشرعان)، در بسیاری از مسائل [[فقهی]]، به‌ویژه در تشخیص موضوع و [[تطبیق]] موضوع بر مصادیق آن، کاربرد و تأثیر فراوان دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۷-۵۸.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]