موانع قیام امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::وقتی [[شیعیان]] و [[پیروان]] از اجتماع [[قلوب]] بر [[محبت]] اولیای خداکوتاهی ورزند [[دیدار]] به تاخیر می‌‌افتاد: [[امام زمان]]{{ع}} خود فرمود: "اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] [[توفیق]] [[طاعت]] شان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌‌شدند، میمنت [[ملاقات]] ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان می‌‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی [[راستین]] و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از [[کردار]] آنان به ما می‌‌رسد و ما توقع انجام این [[کارها]] را از آنان نداریم"<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ}}؛ طبرسی، احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ج۲، ص۴۹۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۷، ح۸.</ref>»<ref>[[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[سستی و مسئولیت‌گریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیت‌گریزی چالشی در عصر غیبت]]، ص۳۳۶</ref>.