غیب مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[غیب مطلق]] یعنی حقیقت و واقعیت ناشناخته‌ای <ref>[http://www.lankarani.com/far/library/view.php?action=view&id_book=209&page=163 پاسداران وحی، ص ۱۶۷.]</ref> که احاطه به کنه ذاتش و اطلاع بر کنه ذاتش برای همگان<ref>عباس الهی، [[تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود (مقاله)|تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود]]، [[معرفت (نشریه)|ماهنامه معرفت]]، شماره ۲۱۶، ص٢۶.</ref> و در همه مقاطع وجودی<ref>[http://portal.esra.ir/Pages/controls/UploadedData/pdf/adab03.pdf عبدالله جوادی آملی، [[ادب فنای مقربان ج۳ (کتاب)|ادب فنای مقربان ج۳]]، ص۴۱۴.]</ref> امکان پذیر نیست<ref>[http://www.mortezamotahari.com/fa/BookView.html?BookId=440&BookArticleID=131640 مرتضی مطهری، مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۶ ص ۱۷۳]</ref> از بزرگترین مصادیق غیب مطلق، ذات خداوند متعال است<ref>[[علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، [[سید نسیم عباس نقوی]]، ص ۹.</ref> که نه با علم حصولی قابل درک است و نه با علم حضوری،<ref>[[محمد صادق عظیمی]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی]]، [[محمد صادق عظیمی]]ص۱۴.</ref> نه با حواس: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ}}﴾}}<ref>چشم‌ها او را در نمی‌یابند؛ سوره انعام: ۱۰۳.</ref>و نه با قلب و فکر: {{عربی|اندازه=150%|"يَا مَنْ لَا تَحْوِيهِ الْفِكَرُ"}}<ref>[http://lib.eshia.ir/71561/1/154/%D9%84%D8%A7_%D8%AA%D8%AD%D9%88%DB%8C%D9%87 [[مهج الدعوات (کتاب)|مهج الدعوات]]، ص ۱۵۴.]</ref> و <ref>مانند: {{عربی|اندازه=150%|"يَا مَنْ لَا تُحِيطُ بِهِ الْفِكَرُ"}}[http://lib.eshia.ir/71561/1/154/%D9%84%D8%A7_%D8%AA%D8%AD%D9%88%DB%8C%D9%87 [[بحار الأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]، ج۸۳، ص ۳۳۵.]؛ {{عربی|اندازه=150%|"لَا يُدْرِكُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ وَلَا يَنَالُهُ غَوْصُ الْفِطَنِ"}}[http://lib.eshia.ir/71561/1/154/%D9%84%D8%A7_%D8%AA%D8%AD%D9%88%DB%8C%D9%87 [[نهج البلاغه (کتاب)|نهج البلاغه]]، خطبه ۱.]</ref> برای هیچ بشری امکان اینکه احاطه به ذات پروردگار پیدا کند نیست؛ لذا او را "غیب الغیوب" می‌نامند<ref>[http://www.mortezamotahari.com/fa/BookView.html?BookId=440&BookArticleID=131640 مرتضی مطهری، مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۶ ص ۱۷۳] و [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1084 علی اصغر رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج ۱، ص ۵۴۲]</ref> شاید به همین دلیل بود که [[پیامبر خاتم]]{{صل}} می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|"مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِك‏"}} <ref>علامه مجلسی، [[بحار الأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]، ج۸۳، ص ۳۳۵.</ref> و [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|"أنتَ الّذي قَصُرَتِ الاَوهامُ عَنْ ذاتيّتِك، وَ عَجَزَتِ الأوهامُ عَنْ كيفيّتكَ، وَ لَم تُدرِكُ الأبصَارُ مَوضِعَ أيْنَيّتِكَ"}}<ref>واژه‌ها در توصیف تو ناتوانند و به هنگام ترسیم ارزش‌هایت، از ناتوانی به گمراهی می‌روند و تار و پود الفاظ در زیر بار ستایش تو از هم می‌گسلد؛ صحيفه سجادیه، دعاى عرفه امام سجاد{{ع}}</ref>

البته باید دانست خداوند برای خودش مشهود است <ref>[http://portal.esra.ir/Pages/controls/UploadedData/pdf/adab03.pdf عبدالله جوادی آملی، [[ادب فنای مقربان ج۳ (کتاب)|ادب فنای مقربان ج۳]]، ص۴۱۴.] و عباس الهی، [[تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود (مقاله)|تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود]]، [[معرفت (نشریه)|ماهنامه معرفت]]، شماره ۲۱۶، ص٢۶.</ref>؛ زیرا غیب مطلق به معنای آنکه برای خودش هم روشن نباشد وجود ندارد، و آن معدوم محض است، <ref>[[تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود (مقاله)|تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود]]، [[معرفت (نشریه)|ماهنامه معرفت]]، شماره ۲۱۶، ص٢۶.</ref> چون خودش عین عدم است، یعنی خودی ندارد تا چیزی برای او معلوم باشد <ref> [[علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص ۹.</ref>