صیحه آسمانی که از نشانههای حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
صیحه آسمانی که از نشانههای حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۱
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.JPG\|' به 'ر = $1.JPG|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|90px|right|[[ + | پاسخدهنده = )) |
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.JPG\|' به 'ر = $1.JPG|تپس|') |
||
خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۵. [[حجت]] الاسلام والمسلمین سلیمیان؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۵. [[حجت]] الاسلام والمسلمین سلیمیان؛ | ||
| تصویر = 136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | | تصویر = 136863.JPG|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«ندا، بلند شدن صدا و [[ظاهر]] شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود<ref>راغب، المفردات، ماده ندا</ref>. اینجا منظور از [[ندای آسمانی]]، صدایی است که در آستانه [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همه [[مردم]]، آن را از آسمان میشنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانهها از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] رسیده فراوان، بلکه [[متواتر]] است<ref>ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۵۹</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: " نداکنندهای از آسمان، نام [[قائم]] را ندا میکند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از وحشت این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. [[رحمت]] [[خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است"<ref> امام باقر {{ع}} {{متن حدیث|" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت... هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ {{ع}}"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ::::::«ندا، بلند شدن صدا و [[ظاهر]] شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود<ref>راغب، المفردات، ماده ندا</ref>. اینجا منظور از [[ندای آسمانی]]، صدایی است که در آستانه [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همه [[مردم]]، آن را از آسمان میشنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانهها از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] رسیده فراوان، بلکه [[متواتر]] است<ref>ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۵۹</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: " نداکنندهای از آسمان، نام [[قائم]] را ندا میکند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از وحشت این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. [[رحمت]] [[خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است"<ref> امام باقر {{ع}} {{متن حدیث|" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت... هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ {{ع}}"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. |