پرش به محتوا

کیفیت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} [[پرونده: + | تصویر = ))
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|')
خط ۲۸: خط ۲۸:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛
| تصویر = 13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
| تصویر = 13681056.jpg|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
خط ۳۸: خط ۳۸:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛
| تصویر = 9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علی‌پور]]]]
| تصویر = 9030760879.jpg|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علی‌پور]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] می‌کند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش می‌گردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] می‌راند، می‌رسد. او سپاهی بزرگ فراهم می‌آورد و به سوی آن حضرت می‌فرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک می‌گوید و نزدیک کوه صفا یا نقطه‌ای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود می‌آید. روزها می‌گذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک می‌شود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] می‌رسانند و به [[امام]] می‌پیوندند. درباره نام و ویژگی‌های این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آن‌ها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر می‌برند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچم‌داران [[سپاه]] به شمار می‌آیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ‏ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ ‏‏‏‏"}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> می‌خوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] می‌ماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحی‌اش را می‌آغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر می‌شود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] می‌گزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را می‌خواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کند و از آنان می‌خواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاری‌اش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] می‌کنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] می‌کند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاح‌های پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم می‌شود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم می‌نماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین می‌آید و در راه [[اصلاح]] گام می‌نهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامی‌اش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۷۵-۲۷۶.</ref>.
::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] می‌کند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش می‌گردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] می‌راند، می‌رسد. او سپاهی بزرگ فراهم می‌آورد و به سوی آن حضرت می‌فرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک می‌گوید و نزدیک کوه صفا یا نقطه‌ای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود می‌آید. روزها می‌گذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک می‌شود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] می‌رسانند و به [[امام]] می‌پیوندند. درباره نام و ویژگی‌های این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آن‌ها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر می‌برند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچم‌داران [[سپاه]] به شمار می‌آیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ‏ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ ‏‏‏‏"}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> می‌خوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] می‌ماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحی‌اش را می‌آغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر می‌شود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] می‌گزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را می‌خواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کند و از آنان می‌خواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاری‌اش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] می‌کنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] می‌کند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاح‌های پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم می‌شود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم می‌نماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین می‌آید و در راه [[اصلاح]] گام می‌نهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامی‌اش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۷۵-۲۷۶.</ref>.
خط ۴۵: خط ۴۵:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛
| تصویر = 151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
| تصویر = 151864.jpg|تپس|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«لحظه [[ظهور]]، بسیار دل‌انگیز و زیباست و زبان و قلم از تشریح آن لحظه‌ها ناتوان است. تنها به بیان گوشه‌هایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، می‌پردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] می‌شود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفته‌اند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل می‌شوند و می‌گویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم.  
::::::«لحظه [[ظهور]]، بسیار دل‌انگیز و زیباست و زبان و قلم از تشریح آن لحظه‌ها ناتوان است. تنها به بیان گوشه‌هایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، می‌پردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] می‌شود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفته‌اند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل می‌شوند و می‌گویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم.  
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش