آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۵۱
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش )) |
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ||
از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیهای مصداق معرفی میکنند [[مفسرین]] میفرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر میشود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}} [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن مینویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] میباشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>. | |||
با توجه به آنچه بیان شد: در مورد [[ظهور]] و [[انتظار فرج]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بلکه دیگر جنبههای شخصیتی ایشان آیه صریحی وارد نشده ولی با در نظر گرفتن منطق [[فهم]] [[قرآن]] و [[تأویل]] و [[تفسیر]] و با توجه به [[روایات]] [[آیات]] متعددی را میتوان بر شمرد که یکی از مهمترین مصادیق [[آیه]] [[حضرت]] [[ولی الله الاعظم]] [[امام مهدی|حجة بن الحسن العسکری]] {{ع}} میباشند که مجموعه این [[آیات]] در کتب متعددی جمعآوری شده که برخی از آنها عبارتند از: | |||
:::::# [[معجم احادیث الامام المهدی (کتاب)|معجم احادیث الامام المهدی]] زیر نظر [[علی کورانی]]، ج ۵ که در این کتاب در مورد [[حضرت]] تا ۲۶۰ [[آیه]] ذکر شده است. | :::::# [[معجم احادیث الامام المهدی (کتاب)|معجم احادیث الامام المهدی]] زیر نظر [[علی کورانی]]، ج ۵ که در این کتاب در مورد [[حضرت]] تا ۲۶۰ [[آیه]] ذکر شده است. | ||
:::::# [[سیمای امام زمان در آیینه قرآن (کتاب)|سیمای امام زمان در آیینه قرآن]]، [[علی اکبر مهدیپور]]، ۱۴۰ [[آیه]] را ذکر کردهاند. | :::::# [[سیمای امام زمان در آیینه قرآن (کتاب)|سیمای امام زمان در آیینه قرآن]]، [[علی اکبر مهدیپور]]، ۱۴۰ [[آیه]] را ذکر کردهاند. | ||
:::::# [[سیمای مهدویت در قرآن (کتاب)|سیمای مهدویت در قرآن]]، [[محمدجواد مولوینیا]]، ۷۴ [[آیه]] را توضیح دادهاند. | :::::# [[سیمای مهدویت در قرآن (کتاب)|سیمای مهدویت در قرآن]]، [[محمدجواد مولوینیا]]، ۷۴ [[آیه]] را توضیح دادهاند. | ||
:::::# [[مهدی در قرآن (کتاب)|مهدی در قرآن]]، [[محمد عابدینزاده]]، ۴۰ [[آیه]] را توضیح دادهاند. | :::::# [[مهدی در قرآن (کتاب)|مهدی در قرآن]]، [[محمد عابدینزاده]]، ۴۰ [[آیه]] را توضیح دادهاند. | ||
در خصوص مسئله [[انتظار]] و [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} که یکی از جلوههای بحث پیرامون [[حضرت]] است ـ نیز آیاتی وجود دارد که به عنوان نمونه دو مورد آن را معرفی میکنیم: | |||
::::::۱. [[قرآن کریم]] در سوره انعام آیه ۱۵۸ میفرماید: {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ}}؛ "آیا انتظارى غیر از این دارند که [[فرشتگان]] به سویشان آیند، یا پروردگارت بیاید، یا برخى از نشانههاى پروردگارت بیاید؟! (امّا) روزى که برخى از نشانههاى پروردگارت (پدید) آید، شخصى که قبلاً [[ایمان]] نیاورده، یا در ایمانش نیکى کسب نکرده است، [[ایمان]] آوردنش سودى نخواهد داشت. بگو: [[منتظر]] باشید! که ما (هم) منتظریم." | ::::::۱. [[قرآن کریم]] در سوره انعام آیه ۱۵۸ میفرماید: {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ}}؛ "آیا انتظارى غیر از این دارند که [[فرشتگان]] به سویشان آیند، یا پروردگارت بیاید، یا برخى از نشانههاى پروردگارت بیاید؟! (امّا) روزى که برخى از نشانههاى پروردگارت (پدید) آید، شخصى که قبلاً [[ایمان]] نیاورده، یا در ایمانش نیکى کسب نکرده است، [[ایمان]] آوردنش سودى نخواهد داشت. بگو: [[منتظر]] باشید! که ما (هم) منتظریم." | ||
::::::در ذیل این [[آیه]] ابیبصیر از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: منظور از آن روز، روز خروج [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} است، آن روز [[انتظار]] کشیده شده، از ما است؛ بعد [[حضرت]] فرمودند: ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[امام مهدی|قائم]] ما که در زمان [[غیبت]] او [[منتظر]] ظهورش باشند و در زمان ظهورش از او [[اطاعت]] نمایند که اینان اولیای خدایند که هیچ [[ترس]] برایشان نیست و حزن و اندوهی نخواهند داشت<ref>کمال الدین وتمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷ و سیمای مهدویت در قرآن، ص ۱۷۷.</ref>. | ::::::در ذیل این [[آیه]] ابیبصیر از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: منظور از آن روز، روز خروج [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} است، آن روز [[انتظار]] کشیده شده، از ما است؛ بعد [[حضرت]] فرمودند: ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[امام مهدی|قائم]] ما که در زمان [[غیبت]] او [[منتظر]] ظهورش باشند و در زمان ظهورش از او [[اطاعت]] نمایند که اینان اولیای خدایند که هیچ [[ترس]] برایشان نیست و حزن و اندوهی نخواهند داشت<ref>کمال الدین وتمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷ و سیمای مهدویت در قرآن، ص ۱۷۷.</ref>. | ||
۲. [[قرآن کریم]] در سوره یونس آیه ۲۰ میفرماید: {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ}}؛ "و گویند: "چرا نشانه (معجزهوارى) از پروردگارش بر او فرو فرستاده نمىشود؟!" پس بگو: (آنچه از حسّ) پوشیده، تنها براى خداست؛ پس [[منتظر]] باشید، [چرا] که من (هم) با شما از منتظرانم." | |||
::::::یحیی بن قاسم میگوید: از [[امام صادق]] سؤال کردم درباره [[آیات]] اول سوره بقره که میفرماید: "الم این کتاب هیچ تردیدی در آن نیست و مایه [[هدایت]] [[متقین]] است، کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] میآورند." [[امام]] فرمودند: "[[متقین]] در این [[آیه]] [[شیعیان]] [[امام علی|علی]] هستند و [[غیبت]] همان [[امام مهدی|حجت قائم]] [[غائب]] میباشد و [[شاهد]] بر این مدعی آیه ۲۰ سوره یونس است که میفرماید: "و [[کافران]] گویند: چرا آیت و نشانهای از پروردگارش بر او نازل نمیشود. پس بگو همانا [[غیب]] مخصوص [[خداوند]] است پس [[منتظر]] باشید که من نیز از [[منتظران]] هستم..."<ref>کمال الدین شیخ، صدوق، ج ۲، ص ۳۴۰.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۲۱۲-۲۱۴.</ref>. | ::::::یحیی بن قاسم میگوید: از [[امام صادق]] سؤال کردم درباره [[آیات]] اول سوره بقره که میفرماید: "الم این کتاب هیچ تردیدی در آن نیست و مایه [[هدایت]] [[متقین]] است، کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] میآورند." [[امام]] فرمودند: "[[متقین]] در این [[آیه]] [[شیعیان]] [[امام علی|علی]] هستند و [[غیبت]] همان [[امام مهدی|حجت قائم]] [[غائب]] میباشد و [[شاهد]] بر این مدعی آیه ۲۰ سوره یونس است که میفرماید: "و [[کافران]] گویند: چرا آیت و نشانهای از پروردگارش بر او نازل نمیشود. پس بگو همانا [[غیب]] مخصوص [[خداوند]] است پس [[منتظر]] باشید که من نیز از [[منتظران]] هستم..."<ref>کمال الدین شیخ، صدوق، ج ۲، ص ۳۴۰.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۲۱۲-۲۱۴.</ref>. | ||
}} | }} | ||
خط ۱۰۸: | خط ۱۱۲: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[رضا اسکندری]]'''، در کتاب ''«[[گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[رضا اسکندری]]'''، در کتاب ''«[[گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم]]»'' در اینباره گفته است: | ||
:::::*«'''[[آیه]] اول''' (قصص/ ۵- ۶) {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم..». سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. این [[آیه]] درباره [[بنی اسرائیل]] و در قصه [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] است. پس این [[آیه]]، از لحاظ تنزیل و از لحاظ ظهر، به داستان [[بنی اسرائیل]] در زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] مربوط است. یک اصل: در این [[آیه]] یک اصلی مطرح شده است و آن اینکه [[اراده]] ازلی [[الهی]] بر این تعلق گرفته که [[مستکبران]] ریشهکن شوند و [[مستضعفان]] و عباد [[الله]] الصالحین وارثین ارض و حاکمین در [[زمین]] باشند؛ آن هم در پهنای [[زمین]]. پس محتوا و مفهوم عام [[آیه]] به خصوص زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[بنی اسرائیل]] مربوط نیست. اما آیا آن [[اراده]] ازلی بهطور کامل تحقق یافت؟ نه. قطعا این [[اراده]] باید تحقق پیدا کند و این [[اراده]] جز با [[ظهور حضرت حجت]]{{ع}} امکانپذیر نیست. | :::::*«'''[[آیه]] اول''' (قصص/ ۵- ۶) {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم..». سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. این [[آیه]] درباره [[بنی اسرائیل]] و در قصه [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] است. پس این [[آیه]]، از لحاظ تنزیل و از لحاظ ظهر، به داستان [[بنی اسرائیل]] در زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] مربوط است. یک اصل: در این [[آیه]] یک اصلی مطرح شده است و آن اینکه [[اراده]] ازلی [[الهی]] بر این تعلق گرفته که [[مستکبران]] ریشهکن شوند و [[مستضعفان]] و عباد [[الله]] الصالحین وارثین ارض و حاکمین در [[زمین]] باشند؛ آن هم در پهنای [[زمین]]. پس محتوا و مفهوم عام [[آیه]] به خصوص زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[بنی اسرائیل]] مربوط نیست. اما آیا آن [[اراده]] ازلی بهطور کامل تحقق یافت؟ نه. قطعا این [[اراده]] باید تحقق پیدا کند و این [[اراده]] جز با [[ظهور حضرت حجت]]{{ع}} امکانپذیر نیست. | ||
[[حضرت علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] میفرماید: {{متن حدیث|لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا...}}<ref>«این [[دنیا]] که امروزه از ما روگردان است روزی به ما رو خواهد آورد همانند ناقهای که به فرزندش از روی علاقه، روی میآورد.» نهج البلاغه محمد عبده، دار المعرفة، بیروت، کلمات قصار شماره ۲۰۹.</ref>؛ | |||
::::::آنوقت [[حضرت]] این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمود: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[ابن ابی الحدید]] در شرح این [[خطبه]] میگوید: {{عربی| وَ الإمامیة تَزْعُمُ أَنَّ ذلک وَعَدَ مِنْهُ بِالْإِمَامِ الْغَائِبِ الذی یملک الارض فی آخَرَ الزمان وَ أَصْحَابُنَا یقولون إِنَّهُ وَعَدَ بِإِمَامٍ یملک الْأَرْضِ وَ یستولی علی الممالک}}<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۹، ص ۲۹، خطبه ۲۰۵: و امامیه گمان میکنند که این آیه وعدهای از جانب خدا درباره امام غایبی است که در آخر زمان به زمین حکم میراند، و اصحاب ما(اهل تسنن) میگویند: این وعدهای است به امامی که بر زمین حکم میکند و بر کشورها مستولی میشود.</ref>. | ::::::آنوقت [[حضرت]] این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمود: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[ابن ابی الحدید]] در شرح این [[خطبه]] میگوید: {{عربی| وَ الإمامیة تَزْعُمُ أَنَّ ذلک وَعَدَ مِنْهُ بِالْإِمَامِ الْغَائِبِ الذی یملک الارض فی آخَرَ الزمان وَ أَصْحَابُنَا یقولون إِنَّهُ وَعَدَ بِإِمَامٍ یملک الْأَرْضِ وَ یستولی علی الممالک}}<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۹، ص ۲۹، خطبه ۲۰۵: و امامیه گمان میکنند که این آیه وعدهای از جانب خدا درباره امام غایبی است که در آخر زمان به زمین حکم میراند، و اصحاب ما(اهل تسنن) میگویند: این وعدهای است به امامی که بر زمین حکم میکند و بر کشورها مستولی میشود.</ref>. | ||
[[ابن ابی الحدید]] میگوید: ما هم قبول داریم، [[شیعه]] هم قبول دارد. با این تفاوت که [[اهل سنت]] میگوید: [[ضرورت]] ندارد که آن [[امام]] فعلا [[حیات]] داشته باشد بلکه به وقت خودش متولد خواهد شد و این کار را انجام خواهد داد: {{عربی|... وَ لَا یلزم مِنْ ذلک أَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ یکون مَوْجُوداً وَ إِنْ کان غَائِباً إلی أَنْ یظهر بَلْ یکفی فی صِحَّةِ هَذَا الکلام أَنْ یخلق فی آخِرِ الْوَقْتِ...}}<ref>همان:... از آن مطلب لزومی نخواهد بود که امام در حال حاضر موجود باشد، گرچه غایب باشد تا زمانی که ظهور نمایند، بلکه در صحیح بودن این کلام همین کفایت میکند که در آخر وقت متولد شود....</ref>. پس ما با [[برادران]] [[اهل سنت]] در اصل [[ظهور مهدی]]{{ع}} [[اختلاف]] نداریم و اینکه از ولد [[امام حسین]]{{ع}} است، این هم [[اتفاق نظر]] است. | |||
تفاوت دیدگاه: نقطه فارق بین ما و [[اهل سنت]] این است که [[شیعه]] عقیدهاش این است که پیوسته باید [[حجت]] [[حق]] بهطور [[حی]] و زنده در روی [[زمین]] باشد تا واسطه [[برکات]] و فیوضات [[الهی]] برای همه جهانیان باشد. | |||
در [[زیارت]] این جمله را وقتی که جلو [[ضریح امام حسین]]{{ع}} میایستیم، میخوانیم: {{متن حدیث|... إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي مَقَادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُم...}}<ref>کافی، ج ۴، ص ۵۵۷:... اراده خداوندی در جریان مقادیر امور به سوی شما فرود میآید و از منازل شما صادر میشود....</ref>. یعنی یگانه [[واسطه فیض]] بهطور مطلق و فراگیر شما هستید. آیا شما که مقابل [[ضریح امام حسین]]{{ع}} این جمله را میگویید، توجه دارید؟ این درسی است از [[عقاید]] [[شیعیان]]. | |||
:::::*'''[[آیه]] دوم''' ([[انبیاء]]/ ۱۰۵) [[آیه]] دیگری که در این زمینه است میفرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref> | :::::*'''[[آیه]] دوم''' ([[انبیاء]]/ ۱۰۵) [[آیه]] دیگری که در این زمینه است میفرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref> | ||
::::::[[زبور]] همین [[مزامیر]] [[داوود]]{{ع}} است که هم نسخه [[عربی]] و هم نسخه فارسیاش که چاپ لندن است، موجود است و [[بنده]] آن را دارم. همین عبارتی را که [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ}}، در [[زبور]] فعلی هست. این مثل همان [[آیه]] قبلی است؛ یعنی یکی از اساسیترین مسائلی است که [[اراده]] ازلی [[حق]] به آن تعلق گرفته است که {{متن قرآن|أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا}} این {{متن قرآن|يَرِثُهَا}} جنبه شمولی دارد؛ یعنی بهطور فراگیر [[حاکمان]] [[زمین]] عباد [[صالح]] خواهند بود. در [[مزامیر]] [[داوود]]{{ع}} مزمور ۳۷ (فصل ۳۷) چنین آمده است: نزد [[خداوند]] ساکت شو و [[منتظر]] او باش و در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود و اما حلیمان [[وارث زمین]] خواهند شد و از فراوانی [[سلامتی]] متلذذ. | ::::::[[زبور]] همین [[مزامیر]] [[داوود]]{{ع}} است که هم نسخه [[عربی]] و هم نسخه فارسیاش که چاپ لندن است، موجود است و [[بنده]] آن را دارم. همین عبارتی را که [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ}}، در [[زبور]] فعلی هست. این مثل همان [[آیه]] قبلی است؛ یعنی یکی از اساسیترین مسائلی است که [[اراده]] ازلی [[حق]] به آن تعلق گرفته است که {{متن قرآن|أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا}} این {{متن قرآن|يَرِثُهَا}} جنبه شمولی دارد؛ یعنی بهطور فراگیر [[حاکمان]] [[زمین]] عباد [[صالح]] خواهند بود. در [[مزامیر]] [[داوود]]{{ع}} مزمور ۳۷ (فصل ۳۷) چنین آمده است: نزد [[خداوند]] ساکت شو و [[منتظر]] او باش و در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود و اما حلیمان [[وارث زمین]] خواهند شد و از فراوانی [[سلامتی]] متلذذ. | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۴۱: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید مهدی موسوی]]'''، در مقاله ''«[[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید مهدی موسوی]]'''، در مقاله ''«[[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«{{متن قرآن|لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«تا حقّ را تحقّق بخشد و باطل را تباه گرداند هرچند بزهکاران نپسندند» سوره انفال، آیه ۸.</ref>. {{متن قرآن|أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ}}<ref>«از آسمان آبی فرو باراند آنگاه رودهایی- هر یک به گنجایی خویش- روان شد و سیلاب با خویش کفی انبوه فرا آورد و آنچه در آتش میگدازند تا زینتی یا کالایی به دست آورند، (نیز)) کفی همانند آن (کف سیلاب) است؛ بدینگونه خداوند درست و نادرست را مثل میزند؛ باری، کف، کنار میرود اما آنچه مردم را سودمند افتد در زمین باز میماند؛ بدینگونه خداوند مَثَل میزند» سوره رعد، آیه ۱۷.</ref>. {{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بیگمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>. {{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«یا میگویند: (پیامبر) بر خداوند دروغی بسته است، اگر خداوند بخواهد بر دل تو مهر مینهد: و خداوند باطل را از میان برمیدارد و حقّ را با کلمات خویش استوار میدارد که او به اندیشهها داناست» سوره شوری، آیه ۲۴.</ref>. | ::::::«{{متن قرآن|لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«تا حقّ را تحقّق بخشد و باطل را تباه گرداند هرچند بزهکاران نپسندند» سوره انفال، آیه ۸.</ref>. {{متن قرآن|أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ}}<ref>«از آسمان آبی فرو باراند آنگاه رودهایی- هر یک به گنجایی خویش- روان شد و سیلاب با خویش کفی انبوه فرا آورد و آنچه در آتش میگدازند تا زینتی یا کالایی به دست آورند، (نیز)) کفی همانند آن (کف سیلاب) است؛ بدینگونه خداوند درست و نادرست را مثل میزند؛ باری، کف، کنار میرود اما آنچه مردم را سودمند افتد در زمین باز میماند؛ بدینگونه خداوند مَثَل میزند» سوره رعد، آیه ۱۷.</ref>. {{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بیگمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>. {{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«یا میگویند: (پیامبر) بر خداوند دروغی بسته است، اگر خداوند بخواهد بر دل تو مهر مینهد: و خداوند باطل را از میان برمیدارد و حقّ را با کلمات خویش استوار میدارد که او به اندیشهها داناست» سوره شوری، آیه ۲۴.</ref>. | ||
[[خداوند]] [[مادر موسی]]{{ع}} را به [[انتظار]] [[وعده]] [[حق]] سفارش فرمود: {{متن قرآن|فَرَدَدْنَاهُ إِلَى أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«پس (بدینگونه) او را به مادرش باز گرداندیم تا چشمش (بدو) روشن گردد و اندوهگین نباشد و بداند که وعده خداوند راستین است اما بیشتر آنان نمیدانند» سوره قصص، آیه ۱۳.</ref>. و در سوره [[روم]] [[مؤمنان]] را به [[پیروزی]] [[وعده]] داده است: {{متن قرآن|بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ * وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«به یاری خداوند که هر کس را بخواهد یاری میرساند و او پیروزمند بخشاینده است * بنابر وعده خداوند؛ خداوند در وعده خود خلاف نمیورزد امّا بیشتر مردم نمیدانند» سوره روم، آیه ۵-۶.</ref>. {{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«پس شکیبا باش که وعده خداوند راستین است و مبادا آنان که اهل یقین نیستند تو را سبکسار گردانند» سوره روم، آیه ۶۰.</ref>. هم چنین آمده است: {{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ}}<ref>«بنابراین شکیب کن که وعده خداوند راستین است و از گناه خویش آمرزش بخواه و در پایان روز و پگاهان با سپاس پروردگارت را به پاکی بستای!» سوره غافر، آیه ۵۵.</ref>. {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«خداوند به کسانی از آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند نوید آمرزش و پاداشی سترگ داده است» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>. {{متن قرآن|لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«مؤمنان جهادگریز که آسیب دیده نباشند با جهادگران در راه خداوند به جان و مال، برابر نیستند، خداوند جهادگران به جان و مال را بر جهادگریزان به پایگاهی (والا) برتری بخشیده و به همگان وعده نیکو داده است و خداوند جهادگران را بر جهادگریزان به پاداشی سترگ، برتری بخشیده است..». سوره نساء، آیه ۹۵.</ref>. {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ}}<ref>«آیا گمان میکنید به بهشت در خواهید آمد با آنکه هنوز داستان کسانی که پیش از شما (در) گذشتند بر سر شما نیامده است؟ به آنان سختی و رنج رسید و لرزانده شدند تا جایی که پیامبر و مؤمنان همراه وی میگفتند: یاری خداوند کی در میرسد؟ آگاه باشید که یاری خداوند نزدیک است» سوره بقره، آیه ۲۱۴.</ref>.{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین میگرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بیگمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار میدارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر میگرداند؛ (آنان) مرا میپرستند و چیزی را شریک من نمیگردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند» سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم و با آنان به فرعون و هامان و سپاه آن دو، چیزی را که از آن میهراسیدند نشان دهیم» سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. {{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بیگمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث میدهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>»<ref>[[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۲۵-۲۶.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۱۹۶: | خط ۲۰۵: | ||
:::::#برقراری فرامین [[الهی]] در سرتاسر کره خاکی | :::::#برقراری فرامین [[الهی]] در سرتاسر کره خاکی | ||
:::::#برقراری آرامش و [[امنیت]] کامل در روی [[زمین]] و از بین رفتن [[ترس]] و نگرانی و [[ناامنی]]. در [[تفسیر]] [[مجمع البیان]] ذیل این [[آیه]] از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}[[نقل]] شده که فرمود: {{متن حدیث| هُمْ وَ اللَّهِ شِيعَتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يَفْعَلُ اللَّهُ ذَلِكَ بِهِمْ عَلَى يَدَيْ رَجُلٍ مِنَّا وَ هُوَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ}}: این گروه به [[خدا]] قسم! همان [[پیروان]] ما هستند که [[خداوند]] به وسیله مردی از [[خاندان]] ما، این موضوع را تحقق میبخشد و او [[مهدی این امت]] است. | :::::#برقراری آرامش و [[امنیت]] کامل در روی [[زمین]] و از بین رفتن [[ترس]] و نگرانی و [[ناامنی]]. در [[تفسیر]] [[مجمع البیان]] ذیل این [[آیه]] از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}[[نقل]] شده که فرمود: {{متن حدیث| هُمْ وَ اللَّهِ شِيعَتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يَفْعَلُ اللَّهُ ذَلِكَ بِهِمْ عَلَى يَدَيْ رَجُلٍ مِنَّا وَ هُوَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ}}: این گروه به [[خدا]] قسم! همان [[پیروان]] ما هستند که [[خداوند]] به وسیله مردی از [[خاندان]] ما، این موضوع را تحقق میبخشد و او [[مهدی این امت]] است. | ||
{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. در حیاة القلوب<ref>حیاة القلوب، تألیف علامه مجلسی، جلد پنجم امامشناسی.</ref> در ذیل این [[آیه]] که در [[شأن]] [[قائم آل محمد]]{{ع}} نازل شده است و عیاشی و دیگران از [[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} روایت کردهاند که:این ایمنی از برای [[شیعیان]] ما در زمان [[مهدی این امت]] خواهد بود، و این است که [[حضرت رسول]]{{صل}} در [[شأن]] او فرمود که اگر باقی نمانده باشد از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خدا]] البته آن روز را دراز گرداند تا مردی از [[فرزندان]] من [[والی]] شود بر [[مردم]] که همنام من باشد و [[زمین]] را پر از [[عدالت]] گرداند بعد از آنکه پر از [[ظلم]] و جور شده باشد. | |||
::::::[[آیه]] دیگری که در [[شأن]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نازل شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا میدارند و زکات میپردازند و به کار شایسته فرمان میدهند و از کار ناپسند باز میدارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. در حیاة القلوب در ادامه توضیح آمده است ایضا ابن ماهیار از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که آیه در [[شأن]] [[مهدی]] [[آل محمد]]{{ع}} و [[اصحاب]] او نازل شده است که خدا ایشان را [[پادشاهی]] میدهد در [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]] و دینم [[حق]] را به آنها ظاهر میگرداند و میمیراند و زایل میگرداند به او و به [[اصحاب]] او بدعتهای [[باطل]] را، چنانکه سفیهان و [[ظالمان]]، [[حق]] را میمیراندند و چنان خواهند کرد که اثری از [[ظلم و ستم]] نماند و امر خواهند کرد [[مردم]] را به نیکیها و رفع خواهند نمود از [[بدیها]] و مر [[خدا]] راست عاقبت امور و همچنین در [[آیه]] دیگری چنین آمده است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. در همان [[سند]] در ادامه [[تفسیر]] [[آیه]] آمده است: از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} منقول است که چون [[صاحب الامر]] ظاهر شود اول سخنی که میگوید همین [[آیه]] است پس میگوید منم بقیة [[خدا]]، [[محبت خدا]] و [[خلیفه]] [[خدا]] بر شما. و هرکه به آن [[حضرت]] سلام کند خواهد گفت: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}. | ::::::[[آیه]] دیگری که در [[شأن]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نازل شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا میدارند و زکات میپردازند و به کار شایسته فرمان میدهند و از کار ناپسند باز میدارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. در حیاة القلوب در ادامه توضیح آمده است ایضا ابن ماهیار از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که آیه در [[شأن]] [[مهدی]] [[آل محمد]]{{ع}} و [[اصحاب]] او نازل شده است که خدا ایشان را [[پادشاهی]] میدهد در [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]] و دینم [[حق]] را به آنها ظاهر میگرداند و میمیراند و زایل میگرداند به او و به [[اصحاب]] او بدعتهای [[باطل]] را، چنانکه سفیهان و [[ظالمان]]، [[حق]] را میمیراندند و چنان خواهند کرد که اثری از [[ظلم و ستم]] نماند و امر خواهند کرد [[مردم]] را به نیکیها و رفع خواهند نمود از [[بدیها]] و مر [[خدا]] راست عاقبت امور و همچنین در [[آیه]] دیگری چنین آمده است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. در همان [[سند]] در ادامه [[تفسیر]] [[آیه]] آمده است: از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} منقول است که چون [[صاحب الامر]] ظاهر شود اول سخنی که میگوید همین [[آیه]] است پس میگوید منم بقیة [[خدا]]، [[محبت خدا]] و [[خلیفه]] [[خدا]] بر شما. و هرکه به آن [[حضرت]] سلام کند خواهد گفت: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}. | ||
در [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] از [[ابی الجارود]]، او از [[باقر]]{{ع}} در خصوص قول خدای عز و جل {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا}}<ref>«بگو: مرا خبر دهید که اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام یا روز به سراغتان آید..». سوره یونس، آیه ۵۰.</ref> یعنی شب یا روز{{متن قرآن|مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«(دیگر) گنهکاران از او چه چیزی را به شتاب میخواهند؟» سوره یونس، آیه ۵۰.</ref>. [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود مراد از [[عذاب]] در این [[آیه]] عذابی است که در آخر الزمان به [[فاسقان]] اهل [[قبله]] یعنی اهل [[اسلام]] نازل میشود در حالی که میگویند [[عذاب]] بر ما نازل نخواهد شد. | |||
::::::در [[آیه]] دیگری در همین زمینه آمده است: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. همان طور که ملاحظه میشود در [[آیات]] متعددی از قرآن کریم این [[وعده الهی]] متذکر شده است که روزی فراخواهد رسید که [[وارثان زمین]] اهل تقوا هستند و آنانی که به ناحق مورد [[ستم]] واقع شدند بر [[زمین]] [[حکومت]] خواهند کرد و [[وعده]] الهی تخلف ندارد. | ::::::در [[آیه]] دیگری در همین زمینه آمده است: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. همان طور که ملاحظه میشود در [[آیات]] متعددی از قرآن کریم این [[وعده الهی]] متذکر شده است که روزی فراخواهد رسید که [[وارثان زمین]] اهل تقوا هستند و آنانی که به ناحق مورد [[ستم]] واقع شدند بر [[زمین]] [[حکومت]] خواهند کرد و [[وعده]] الهی تخلف ندارد. | ||
:::::: {{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بیگمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث میدهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>. | :::::: {{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بیگمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث میدهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>. |