پرش به محتوا

مفهوم لغوی اشراط الساعه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ')
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برخی عنوان‌ها و مفاهیم به جهت شباهت‌ها و اشتراک‌هایی در کنار [[نشانه‌های ظهور|علائم ظهور]]، پُرکاربرد هستند. از این رو باید آنها هم مفهوم‌یابی و شناسایی شوند و به این ترتیب، حسابشان از [[نشانه‌های ظهور|علائم ظهور]]، مجزّا شود.
::::::«برخی عنوان‌ها و مفاهیم به جهت شباهت‌ها و اشتراک‌هایی در کنار [[نشانه‌های ظهور|علائم ظهور]]، پُرکاربرد هستند. از این رو باید آنها هم مفهوم‌یابی و شناسایی شوند و به این ترتیب، حسابشان از [[نشانه‌های ظهور|علائم ظهور]]، مجزّا شود.
::::::'''واژه‌شناسی لغوی''': أشراط جمع "شَرَط" به معنای نشانه <ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۹۴۲.</ref> یا سرآغاز یک چیز است و "الساعة" به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می‌شود. مقصود از آن اینجا [[قیامت]] است؛ به جهت اینکه وقوع آن ناگهانی است یا اینکه طول آن نزد [[خداوند]]، مانند ساعتی از ساعات [[بندگان]] است<ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۹۰۷.</ref>                                                 
 
'''واژه‌شناسی لغوی''': أشراط جمع "شَرَط" به معنای نشانه <ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۹۴۲.</ref> یا سرآغاز یک چیز است و "الساعة" به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می‌شود. مقصود از آن اینجا [[قیامت]] است؛ به جهت اینکه وقوع آن ناگهانی است یا اینکه طول آن نزد [[خداوند]]، مانند ساعتی از ساعات [[بندگان]] است<ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۹۰۷.</ref>                                                 
::::::أشراط جمع "شرط" به معنای نشانه یا ابتدای چیز است و "الساعة" به جزئی از اجزای شبانه‌‏روز گفته می‌‏شود و مقصود از آن در این‏جا [[قیامت]] است؛ بنابراین، مراد از [[اشراط الساعه]]، نشانه‌‏هایی است که پیش از [[قیامت]] یا در آستانه آن، واقع می‌‏شود<ref>  خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ۶، ص ۲۳۵؛ طریحی، مجمع البحرین، ج ۴، ص ۲۵۷</ref>.
::::::أشراط جمع "شرط" به معنای نشانه یا ابتدای چیز است و "الساعة" به جزئی از اجزای شبانه‌‏روز گفته می‌‏شود و مقصود از آن در این‏جا [[قیامت]] است؛ بنابراین، مراد از [[اشراط الساعه]]، نشانه‌‏هایی است که پیش از [[قیامت]] یا در آستانه آن، واقع می‌‏شود<ref>  خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ۶، ص ۲۳۵؛ طریحی، مجمع البحرین، ج ۴، ص ۲۵۷</ref>.
::::::بنابراین، مراد از "[[اشراط الساعه]]"، نشانه‌هایی است که پیش از [[قیامت]] یا در آستانۀ آن، واقع می‌شود<ref> العین، ج ۶، ص ۲۳۵.</ref> یکی از پژوهشگران قرآنی معارصر دربارۀ «[[اشراط الساعه]]» می‌نویسد: «فأشراط الساعة: وقائع حادثة قبل الساعة یتوقّف مجیء الساعة [[علی]] حدوثها<ref>التحقیق فی کلمات القرآن کریم، ج۶، ص ۳۹.</ref>؛ [[اشراط الساعه]] وقایعی است که پیش از [[قیامت]] پدید خواهد آمد که به وجود آمدن [[قیامت]] متوقف بر آن است». وی در واقع یک نوع معنای شرطیتی برای نشانه قایل شده است.
 
::::::'''اشراط در [[قرآن]]''': واژه "اشراط" در [[قرآن]]، فقط یک بار و به صورت اضافه به ضمیر "هاء" که به "الساعة" بر می‌گردد{{متن قرآن| فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ}}<ref> پس آیا جز چشم به راه رستخیزند که ناگهان بر آنان فرا می‌رسد؟ و به راستی نشانه‌های آن در رسیده است و چون به سراغشان بیاید یاد کردشان، آنان را چگونه سود خواهد داشت؟؛ سوره محمد، آیه ۱۸.</ref>، به کار رفته است.  [[مفسران]]، برخی از تحولات [[اجتماعی]]، فروپاشی [[نظام]] طبیعت و درهم پیچیده شدن و تبدیل [[آسمان]] و [[زمین]] [[پیش از ظهور]] [[قیامت]] را که در [[آیات]] گوناگون به آنها اشاره شده است از [[نشانه‌های قیامت]] دانسته‌اند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]،  ج۳ ، ص ۱۰۶.</ref>.
بنابراین، مراد از "[[اشراط الساعه]]"، نشانه‌هایی است که پیش از [[قیامت]] یا در آستانۀ آن، واقع می‌شود<ref> العین، ج ۶، ص ۲۳۵.</ref> یکی از پژوهشگران قرآنی معارصر دربارۀ «[[اشراط الساعه]]» می‌نویسد: «فأشراط الساعة: وقائع حادثة قبل الساعة یتوقّف مجیء الساعة [[علی]] حدوثها<ref>التحقیق فی کلمات القرآن کریم، ج۶، ص ۳۹.</ref>؛ [[اشراط الساعه]] وقایعی است که پیش از [[قیامت]] پدید خواهد آمد که به وجود آمدن [[قیامت]] متوقف بر آن است». وی در واقع یک نوع معنای شرطیتی برای نشانه قایل شده است.
 
'''اشراط در [[قرآن]]''': واژه "اشراط" در [[قرآن]]، فقط یک بار و به صورت اضافه به ضمیر "هاء" که به "الساعة" بر می‌گردد{{متن قرآن| فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ}}<ref> پس آیا جز چشم به راه رستخیزند که ناگهان بر آنان فرا می‌رسد؟ و به راستی نشانه‌های آن در رسیده است و چون به سراغشان بیاید یاد کردشان، آنان را چگونه سود خواهد داشت؟؛ سوره محمد، آیه ۱۸.</ref>، به کار رفته است.  [[مفسران]]، برخی از تحولات [[اجتماعی]]، فروپاشی [[نظام]] طبیعت و درهم پیچیده شدن و تبدیل [[آسمان]] و [[زمین]] [[پیش از ظهور]] [[قیامت]] را که در [[آیات]] گوناگون به آنها اشاره شده است از [[نشانه‌های قیامت]] دانسته‌اند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]،  ج۳ ، ص ۱۰۶.</ref>.
}}
}}


۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش