پرش به محتوا

قیام امام مهدی چه روزی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ +مجتبی تونه‌ای؛))
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
خط ۱۹: خط ۱۹:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[عاشورا]] روز دهم [[محرم]]، روز [[شهادت]] [[سالار شهیدان]] [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} و [[فرزندان]] و [[اصحاب]] او در [[کربلا]] است<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۶۳</ref>. در [[فرهنگ شیعی]]، [[عاشورا]]، به [[دلیل]] وقوع [[شهادت امام حسین]]{{ع}} در این روز، عظیم‌‏ترین روز سوگواری و ماتم به حساب می‌‏آید. در این روز، بزرگ‏ترین فاجعه و [[ستم]] درباره [[خاندان]] [[پیامبر]]{{عم}} انجام گرفته است. [[دشمنان اسلام]] و [[اهل بیت]]{{عم}} این روز را [[خجسته]] شمرده، به شادی می‌‏پردازند؛ اما [[پیروان]] [[خاندان]] [[رسالت]]، به سوگ و عزا می‏‌نشینند و بر کشتگان این روز می‏‌گریند.
::::::«[[عاشورا]] روز دهم [[محرم]]، روز [[شهادت]] [[سالار شهیدان]] [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} و [[فرزندان]] و [[اصحاب]] او در [[کربلا]] است<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۶۳</ref>. در [[فرهنگ شیعی]]، [[عاشورا]]، به [[دلیل]] وقوع [[شهادت امام حسین]]{{ع}} در این روز، عظیم‌‏ترین روز سوگواری و ماتم به حساب می‌‏آید. در این روز، بزرگ‏ترین فاجعه و [[ستم]] درباره [[خاندان]] [[پیامبر]]{{عم}} انجام گرفته است. [[دشمنان اسلام]] و [[اهل بیت]]{{عم}} این روز را [[خجسته]] شمرده، به شادی می‌‏پردازند؛ اما [[پیروان]] [[خاندان]] [[رسالت]]، به سوگ و عزا می‏‌نشینند و بر کشتگان این روز می‏‌گریند.
::::::[[امامان]] [[شیعه]]، یاد این روز را زنده می‏‌داشتند و در آن، مجلس عزا برپا می‌‏کردند و بر [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} می‌‏گریستند؛ آن حضرت را [[زیارت]] می‌‏کردند و به [[زیارت]] او [[تشویق]] و امر می‌‏نمودند و این روز، روز اندوه‌شان بود. آنچه این روز را به [[مهدویت]] مرتبط می‌‏کند، روایاتی است که از [[قیام]] آن حضرت در این روز خبر می‌‏دهد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] در [[روز عاشورا]] [[قیام]] می‏‌کند"<ref>{{عربی|" يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ يَوْمَ‏ عَاشُورَاءَ‏ ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۲، ح ۶۸</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۰۳ - ۳۰۴.</ref>.
 
[[امامان]] [[شیعه]]، یاد این روز را زنده می‏‌داشتند و در آن، مجلس عزا برپا می‌‏کردند و بر [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} می‌‏گریستند؛ آن حضرت را [[زیارت]] می‌‏کردند و به [[زیارت]] او [[تشویق]] و امر می‌‏نمودند و این روز، روز اندوه‌شان بود. آنچه این روز را به [[مهدویت]] مرتبط می‌‏کند، روایاتی است که از [[قیام]] آن حضرت در این روز خبر می‌‏دهد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] در [[روز عاشورا]] [[قیام]] می‏‌کند"<ref>{{عربی|" يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ يَوْمَ‏ عَاشُورَاءَ‏ ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۲، ح ۶۸</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۰۳ - ۳۰۴.</ref>.
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۳۴: خط ۳۵:
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در پاره‌ای [[روایات]]، از [[عاشورا]] به روز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعبیر شده است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[حضرت قائم]] {{ع}} روز شنبه که [[روز عاشورا]] است [[قیام]] می‌کند؛ روزی که [[امام حسین]] {{ع}} [[شهید]] شد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۳؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. و نیز می‌فرمایند: "آیا می‌دانید که این روز -عاشورا- چه روزی است‌؟ همان روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[آدم]] و [[حوا]] را پذیرفت؛ روزی است که [[خداوند]] دریا را برای [[بنی اسرائیل]] شکافت و [[فرعون]] و پیروانش را غرق کرد و [[موسی]] {{ع}} بر [[فرعون]] پیروز شد. روزی است که [[ابراهیم]] {{ع}} متولد شد. روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[قوم]] یونس {{ع}} را پذیرفت؛ روز تولد [[حضرت عیسی]] {{ع}} و روزی است که [[حضرت قائم]] {{ع}} در آن [[روز قیام]] می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>.
::::::«در پاره‌ای [[روایات]]، از [[عاشورا]] به روز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعبیر شده است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[حضرت قائم]] {{ع}} روز شنبه که [[روز عاشورا]] است [[قیام]] می‌کند؛ روزی که [[امام حسین]] {{ع}} [[شهید]] شد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۳؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. و نیز می‌فرمایند: "آیا می‌دانید که این روز -عاشورا- چه روزی است‌؟ همان روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[آدم]] و [[حوا]] را پذیرفت؛ روزی است که [[خداوند]] دریا را برای [[بنی اسرائیل]] شکافت و [[فرعون]] و پیروانش را غرق کرد و [[موسی]] {{ع}} بر [[فرعون]] پیروز شد. روزی است که [[ابراهیم]] {{ع}} متولد شد. روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[قوم]] یونس {{ع}} را پذیرفت؛ روز تولد [[حضرت عیسی]] {{ع}} و روزی است که [[حضرت قائم]] {{ع}} در آن [[روز قیام]] می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>.
::::::[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "یکدیگر را در [[روز عاشورا]]، این‌گونه تعزیت دهید: {{عربی|"أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{عم}}"}}<ref>مصباح المتهجد، مفاتیح الجنان.</ref>؛ [[خداوند]] اجر ما و شما را در [[مصیبت]] [[حسین]] {{ع}} بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی‌اش، [[امام مهدی]] از [[آل محمد]] {{عم}}، طلب [[خون]] آن حضرت کرده، به خون‌خواهی او برخیزیم. خود [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در زنده نگهداشتن یاد [[عاشورا]] می‌کوشد. گواه آن، داستان [[علامه]] [[بحر العلوم]] است که با آن کهولت سن‌ و موقعیت علمی و اجتماعی، در صف سینه‌زنان [[امام حسین]] {{ع}} با وضعیتی خاص ظاهر می‌شود. و وقتی از او می‌پرسند چرا چنین عزاداری می‌کنید؟ می‌فرماید: با رسیدن به دسته سوگواران، چشمم به [[محبوب]] دل‌ها، [[امام عصر]] {{ع}} افتاد و دیدم آن حضرت، با سر و پای برهنه در میان انبوه عزاداران، در سوگ پدرش [[حسین]] {{ع}} با چشمانی اشک‌بار به سر و سینه می‌زند؛ به همین جهت، قرار از کفم رفت و چنین به سوگواری پرداختم<ref>عاشورا و انتظار، پورسید آقایی، ص ۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۷۶.</ref>.
 
[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "یکدیگر را در [[روز عاشورا]]، این‌گونه تعزیت دهید: {{عربی|"أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{عم}}"}}<ref>مصباح المتهجد، مفاتیح الجنان.</ref>؛ [[خداوند]] اجر ما و شما را در [[مصیبت]] [[حسین]] {{ع}} بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی‌اش، [[امام مهدی]] از [[آل محمد]] {{عم}}، طلب [[خون]] آن حضرت کرده، به خون‌خواهی او برخیزیم. خود [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در زنده نگهداشتن یاد [[عاشورا]] می‌کوشد. گواه آن، داستان [[علامه]] [[بحر العلوم]] است که با آن کهولت سن‌ و موقعیت علمی و اجتماعی، در صف سینه‌زنان [[امام حسین]] {{ع}} با وضعیتی خاص ظاهر می‌شود. و وقتی از او می‌پرسند چرا چنین عزاداری می‌کنید؟ می‌فرماید: با رسیدن به دسته سوگواران، چشمم به [[محبوب]] دل‌ها، [[امام عصر]] {{ع}} افتاد و دیدم آن حضرت، با سر و پای برهنه در میان انبوه عزاداران، در سوگ پدرش [[حسین]] {{ع}} با چشمانی اشک‌بار به سر و سینه می‌زند؛ به همین جهت، قرار از کفم رفت و چنین به سوگواری پرداختم<ref>عاشورا و انتظار، پورسید آقایی، ص ۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۷۶.</ref>.
}}
}}
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش