برنامه حکومتی و اصلاحی امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::#'''اجرای حدود الهی''': در حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} از سویی با شیوه‌های فرهنگی و تعلیم معارف و تحکیم عقاید و ایمان، فاسقان و بزهکاران را به راه صلاح و راستی برمی‌گردانند و از سوی دیگر با تأمین نیازهای مشروع و معقول زندگی و اجرای عدالت اجتماعی، راه را بر فساد و تباهی می‌بندند؛ ولی با کسانی که با وجود همه این‌ها راه تجاوز به حقوق دیگران و زیرپاگذاشتن احکام الهی را می‌پیمایند و چارچوب قانون را نمی‌پذیرند، با اجرای حدود الهی به گونه‌ای شدید برخورد می‌شود که سدّ راه تبهکاری آنها گردد و نیز از ادامه روند فساد در جامعه توسط دیگران جلوگیری شود. در ضمن بیان خصوصیات [[امام مهدی]] {{ع}}، [[امام جواد]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده: {{عربی|«يقيم حُدُودَ اللَّهِ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۱، ح ۴.</ref>.

::::#'''عدالت قضایی''': در رأس برنامه‌های حکومتی [[امام مهدی]]{{ع}} در سطح جامعه، اجرای عدالت در همه بخش هاست. اوست که همه عالم را پر از عدالت و دادگری می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و ستم آکنده باشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های اجرای عدالت، بخش قضاوت است و این، همان بخشی است که بیشترین ظلم‌ها و حق کشی‌ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته، خون‌ها، به ناحق ریخته شده و آبروی بی‌گناهان به خطرافتاده است. حاکمیت عدل گسترش [[امام مهدی]] {{ع}} پایان همه ظلم‌ها و نهایت همه حق کشی‌هاست. او که مظهر عدالت پروردگار است، محکمه‌هایی دادگستر ایجاد می‌کند و قاضیانی صالح و مُجریانی دقیق و خدا ترس می‌گمارد، تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود. [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن روایتی بلند در توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} و دوران طلایی ظهورش فرمود: {{عربی|«فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ مِیزَانَ الْعَدْلِ بَیْنَ النَّاسِ فَلَا یَظْلِمُ أَحَدٌ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.</ref> وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن شود و آن حضرت، ترازوی عدالت در میان خلق نهد؛ پس [چنان عدالت را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۷۳، ۲۸۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::یعنی انحرافاتی که در زمینه‌های مختلف در [[تعالیم اسلامی]] به وجود آمده است و پیرایه‌هایی که به [[اسلام]] بسته شده است همه را از بین می‌‌برد و [[اسلام]] را از نو تجدید بنا می‌‌نماید.

::::::[[نعمانی]] در [[کتاب الغیبة]] از [[ابوبصیر]] و او از کامل از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: "وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] می‌‌کند، [[مردم]] را به امر تازه‌ای [[دعوت]] می‌‌نماید، چنان‌که [[پیغمبر]]{{صل}} [[مردم]] را بدین‌گونه [[دعوت]] نمود، [[اسلام]] در حال [[غربت]] ظاهر شد و به زودی مانند روز اول [[غریب]] می‌‌شود، پس خوشا به حال غربا"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ دَعَا النَّاسَ إِلَى أَمْرٍ جَدِيدٍ كَمَا دَعَا إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} وَ إِنَّ الْإِسْلَامَ بَدَأَ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ}}؛ غیبة نعمانی، ص۱۷۲؛ بحار، ج۵۲، ص۳۶۶.</ref>. و نیز در آن کتاب از [[ابوبصیر]] [[روایت]] نموده که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[اسلام]] با [[غربت]] ظاهر شد و به زودی نیز [[غریب]] می‌‌شود، چنان‌که بود، پس خوشا به حال غرباء"<ref>{{متن حدیث|الْإِسْلَامُ بَدَأَ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ}}</ref>. [[راوی]] می‌‌گوید: من عرض کردم آقا این را برای من شرح دهید! فرمود:دعوت‌کننده ما [[دعوت]] خود را از سر می‌‌گیرد، مانند [[دعوت]] [[پیغمبر]]{{صل}}<ref>{{متن حدیث|يَسْتَأْنِفُ الدَّاعِي مِنَّا دُعَاءً جَدِيداً كَمَا دَعَا رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}}}؛ غیبة نعمانی، ص۱۷۲؛ بحار، ج۵۲، ص۳۶۶.</ref>. به این معنی که [[دین]] و [[احکام اسلام]] روزی چنان [[غریب]] و بی‌ارزش می‌‌شود و بر اثر [[سلطه]] [[دشمنان]] و [[جعل]] [[قوانین بشری]] در برابر آن طوری از نظر می‌‌افتد که مانند روز نخست [[مردم]] از آن بی‌خبر می‌‌شوند، پس خوشا به حال [[غریبان]]، یعنی: عمل‌کنندگان به [[اسلام]] در آن روزگار، سپس [[قائم آل محمد]] و دعوت‌کننده [[اهل بیت]] [[قیام]] کرده با [[احیاء]] و تجدید [[معالم دین]] و [[احکام]] [[قرآن]] و [[دستورات]] تعطیل شده و از نظر افتاده [[اسلام]] مجدداً [[مردم]] را به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌‌کند و [[تبلیغ]] [[اسلام]] را از سر می‌‌گیرد، مثل جدش [[پیغمبر]] که هنگام ظهورش تمام [[دستورات]] [[دینی]] سابق فراموش شده بود و او [[مردم]] را به [[اسلام]] و [[دین خدا]] [[دعوت]] می‌‌نماید»<ref>[[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[آخرین امید (کتاب)|آخرین امید]]، ص ۲۸۷-۲۹۱</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::#'''مبارزه با فساد و رذائل اخلاقی:''' در [[دعای ندبه]] می‌خوانیم: "کجا است آن که ریسمان‌های دروغ و افترا را ریشه کن خواهد کرد؟ کجا است آن که آثار گمراهی و هوای و هوس را نابود خواهد ساخت؟ <ref>{{عربی|«أَيْنَ‏ طَامِسُ‏ آثَارِ الزَّيْغِ‏ وَ الْأَهْوَاءِ، أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكَذِبِ وَ الِافْتِرَاء‏ »}}</ref>

::::#'''عدالت قضایی:''' [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: "وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگارش روشن شود. او، ترازوی [[عدالت]] را میان خلق نهد. پس چنان [[عدالت]] را جاری کند که هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد.<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۲۱.</ref> به امید روزی که بتوانیم آن دوران نورانی و سراسر معنوی را درک کنیم» <ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۲۵۱-۲۵۴.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::#'''اجرای حدود الهی:''' برخورد با مفسدان و تبهکاران جامعه، شیوه‌های گوناگون دارد. در [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} از سویی با شیوه‌های فرهنگی و تعلیم معارف و تحکیم عقاید و [[ایمان]]، فاسقان و بزهکاران را به راه صلاح و راستی برمی‌گردانند و از سوی دیگر با تأمین نیازهای مشروع و معقول زندگی و اجرای عدالت اجتماعی، راه را بر فساد و تباهی می‌بندند؛ ولی با کسانی که با وجود همه این‌ها راه تجاوز به حقوق دیگران و زیرپاگذاشتن احکام الهی را می‌پیمایند و چارچوب قانون را نمی‌پذیرند، به گونه‌ای شدید برخورد می‌شود که سدّ راه تبهکاری آنها گردد و نیز از ادامه روند فساد در جامعه توسط دیگران جلوگیری شود و آن، اجرای حدود الهی درباره مفسدان است که حدّ و مرز آن در قوانین کیفری اسلام بیان شده است. در روایت بلندی از [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که [[امام جواد|حضرت جواد]]{{ع}} نقل کرده، در ضمن بیان خصوصیات [[امام مهدی]] {{ع}} آمده است: "او حدود الهی را اقامه و اجرا خواهد کرد.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، باب ۲۷، ح ۴، ص ۳۱۱.</ref>

::::#'''عدالت قضایی:''' در رأس برنامه‌های حکومتی [[امام مهدی]] {{ع}} در سطح جامعه، اجرای [[عدالت]] در همه بخش‌هاست. اوست که همه عالم را پر از [[عدالت]] و دادگری می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و ستم آکنده باشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های اجرای عدالت، بخش قضاوت است و این، همان بخشی است که بیشترین ظلم‌ها و حق کشی‌ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته، خون‌ها، به ناحق ریخته شده و آبروی بی‌گناهان به خطر افتاده است. در محاکم قضایی دنیا، بیشترین ظلم بر مستضعفان عالم شده است و احکام صادره از آنها تحت تأثیر نفوذ قدرتمندان و حاکمان ستمگر، مال و جان افراد و گروه‌های بسیاری را نابود کرده است. قاضیان دنیا طلب نیز برای جلب منافع مادّی حکم‌های ظالمانه بسیاری را نوشته و اجرا کرده‌اند. خلاصه اینکه چه بسیار بی‌گناهی که به چوبه‌دار آویخته شده است و چه بسا تبهکار و مجرمی که قانون خدا درباره او اجرا نگردیده است. حاکمیت عدل گستر [[امام مهدی]] {{ع}} پایان همه ظلم‌ها و نهایت همه حق کشی هاست. او که مظهر [[عدالت]] پروردگار است، محکمه‌هایی دادگستر ایجاد می‌کند و قاضیانی صالح و مُجریانی دقیق و خدا ترس می‌گمارد، تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود. [[امام رضا|حضرت رضا]]{{ع}} در ضمن روایتی بلند در توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} و دوران طلایی ظهورش فرمود: "وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن شود و آن حضرت، ترازوی عدالت در میان خلق نهد؛ پس [چنان عدالت را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد" <ref>{{عربی|" فَإِذَا خَرَجَ‏ أَشْرَقَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ‏ مِيزَانَ‏ الْعَدْلِ‏ بَيْنَ‏ النَّاسِ‏ فَلَا يَظْلِمُ‏ أَحَدٌ أَحَداً ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۲۹، ص ۳۲۲.</ref>. از این روایت دانسته می‌شود که عدالت قضایی حضرت، چنان گسترده و دقیق است که راه را بر ظالمان و سودجویان می‌بندد و از تکرار ظلم و ستم و عادی شدن تجاوز به حق دیگران، جلوگیری می‌کند»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۹۳ - ۲۰۴.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==