آثار دعا و زیارت برای امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#[[دعا]] بسیار مؤثر است و موجب [[فرج]] آن [[حضرت]] و نیز [[فرج]] و [[گشایش در زندگی]] [[مؤمنان]] می‌شود.

:::::#[[دعا]] موجب [[قرب الهی]] است. [[امام مهدی]]{{ع}} در خصوص [[زیارت آل یاسین]] می‌فرمایند: "هرگاه خواستید به وسیله ما به [[خداوند]] و به ما توجه کنید، این [[زیارت]] را که از جانب [[خداوند]] انشا شده است، بخوانید". این [[زیارت]] که از جهات مختلف محتوایی عمیق دارد، بسیار مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است. این [[زیارت]] از ابتدا تا انتها، [[دعا برای سلامتی]]، تندرستی و بهروزی [[امام زمان]] {{ع}} است. در دعای بعد از این [[زیارت]] نیز معانی بلندی نهفته است؛ مانند: خدایا او ([[امام زمان]] {{ع}}) را از شر هر متجاوز و سرکشی و از شر همه خلق خود [[پناه]] ده و او را از حوادث یومیه، از پیش رو و از پشت سر و از طرف چپ، حفظ‍‌ و نگه‌داری کن و از این‌که آسیب و گزندی به او برسد، جلوگیری کن و در خصوص او، رسولت و [[خاندان]] رسولت را حفظ‍‌ نما و به دست مبارکش [[عدل و داد]] را پدیدار نما! {{عربی|"اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ..."}}.

:::::*«[[دعا برای فرج]] [[امام زمان]] {{ع}} نه تنها منافاتی با حکمت‌های [[غیبت]] ندارد، بلکه خود می‌تواند از زمره همین حکمت‌ها به شمار آید. [[دعا برای فرج]] [[امام زمان]] {{ع}} به‌عنوان یک [[وظیفه]] و [[تکلیف]] در عصر [[غیبت]]، در [[روایات]] بسیاری مورد تأکید قرار گرفته است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و برخی از [[امامان]] بزرگوار {{عم}}، به چنین [[دعا]] کردنی امر فرموده‌اند و [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} نیز نه تنها [[شیعیان]] خود را به [[دعا کردن]] برای [[تعجیل فرج]] [[فرمان]] داده‌اند، بلکه کثرت [[دعا]] را از آنان خواسته‌اند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۸۵.</ref>.

::::::این [[فرمان]] نشان می‌دهد که خواسته‌های [[شیعه]] چشم‌انتظار [[فرج]]، در سایه "[[دعا برای فرج]]" قابل دسترسی است. آن‌چه را که او در پی [[ظهور امام زمان]] {{ع}} می‌تواند بیابد، توسط‍‌ دعاهای خویش نیز می‌تواند به دست آورد.  

::::::به عبارت دیگر [[امنیت]] [[ایمان]]، رشد [[اندیشه]]، [[آرامش]] روحی، [[کمالات]] معنوی و بهره‌های بی‌پایان [[دوران پس از ظهور]] را به [[عنایت الهی]] می‌تواند در همین دوره [[غیبت]] با اتکا به "[[دعا]] برای [[ظهور]]" کسب نماید و این امر با توجه به [[قدرت]] و [[مشیت]] [[خداوند]] قابل [[انکار]] نیست، زیرا او خود فرمود: {{متن قرآن|قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلا دُعَاؤُكُمْ}}<ref>سوره نمل، ۴۶.</ref>؛ بگو اگر دعای شما نباشد، [[پروردگار]] من به شما عنایتی نمی‌فرماید.  

::::::با توجه به دلالت همین [[آیه شریفه]] است که می‌توان گفت: [[عنایت]] و [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] که نامحدود و بی‌انتها نیز می‌تواند باشد، به مدد [[دعا]] و خواستن از او دست‌یافتنی است؛اگرچه [[دوران غیبت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} باشد.  

::::::در برخی [[روایات]]، [[دعا برای فرج]] وسیله‌ای برای [[نجات]] از [[هلاکت]] به شمار آمده است، چنان‌که [[حضرت]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} می‌فرماید: به [[خدا]] فرزندم [[مهدی]] را غیبتی است که در آن هیچ‌کس از [[هلاکت]] [[نجات]] نمی‌یابد، مگر کسی که خدای عزّ و جلّ‌ او را بر [[اعتقاد]] نسبت به امامتش ثابت‌قدم بدارد، و او را نسبت به [[دعا]] برای تعجیل فرجش [[توفیق]] [[عنایت]] فرماید<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۸۴.</ref>. بی‌تردید شرایط‍‌ سخت [[دوران غیبت]] به‌گونه‌ای است که جز با [[اعتقاد]] محکم نسبت به [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نمی‌توان بر [[اطاعت]] و [[تبعیت]] او باقی ماند و جز با [[دعا]] برای نزدیکی [[فرج]] نمی‌توان [[روح]] [[امید]] را در [[دل]] زنده نگه داشت و در برابر دشواری‌های [[غیبت]] [[مقاومت]] نمود.

::::::دعاکننده برای [[فرج]] چون می‌داند که یکی از [[عوامل غیبت]] آماده نبودن شرایط‍‌ برای [[حکومت جهانی]] آن بزرگوار است، می‌کوشد تا در حد توان خویش در ایجاد چنین زمینه‌ای مؤثر باشد و زمانی که تحقق آن را از عهده خویش و امثال خویش خارج می‌یابد، به [[رحمت]] واسعه [[خداوند]] امیدوار می‌ماند.  

::::::و چنین است عکس العمل او در برابر [[خوف]] [[امام زمان]] {{ع}}، از کشته شدن که به‌عنوان عملی دیگر در پیدایش و استمرار [[غیبت]] به شمار می‌آید. دعاکننده برای [[فرج]] تا آن‌جا که می‌تواند با شناساندن [[امام زمان]] {{ع}}، و ایجاد [[محبوبیت]] نسبت به او و برانگیزاندن [[شوق]] نسبت به [[قیام]] و جلوه‌های [[ظهور]] آن بزرگوار در بین [[مردم]]، می‌کوشد تا به [[میزان]] [[توانایی]] خود این عامل را کم تأثیر سازد؛ چنان‌که نسبت به هرعامل دیگر نیز چنین جهت‌گیری و تلاشی در مورد او [[صادق]] است و این خود والاترین و تعیین‌کننده‌ترین خاصیت برای [[دعا]] [[فرج]] است. تأثیر [[دعا]] در تغییر دادن تقدیرات و [[قضای الهی]] غیرقابل‌انکار است، چنان‌که در [[روایات]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} آمده است: زیاد [[دعا]] کن، زیرا [[دعا]] [[قضای الهی]] را باز می‌گرداند<ref>نهج الفصاحة، ص ۸۴، حدیث ۴۴۶.</ref>. [[دعا]] بلای الهی را برمی‌گرداند<ref>نهج الفصاحة، ص ۳۳۲، حدیث ۱۵۹۰.</ref>. تقدیر الهی را چیزی جز [[دعا]] تغییر نمی‌دهد<ref>نهج الفصاحة، ص ۱۲۴، حدیث ۶۲۴.</ref>.