موانع قیام امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«نخستین مانع در برابر [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}}، عدم قابلیت [[مردم]] است؛ یعنی همان چیزی که [[فلسفه غیبت]] شمرده میشود و[[غیبت]] را بر [[تاریخ]] تحمیل کرده است. همان طور که گفته شد، مهمترین مانع [[در آستانه ظهور]] برطرف میشود، زیرا [[مردم]] به نوعی به رشد و [[بلوغ]] میرسند. بدین ترتیب، موانع دیگر [[قیام]] [[حضرت]] نیز برداشته میشود، زیرا وقتی [[مردم]] در جهت تغییر [[سرنوشت]] خویش گام بردارند، [[یاری]] همه جانب [[خداوند]] نیز فرا میرسد. مفهوم مخالف آيه: {{متن قرآن| إِنَّ اللَّهَ لَا يغَيرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يغَيرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ...}}،<ref> خداوند سرنوشت هیچ قوم و ملتی را تغییر نمیدهد، مگر آن که آنان آنچه را در خودشان است، تغییر دهند؛ سوره رعد، آیه ۱۱.</ref> چنین است: هر گاه [[مردم]] خود را تغییر دهند، [[خدای متعال]] [[سرنوشت]] آنها را تغییر میدهد. بنابراین، رفع همه موانع در طول تغییر [[سرنوشت]] [[مردم]] به دست [[پروردگار]] است و زیر مجموعه آن به شمار میآید. [[آیات]] ذیل بر درستی این سخن گواهی میدهند: {{متن قرآن|إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُم}}<ref>اگر [آیین] خدا را یاری کنید، شما را یاری میکند؛ سوره محمد، آیه۷.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا }}<ref>اگر از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید، برای شما وسیلهای برای جدا ساختن حق از باطل قرار میدهد؛ سوره انفال، آیه ۲۹.</ref>؛ {{متن قرآن| وَمَنْ يتَّقِ اللَّهَ يجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا }}؛<ref>و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم میکند؛ سوره طلاق، آیه۲.</ref>؛ {{متن قرآن| وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا}}<ref>و آنها که در راه ما با خلوص نیت جهاد کنند، قطعا به راههای خود، هدایتشان خواهیم کرد؛ سوره عنکبوت، آیه ۶۹.</ref>؛ {{متن قرآن| إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ الْمَلَائِكَةُ }}<ref>به یقین کسانی که گفتند: پروردگار ما خداوند یگانه است، سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل میشوند؛ سوره فصلت، آیه ۳۰.</ref>. نمونههای روشن از میان رفتن موانع و هموار شدن راهها به [[یاری]] [[خداوند]] در [[تاریخ]] [[انبیا]]{{عم}}، به ویژه [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}}، مشاهده میشود. [[نصرت الهی]] و [[امدادهای غیبی]] در [[جنگ بدر]] از این مقوله است. بر این اساس، به بسیاری از پرسشها درباره ویژگیهای [[سلاح حضرت]] و یارانش و ابزارهای جنگی پیچیده [[ستمگران]] و چگونگی تأثیر [[جنگ]] افزاری چنان ابتدایی بر ابزارهای مدرن، [[پاسخ]] داده میشود. برای آشنایی با نقش [[امدادهای الهی]] در این گستره، اشاره به پرسشی سودمند است: اگر چنان که در [[روایات]] تذکر دادهاند، [[سلاح]] [[امام مهدی|امام زمان]] [[شمشیر]] است، چگونه بر سلاحهای مدرن چیرگی مییابد؟ | |||
:::::*پژوهشگران در برابر این پرسش، سه [[پاسخ]] ارائه دادهاند: | :::::*پژوهشگران در برابر این پرسش، سه [[پاسخ]] ارائه دادهاند: | ||
::::#[[شمشیر]] نماد است. اکنون نیز اسب و [[شمشیر]]، نماد [[قدرت]] به شمار میآید و در گوشه و کنار [[جهان]] از آن استفاده میشود؛ همانگونه که در بسیاری از کشورها ترازو، نماد [[عدالت]] [[قضایی]] است، در حالی که امروزه ترازوهایی چنان سنتی هرگز در اجرای [[عدالت]] کاربرد ندارند. | ::::#[[شمشیر]] نماد است. اکنون نیز اسب و [[شمشیر]]، نماد [[قدرت]] به شمار میآید و در گوشه و کنار [[جهان]] از آن استفاده میشود؛ همانگونه که در بسیاری از کشورها ترازو، نماد [[عدالت]] [[قضایی]] است، در حالی که امروزه ترازوهایی چنان سنتی هرگز در اجرای [[عدالت]] کاربرد ندارند. | ||
خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
| پاسخدهنده = محمد صابر جعفری | | پاسخدهنده = محمد صابر جعفری | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[ محمد صابر جعفری]]'''، در مقاله ''«[[سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[ محمد صابر جعفری]]'''، در مقاله ''«[[سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«سُستیها [[مانع]] [[ظهور]] و باعث طولانیتر شدن [[دوران غیبت]] خواهد شد.وقتی تلاشی برای [[زمینه سازی]] [[ظهور]] صورت نگیرد بلکه با تعلل و [[سستی]] هیچ حرکتی در [[بسترسازی]] [[ظهور]] فراهم نمیآورد [[معرفت افزایی]] نمیگردد. | |||
وقتی [[شیعیان]] و [[پیروان]] از اجتماع [[قلوب]] بر [[محبت]] اولیای خداکوتاهی ورزند [[دیدار]] به تاخیر میافتاد: [[امام زمان]]{{ع}} خود فرمود: "اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] [[توفیق]] [[طاعت]] شان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل میشدند، میمنت [[ملاقات]] ما از ایشان به تأخیر نمیافتاد، و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان میگشت، دیداری بر مبنای شناختی [[راستین]] و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از [[کردار]] آنان به ما میرسد و ما توقع انجام این [[کارها]] را از آنان نداریم"<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ}}؛ طبرسی، احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ج۲، ص۴۹۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۷، ح۸.</ref>»<ref>[[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت]]، ص۳۳۶</ref>. | وقتی [[شیعیان]] و [[پیروان]] از اجتماع [[قلوب]] بر [[محبت]] اولیای خداکوتاهی ورزند [[دیدار]] به تاخیر میافتاد: [[امام زمان]]{{ع}} خود فرمود: "اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] [[توفیق]] [[طاعت]] شان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل میشدند، میمنت [[ملاقات]] ما از ایشان به تأخیر نمیافتاد، و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان میگشت، دیداری بر مبنای شناختی [[راستین]] و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از [[کردار]] آنان به ما میرسد و ما توقع انجام این [[کارها]] را از آنان نداریم"<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ}}؛ طبرسی، احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ج۲، ص۴۹۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۷، ح۸.</ref>»<ref>[[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیتگریزی چالشی در عصر غیبت]]، ص۳۳۶</ref>. |