قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::##[[ابن ابی الحدید]] - مطلبی را از [[کمیل بن زیاد]] [[نقل]] نموده و می‌گوید: [[کمیل بن زیاد]] که خود یکی از [[اصحاب خاص]] [[امام علی|علی]]{{ع}} بود، [[تلاش]] می‌کرد با حمله به نقاط تحت نفوذ [[معاویه]]، ضعف خود را جبران کند <ref>{{متن حدیث|كَانَ كُمَيْلُ عَامِلَ عَلِيٍّ {{ع}} عَلَى هِيتَ وَ كَانَ ضَعِيفاً يَمُرُّ عَلَيْهِ سرايا مُعَاوِيَةَ يَنْهَبُ أَطْرَافِ الْعِرَاقِ فَلَا يَرُدُّهَا وَ يُحَاوَلُ أَنْ يُجْبِرَ مَا عِنْدَهُ مِنَ الضَّعْفِ بِأَنْ يَغِيرُ عَلَى أَطْرَافِ أَعْمَالِ مُعَاوِيَةَ مِثْلَ قرقيسياء وَ مَا يَجْرِي مَجْرَاهَا مِنَ الْقُرَى الَّتِي عَلَى الْفُرَاتِ فَأَنْكَرَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} ذَلِكَ مِنْ فِعْلِهِ وَ قَالَ إِنَّ مِنِ الْعَجْزِ الْحَاضِرُ أَنْ يهمل الْعَامِلُ مَا وَلِيُّهُ وَ يَتَكَلَّفَ مَا لَيْسَ مِنْ تَكْلِيفُهُ}}؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۴، ص ۲۲۷ بحار الانوار، ج ۴۲، ص ۱۶۳.</ref>.

:::::#'''در شمال [[فلسطین]]:''' بر خلاف سخن نخست، برخی [[تلاش]] می‌کنند [[قرقیسیا]] را به منطقه‌ای نزدیک [[حیفا]] تطبیق دهند. ظاهراً آنجا دره‌ایست که هم اکنون نیز بازدیدکننده‌هایی دارد. "[[گریس هارسل]]" نویسنده آمریکائی است که در سال ۱۹۸۹ م، کتابی در مورد تدارک [[جنگ]] بزرگ نوشته و در آن به [[اتحاد]] [[اسرائیل]] - [[مسیحی]] اشاره می‌کند. [[شاهد]] این است که نویسنده [[تلاش]] می‌کند محل وقوع این [[جنگ]] ([[جنگ]] [[آرماگدون]]) را در دره‌ای در شمال تلآویو، تطبیق دهد. عده‌ای نیز "[[قرقیسیا]]" را بر همین مکان تطبیق می‌دهند. [[علامه مجلسی]] نیز با [[نقل]] روایتی، می‌گوید: که یوحنائی از [[قرقیسیا]] آمده است؛ ولی آن را بر منطقه شمال [[فلسطین]] تطبیق نمی‌دهد<ref>{{متن حدیث|عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّوْفَلِيِّ فِي خَبَرٍ طَوِيلٍ يَذْكُرُ فِيهِ احْتِجَاجَ الرِّضَا{{ع}} عَلَى أَرْبَابِ الْمِلَلِ قَالَ: قَالَ الْجَاثَلِيقُ لِلرِّضَا {{ع}} أَخْبِرْنِي عَنْ حَوَارِيِّ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ كَمْ كَانَ عِدَّتُهُمْ وَ عَنْ عُلَمَاءِ الْإِنْجِيلِ كَمْ كَانُوا قَالَ الرِّضَا {{ع}} عَلَى الْخَبِيرِ سَقَطْتَ أَمَّا الْحَوَارِيُّونَ‏ فَكَانُوا اثْنَيْ‏ عَشَرَ رَجُلًا وَ كَانَ أَفْضَلُهُمْ وَ أَعْلَمُهُمْ أَلُوقَا وَ أَمَّا عُلَمَاءُ النَّصَارَى فَكَانُوا ثَلَاثَةَ رِجَالٍ يُوحَنَّا الْأَكْبَرُ بِأَجٍ وَ يُوحَنَّا بِقِرْقِيسِيَاءَ وَ يُوحَنَّا الدَّيْلَمِيُّ بِرَجَّانَ}}؛ بحار الانوار، جلد ۱۴، ص ۲۷۹.</ref>»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور]]، ج۱، ص۱۱۳-۱۵</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::اما نیروهای اصلی و [[دشمنان]] [[سفیانی]] و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، یمنی‌ها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] دخالت نمی‌کنند چرا که آن [[جنگ]] میان [[دشمنان]] آنها برقرار است ولی انگیزه مهمتر با توجه به [[ظواهر]] [[روایات]]، اشتغال آنان به [[حوادث ظهور]] در [[حجاز]] و [[تلاش]] برای ارتباط و ایجاد [[وحدت]] نیروها با نیروی [[امام مهدی]] {{ع}} است که آغاز [[نهضت]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] در [[مکه]] می‌باشد. البته ممکن است [[علت]] آن، شعله‌ور شدن [[جنگ]] جهانی باشد که احتمال بیشتر می‌دهیم بخشی از آن در این مرحله بوقوع بپیوندد. (که در این باره سخن خواهیم گفت.)

::::::[[ابن حماد]] از [[امام علی|علی]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که [[حضرت]] فرمود: "وقتی سواران [[سفیانی]] به سوی [[کوفه]] بحرکت درآیند او گروهی را در پی اهل [[خراسان]] می‌فرستد در حالی که اهل [[خراسان]] به طلب [[حضرت مهدی]] {{ع}} بیرون می‌آیند"<ref>نسخه خطی ابن حماد، ص ۸۷.</ref>»<ref>[[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۲۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛

::::::[[قرقیسیا]] [[شهر]] کوچکی است که در مصب رود خابور به رود [[فرات]] قرار دارد و در آنجا رود خابور به رود [[فرات]] می‌ریزد. این منطقه میان سه [[کشور عراق]]، [[ترکیه]] و [[سوریه]] قرار دارد.

::::::[[روایت‌ها]] حاکی از وقوع چندین [[جنگ]] میان [[ترک‌ها]] و [[سپاه]] [[سفیانی]] و میان [[سفیانی]] و دیگر سپاه‌ها است. این [[جنگ‌ها]] بر سر گنجی واقع در رود [[فرات]] است که آن‌را کوهی از طلا و به قولی نقره دانسته‌اند و لازم به ذکر است که هیچ‌یک از طرفین [[جنگ]] به خاطر مشغول شدن به کارهای دیگر نمی‌توانند آن گنج را به دست آورند. ممکن است مراد از این گنج [[ثروت]] این منطقه اعم از وفور [[آب]] و منابع طبیعی آن باشد و البته [[خداوند]] آگاه‌تر از همه به امور است. چیزی‌که وجود این احتمال را بیشتر می‌کند نرسیدن هیچ‌یک از طرف‌های درگیر به‌ این گنج است زیرا در آن زمان این منطقه، منطقه جنگی بدون [[آرامش]] و استقرار است و این مانع آن می‌شود که گنج آن نمایان شود»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص۱۹۸.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::«"[[قرقیسیا]]" که در برخی نسخه‌ها "قریه سبا"، ضبط شده است، نام شهری است که در [[سوریه]] واقع شده و اکنون در نزدیکی مرز [[عراق]] و [[سوریه]] است<ref>سید محمد کاظم قزوینی، [[امام مهدی]] از ولادت تا ظهور، ص ۴۵۴.</ref>. برخی نیز آن‌را معرب "گرگ سیاه" دانسته‌اند. در [[علائم ظهور]] مربوط به [[خروج سفیانی]] گفته شده است، او، به محلی به این نام وارد می‌شود و رخدادی بزرگ برای او در آن‌جا اتفاق می‌افتد<ref>سید محمد کاظم قزوینی، [[امام مهدی]] از ولادت تا ظهور، ص ۲۵۱.</ref>. [[امام علی]]{{ع}} می‌فرماید: "[[سفیانی]]، در [[شام]] بر [[دشمنان]] پیروز می‌شود. بعد از آن، بین او و [[دشمنان]] دیگری در "[[قرقیسیا]]"، جنگی روی می‌دهد که پرندگان [[آسمان]] و درندگان [[زمین]]، از باقیمانده‌های کشته‌ها، سیر می‌شوند"<ref>حسین کریم شاهی بیدگلی، فرهنگ موعود، ص ۱۸۸.</ref>. هم‌چنین "[[قرقیسیا]]" را محلی در کنار نهر [[فرات]] دانسته‌اند<ref>بحار الأنوار، ج ۱۳؛ مهدی موعود، ترجمه علی دوانی، ص ۹۸۳.</ref>.

::::::بنابراین، به نظر می‌رسد نام "[[قرقیسیا]]" تنها اسم محلی است که برخی از [[علائم ظهور]] در آن اتفاق می‌افتد و در کتاب‌ها، بیش از این اشاره نشده‌ است»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::#[[فرزند]] و نواده [[عباس]]: که از [[عراق]] می‌آید.

:::::به دنبال این [[جنگ]]، [[خونریزی]] و [[کشتار]] شدیدی پیش می‌آید که تا قبل از به پایان رسیدن آن در مدت کوتاهی صدهزار نفر (و بنابر روایتی چهار صد هزار نفر)<ref>یوم الخلاص، ص ۶۹۸.</ref> کشته می‌شوند ممکن است، این مطلب اشاره‌ای به استفاده از سلاح‌های [[کشتار]] جمعی (اتمی، هسته‌ای، بمب‌های شیمیایی و میکروبی و الکترونی کشنده) که بر حیوانات و گیاهان خوراکی هم اثر می‌گذارند، باشد. این جریان یکی از میدان‌های [[جنگ]] جهانی بی‌مانند [[آخر الزمان]] است که قبل و بعد از آن مانند نداشته و نخواهد داشت و طی آن [[هم‌پیمانان]] [[سفیانی]] پیروز می‌گردند. [[روایات]] [[شریف]] ما صراحتا به این واقعه اشاره کرده‌اند؛ در روایتی [[عمار یاسر]]، این‌گونه [[نقل]] می‌کند: "غربیان به سوی [[مصر]] حرکت می‌کنند و ورود ایشان بدانجا نشانه‌ آمدن‌ [[سفیانی]] است. پیش از آن شخصی که [[دعوت]] می‌کند، [[قیام]] کرده و [[ترک‌ها]] وارد [[حیره]] و [[رومیان]] وارد [[فلسطین]] می‌شوند. [[عبد الله]] هم بر آنها [[سبقت]] می‌گیرد تا این‌که دو [[لشکر]] درسر نهر، در مقابل هم می‌ایستند. [[جنگ]] بزرگی درمی‌گیرد و [[صاحب]] المغرب (هم‌پیمان غربیان) هم حرکت می‌کند. مردان را کشته و [[زنان]] را [[اسیر]] می‌کند، سپس به سوی [[قیس]] برمی‌گردد تا این‌که [[سفیانی]] وارد [[حیره]] می‌شود. [[یمانی]] هم شتافته و [[سفیانی]] هرچه را جمع کرده بودند درهم می‌شکند و به سوی [[کوفه]] حرکت می‌کند"<ref>{{متن حدیث|" وَ يَخْرُجُ‏ أَهْلُ‏ الْغَرْبِ‏ إِلَى‏ مِصْرَ فَإِذَا دَخَلُوا فَتِلْكَ‏ أَمَارَةُ السُّفْيَانِيِ‏ وَ يَخْرُجُ قَبْلَ ذَلِكَ مَنْ يَدْعُو لِآلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ تَنْزِلُ التُّرْكُ الْحِيرَةَ وَ تَنْزِلُ الرُّومُ فِلَسْطِينَ وَ يَسْبِقُ عَبْدُ اللَّهِ حَتَّى يَلْتَقِيَ جُنُودُهُمَا بِقِرْقِيسَا عَلَى النَّهَرِ وَ يَكُونُ قِتَالٌ عَظِيمٌ وَ يَسِيرُ صَاحِبُ الْمَغْرِبِ فَيَقْتُلُ الرِّجَالَ وَ يَسْبِي النِّسَاءَ ثُمَّ يَرْجِعُ فِي قَيْسٍ حَتَّى يَنْزِلَ الْجَزِيرَةَ السُّفْيَانِيُّ فَيَسْبِقُ الْيَمَانِيَّ وَ يَحُوزُ السُّفْيَانِيُّ مَا جَمَعُوا ثُمَّ يَسِيرُ إِلَى الْكُوفَة‌‏‏‌‏ "}}؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۷۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۸؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷؛ السفیانی، ص ۱۲۸.</ref>»<ref>[[سید مجتبی السادة|الساده، مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷-۱۲۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::بنابر آن‌چه از [[روایات]] [[اهل سنت]] به دست می‌آید، طرفین درگیر در [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، ترکان، [[رومیان]] و [[لشکر]] [[سفیانی]] هستند. و اما [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، میان دو واقعه مهم صورت می‌گیرد: اول، [[خروج سفیانی]] و دوم، [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}}<ref>نشریه موعود، شماره ۳۱، ص ۵۱ و ۵۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۱.</ref>.

:::::*«[[شوال]] ماه دهم از ماه‌های قمری است. در [[شوال]] آخرین سال [[غیبت]]، در نزدیکی [[مدینه]] (دیر الزور [[سوریه]]) معرکه [[قرقیسیا]] روی می‌دهد که صد هزار نفر از [[ستمگران]] کشته می‌شوند و [[سفیانی]] پیروز می‌گردد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة، (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۸.</ref>.

{{پرسمان خروج سفیانی}}