حضرت فاطمه بنت اسد: تفاوت میان نسخهها
←احترام ویژه پیامبر خاتم به او
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
===احترام ویژه پیامبر خاتم به او=== | ===احترام ویژه پیامبر خاتم به او=== | ||
[[امام صادق]]{{ع}} درباره [[شخصیت]] فاطمه بنت اسد میفرماید: او اولین [[زن]] [[مهاجر]] به سوی رسول خدا{{صل}} است که از [[مکه]] تا [[مدینه]] پیاده آمده بود<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ص۴۷۰؛ سید رضی، خصائص الأئمه، ص۶۴.</ref>. او از خوشرفتارترین [[مردم]] نسبت به رسول خدا{{صل}} بود. وقتی از پیامبر شنید مردم [[روز قیامت]] برهنه [[محشور]] میشوند مانند [[زمان]] [[تولد]]، گفت: وای از این [[رسوایی]]! رسول خدا{{صل}} فرمود: من از [[خدا]] میخواهم که تو را با [[لباس]] محشور نماید و زمانی که [[فشار قبر]] را شنید گفت: وای از این [[ناتوانی]]! پیامبر{{صل}} فرمود: از [[خداوند]] میخواهم تو را کفایت کند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۵۳.</ref>. فاطمه به پیامبر{{صل}} گفت: میخواهم کنیزم را [[آزاد]] کنم. پیامبر فرمود: آنچه از خیر مقدم بداری خواهی دید<ref>قاضی نعمان، دعائم الإسلام، ج۲، ص۳۶۱؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۴۵؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ص۴۶۹.</ref>. هنگامی که مریض شد و زبانش گرفت، به پیامبر{{صل}} اشاره کرد و آن [[حضرت]] کنیزش را آزاد کرد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۴۵.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۳۱.</ref> | [[امام صادق]]{{ع}} درباره [[شخصیت]] فاطمه بنت اسد میفرماید: او اولین [[زن]] [[مهاجر]] به سوی رسول خدا{{صل}} است که از [[مکه]] تا [[مدینه]] پیاده آمده بود<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ص۴۷۰؛ سید رضی، خصائص الأئمه، ص۶۴.</ref>. او از خوشرفتارترین [[مردم]] نسبت به رسول خدا{{صل}} بود. وقتی از پیامبر شنید مردم [[روز قیامت]] برهنه [[محشور]] میشوند مانند [[زمان]] [[تولد]]، گفت: وای از این [[رسوایی]]! رسول خدا{{صل}} فرمود: من از [[خدا]] میخواهم که تو را با [[لباس]] محشور نماید و زمانی که [[فشار قبر]] را شنید گفت: وای از این [[ناتوانی]]! پیامبر{{صل}} فرمود: از [[خداوند]] میخواهم تو را کفایت کند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۵۳.</ref>. فاطمه به پیامبر{{صل}} گفت: میخواهم کنیزم را [[آزاد]] کنم. پیامبر فرمود: آنچه از خیر مقدم بداری خواهی دید<ref>قاضی نعمان، دعائم الإسلام، ج۲، ص۳۶۱؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۴۵؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ص۴۶۹.</ref>. هنگامی که مریض شد و زبانش گرفت، به پیامبر{{صل}} اشاره کرد و آن [[حضرت]] کنیزش را آزاد کرد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۴۵.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۳۱.</ref> | ||
===امامت و وصایت فرزند === | |||
[[امام جعفر صادق]]{{ع}} فرمود: "پس از [[تولد پیامبر]]{{صل}} فاطمه بنت اسد نزد همسرش [[ابوطالب]] آمد تا ولادت پیامبر{{صل}} را به او [[بشارت]] دهد. ابوطالب گفت: روزگاری [[صبر]] کن. تو را به [[فرزندی]] مانند وی بشارت میدهم، جز آنکه او پیامبر نیست" و در روایت دیگری نقل شده که گفت: "تو نیز [[وصی]] و [[یاور]] وی را به [[دنیا خواهی]] آورد"<ref>اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۲.</ref>. همچنین فرمودند: "فاطمه هنگام [[میلاد پیامبر]]{{صل}} به نزد ابوطالب آمد تا تولد پیامبر{{صل}} را به وی مژده دهد. ابوطالب به وی گفت: تو نیز به مدت "سبت" صبر کن، تو را به [[فرزندی]] همانند او مژده میدهم جز اینکه [[پیامبر]] نیست". و [[راوی]] افزوده است که سبت، سی سال است و میان [[میلاد پیامبر]] و [[علی]]{{ع}} سی سال فاصله بود<ref>اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۲ و نیز ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۱۵، ص۲۶۳؛ سیرة المصطفی، هاشم معروف الحسنی (ترجمه: ترقی جاه)، ج۱، ص۹۱؛ در بسیاری از روایات آمده است که فاطمه بنت اسد چون علی{{ع}} را بهدنیا آورد، نوزاد سه روز از گرفتن پستان وی خودداری کرد. در آن سه روز محمد{{صل}} از آب دهان خویش بهوسیله زبانش به او غذا میداد. همواره زبانش در دهان علی بود تا سیراب و سیر شود. از این روایت استفاده میشود که پیامبر خدا{{صل}} از هنگام پا نهادن علی{{ع}} به این جهان بهگونهای شایسته به دستور خداوند آماده ساختن او را آغاز نمود و او را برای بهدوش کشیدن مسئولیتی که در زندگی پیامبر و پس از آن به عهده میگرفت آماده ساخت.</ref>.<ref>[[حسین شهسواری|شهسواری، حسین]]، [[فاطمه بنت اسد (مقاله)|مقاله «فاطمه بنت اسد»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۵۰۱-۵۰۲.</ref> | |||
==وضع حمل در کعبه== | ==وضع حمل در کعبه== |