فایده رجعت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ') |
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
:::::#'''تقویت [[امید]] و [[آمادگی]] [[منتظران]]:''' فایده دیگر [[اعتقاد]] به [[رجعت]]، ایجاد [[امید]] و حرکت در جمع [[مؤمنان]] برای [[آماده‌سازی]] خود است. اگر [[مؤمنان خالص]]، امکان [[درک]] زمان [[دولت]] [[موعود]] [[حق]] را پیدا کنند، همین، [[مردمان]] را [[تشویق]] می‌کند که خود را مصداق چنان مؤمنانی بگردانند. همچنین امیدشان افزوده می‌گردد و می‌دانند زحماتی که می‌کشند، در [[دنیا]] نیز ثمر خواهد داد. | :::::#'''تقویت [[امید]] و [[آمادگی]] [[منتظران]]:''' فایده دیگر [[اعتقاد]] به [[رجعت]]، ایجاد [[امید]] و حرکت در جمع [[مؤمنان]] برای [[آماده‌سازی]] خود است. اگر [[مؤمنان خالص]]، امکان [[درک]] زمان [[دولت]] [[موعود]] [[حق]] را پیدا کنند، همین، [[مردمان]] را [[تشویق]] می‌کند که خود را مصداق چنان مؤمنانی بگردانند. همچنین امیدشان افزوده می‌گردد و می‌دانند زحماتی که می‌کشند، در [[دنیا]] نیز ثمر خواهد داد. | ||
:::::#'''ایجاد فرصت عمل برای شماری از [[نیکان]]:''' [[اولیای خدا]] و پیامبرانی که در [[زندگی]] خود، [[توفیق]] کامل [[یاری]] و [[نصرت]] [[حق]] را نیافتند و [[مردم]]، آنها را تنها گذاشتند و نتوانستند ظرفیت‌های وجودی خود را آن چنان که می‌توانستند، متحقق کنند، اینک این امکان را می‌یابند که به آن ظرفیت‌ها تحقق بخشند و به کمال لایق خویش دست یابند. از این ره‌گذر، [[مردم]] [[جهان]] نیز بهره‌مند می‌شوند. [[مؤمنان]] طراز اول نیز چنین حکمی دارند. آنان که ظرفیت‌های بیشتری برای عمل در راه [[حق]] داشته‌اند، اما به [[دلیل]] عمل سران [[کفر]] و [[نفاق]]، از راه باز مانده‌اند، جا دارد که دوباره به [[زندگی]] باز گردند تا ضمن [[نصرت]] [[دولت حق]]، خود به مراتبی [[برتر]] در سیر إلی [[الله]] دست یابند. | :::::#'''ایجاد فرصت عمل برای شماری از [[نیکان]]:''' [[اولیای خدا]] و پیامبرانی که در [[زندگی]] خود، [[توفیق]] کامل [[یاری]] و [[نصرت]] [[حق]] را نیافتند و [[مردم]]، آنها را تنها گذاشتند و نتوانستند ظرفیت‌های وجودی خود را آن چنان که می‌توانستند، متحقق کنند، اینک این امکان را می‌یابند که به آن ظرفیت‌ها تحقق بخشند و به کمال لایق خویش دست یابند. از این ره‌گذر، [[مردم]] [[جهان]] نیز بهره‌مند می‌شوند. [[مؤمنان]] طراز اول نیز چنین حکمی دارند. آنان که ظرفیت‌های بیشتری برای عمل در راه [[حق]] داشته‌اند، اما به [[دلیل]] عمل سران [[کفر]] و [[نفاق]]، از راه باز مانده‌اند، جا دارد که دوباره به [[زندگی]] باز گردند تا ضمن [[نصرت]] [[دولت حق]]، خود به مراتبی [[برتر]] در سیر إلی [[الله]] دست یابند. | ||
می‌توان حدس زد که این فرصت، ویژه کسانی است که [[همت]] و [[اندیشه]] [[برتری]] داشته و بیش از آنچه برایشان میسر شده، در [[اندیشه]] گذرانده‌اند و [[نیت]] آن را داشته‌اند که در راه [[حق]]، اعمال بزرگ‌تری انجام دهند؛ اما کسانی که تغییر شرایط و ادامه حیاتشان، تغییری در عملکرد آنها ایجاد نمی‌کرد، و به آنچه برایشان میسر شد، بسنده می‌کردند، ضرورتی برای [[رجعت]] آنها وجود ندارد. این گروه، همان [[مردم]] متوسطاند. | |||
به بیان دیگر، مقتضای [[عدل الهی]]، آن است که فرصت عمل برای همه فراهم آید و در [[قیامت]]، کسی نتواند بگوید: اگر شرایط و فرصت دیگری می‌داشتم، می‌توانستم بیشتر در [[راه خدا]] [[مجاهده]] کنم. بر این اساس، متوسطان از [[مردم]]، اعم از [[مؤمن]] و [[کافر]]، به آنچه رخ داده، اکتفا می‌کنند. دو گروه نخبه باقی می‌ماند: گروه [[کافران]] که از همه ظرفیت خود، بهره گرفته و هر چه توانسته‌اند، کرده‌اند. آنان دستشان باز بوده و اگر بیشتر [[عمر]] می‌کردند، به همان طریق قبلی ادامه می‌دادند؛ و گروه [[مؤمنان]] طراز بالا، که دستشان برای بسیاری از کارها بسته بوده و نتوانسته‌اند تمام ظرفیت خود را تحقق بخشند و تنها در [[دولت]] [[عدل]] [[آخر الزمان]] است که فرصت چنان اعمالی را پیدا می‌کنند. [[حکمت]] بالغه [[پروردگار]]، اقتضا می‌کند که چنان فرصتی را برای این [[مردمان]] نیک‌سیرت فراهم آورد<ref>این موضوع با مسئله تفاوت میزان ثواب در دولت عدل مهدوی و در حال [[غیبت]]، متفاوت است. در مسئله ثواب گفته می‌شود: کسانی که در زمان [[غیبت]] با همه سختی آن دوران، اهل عمل نیک هستند، نسبت به کسانی که در دوران [[ظهور]]، همان اعمال را انجام می‌دهند، ثواب بیشتری به دست می‌آورند؛ زیرا بالاترین اعمال، سخت‌ترین آنهاست [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: {{عربی|"أفضَلُ الأعمالِ أَضَرها أی أَشَقها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۹۳. و نیز: {{عربی|"أَفضَلُ الأَعمالِ أَحمَزُها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۱۹۱، مفتاح الفلاح، ص ۴۵؛ النهایة، ابن اثیر، ج ۱، ص ۴۴۰ به نقل از ابن عباس با عبارت مشابه. اما در موضوع [[رجعت]]، بحث بر سر ثواب نیست؛ بلکه بحث درباره این است که مؤمنان خالص، امکان به فعلیت رساندن بسیاری از قابلیت‌های خود را که در دوران [[غیبت]] نیافته‌اند، در این فرصت داشته باشند</ref>»<ref>[[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۸، ص۴۹، ۵۱.</ref>. | |||
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | == پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | ||