پرش به محتوا

کیفیت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش ))
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
خط ۱۹: خط ۱۹:
::::::آیت الله '''[[ابراهیم امینی]]'''، در کتاب ''«[[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت الله '''[[ابراهیم امینی]]'''، در کتاب ''«[[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«از [[احادیث]] [[اهل بیت]] چنین استفاده می‌شود: هنگامی که اوضاع عمومی [[جهان]] مساعد گشت و افکار جهانیان برای پذیرش [[حکومت]] [[حق]] آماده شد، [[خداوند متعال]] به [[مهدی]] اجازه [[نهضت]] می‌دهد. پس ناگهان در [[مکه]] [[ظاهر]] می‌گردد و منادی [[حق]] [[بشارت]] ظهورش را به سمع جهانیان می‌رساند. مردان [[برگزیده]] [[جهان]] که در چندین [[روایت]] تعدادشان [[سیصد و سیزده]] نفر تعیین شده اولین ندای [[حق]] را لبیک گفته در اولین ساعات [[دعوت]]، مجذوب مغناطیس [[ولایت]] می‌گردند.
::::::«از [[احادیث]] [[اهل بیت]] چنین استفاده می‌شود: هنگامی که اوضاع عمومی [[جهان]] مساعد گشت و افکار جهانیان برای پذیرش [[حکومت]] [[حق]] آماده شد، [[خداوند متعال]] به [[مهدی]] اجازه [[نهضت]] می‌دهد. پس ناگهان در [[مکه]] [[ظاهر]] می‌گردد و منادی [[حق]] [[بشارت]] ظهورش را به سمع جهانیان می‌رساند. مردان [[برگزیده]] [[جهان]] که در چندین [[روایت]] تعدادشان [[سیصد و سیزده]] نفر تعیین شده اولین ندای [[حق]] را لبیک گفته در اولین ساعات [[دعوت]]، مجذوب مغناطیس [[ولایت]] می‌گردند.
::::::[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامیکه [[صاحب الزمان]] [[ظهور]] نمود، [[جوانان]] [[شیعه]] بدون وعده قبلی، در همان‌شب خودشان را به [[مکه]] می‌رسانند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۰.</ref>.
 
::::::سپس [[دعوت]] عمومی خویش را شروع می‌کند. [[مردم]] رنجدیده و از همه‌جا مأیوس دورش اجتماع می‌نمایند و با او [[بیعت]] می‌کنند و در اندک‌زمانی، [[سپاه]] انبوهی از مردان [[شجاع]] و فداکار و اصلاح‌طلب [[جهان]]، برایش مجهز می‌شوند.
[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامیکه [[صاحب الزمان]] [[ظهور]] نمود، [[جوانان]] [[شیعه]] بدون وعده قبلی، در همان‌شب خودشان را به [[مکه]] می‌رسانند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۰.</ref>.
::::::[[امام محمد باقر]] و [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} در توصیف [[یاران]] [[قائم]] فرموده‌اند: شرق و غرب [[جهان]] را اشغال می‌کنند، تمام موجودات [[جهان]] را مسخر می‌گردانند، هریک از آنها نیروی [[چهل]] مرد دارد و قلوبشان از پاره‌های آهن سخت‌تر است به‌طوری که اگر در راه هدف به کوه‌های آهن برخورد نمایند آنها را پاره می‌کنند و تا وقتی که‌ [[رضایت]] [[خدا]] فراهم نشود از [[جنگ]] دست نمی‌کشند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.</ref>.
 
::::::در آن موقع، [[زمامداران]] خودسر و [[ستمگران]] بی‌وجدان، احساس خطر می‌نمایند و درصدد [[دفاع]] برمی‌آیند و ندای [[مخالفت]] را به هم‌مسلکان خویش می‌رسانند، اما سربازان عدالتخواه و اصلاح‌طلبان [[جهان]] که از [[جور]] و تعدی خسته شده‌اند، تصمیم نهایی را می‌گیرند، با اتحاد و کوشش به آنها حمله می‌نمایند، با تأییدات خداوندی [[ستمکاران]] را ریشه‌کن نموده قتل‌عامشان می‌کنند، رعب و [[ترس]] همه را فرامی‌گیرد و [[تسلیم]] دولت [[حق]] می‌گردند.
سپس [[دعوت]] عمومی خویش را شروع می‌کند. [[مردم]] رنجدیده و از همه‌جا مأیوس دورش اجتماع می‌نمایند و با او [[بیعت]] می‌کنند و در اندک‌زمانی، [[سپاه]] انبوهی از مردان [[شجاع]] و فداکار و اصلاح‌طلب [[جهان]]، برایش مجهز می‌شوند.
::::::بسیاری از کفار به واسطه دیدن [[علائم]] [[صدق]] و [[حقیقت]]، به [[دین اسلام]] می‌گروند، آنهایی که در [[کفر]] و [[ظلم]] خویش اصرار ورزند به دست لشکر [[مهدی]] قتل عام می‌شوند. یگانه دولت مقتدر و نیرومند [[اسلام]] در سرتاسر [[زمین]] تشکیل می‌یابد و [[مردم]] از جان‌ودل در حفظ و حراست آن کوشش می‌نمایند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۹ تا ۳۸۰.</ref>[[دین اسلام]] عمومی می‌گردد و در تمام بلاد داخل می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵. و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰.</ref>»<ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص ۳۰۲.</ref>.
 
[[امام محمد باقر]] و [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} در توصیف [[یاران]] [[قائم]] فرموده‌اند: شرق و غرب [[جهان]] را اشغال می‌کنند، تمام موجودات [[جهان]] را مسخر می‌گردانند، هریک از آنها نیروی [[چهل]] مرد دارد و قلوبشان از پاره‌های آهن سخت‌تر است به‌طوری که اگر در راه هدف به کوه‌های آهن برخورد نمایند آنها را پاره می‌کنند و تا وقتی که‌ [[رضایت]] [[خدا]] فراهم نشود از [[جنگ]] دست نمی‌کشند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.</ref>.
 
در آن موقع، [[زمامداران]] خودسر و [[ستمگران]] بی‌وجدان، احساس خطر می‌نمایند و درصدد [[دفاع]] برمی‌آیند و ندای [[مخالفت]] را به هم‌مسلکان خویش می‌رسانند، اما سربازان عدالتخواه و اصلاح‌طلبان [[جهان]] که از [[جور]] و تعدی خسته شده‌اند، تصمیم نهایی را می‌گیرند، با اتحاد و کوشش به آنها حمله می‌نمایند، با تأییدات خداوندی [[ستمکاران]] را ریشه‌کن نموده قتل‌عامشان می‌کنند، رعب و [[ترس]] همه را فرامی‌گیرد و [[تسلیم]] دولت [[حق]] می‌گردند.
 
بسیاری از کفار به واسطه دیدن [[علائم]] [[صدق]] و [[حقیقت]]، به [[دین اسلام]] می‌گروند، آنهایی که در [[کفر]] و [[ظلم]] خویش اصرار ورزند به دست لشکر [[مهدی]] قتل عام می‌شوند. یگانه دولت مقتدر و نیرومند [[اسلام]] در سرتاسر [[زمین]] تشکیل می‌یابد و [[مردم]] از جان‌ودل در حفظ و حراست آن کوشش می‌نمایند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۹ تا ۳۸۰.</ref>[[دین اسلام]] عمومی می‌گردد و در تمام بلاد داخل می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵. و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰.</ref>»<ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص ۳۰۲.</ref>.


== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
خط ۳۲: خط ۳۷:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
::::::وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق می‌پذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] می‌رسانند و از آنان [[بیعت]] می‌خواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت می‌شتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] می‌کند [[جبرئیل]] و ملائکه‌اند و بعد یاوران [[بیعت]] تازه‌ای با حضرت می‌بندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز می‌شود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] می‌مانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر می‌رسد سپس [[قیام]] صورت می‌گیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] می‌کنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت می‌کنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عده‌ای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] می‌رسانند. [[خبر]] به حضرت می‌رسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار می‌شوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت می‌کنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه می‌شوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ می‌دهد. عده‌ای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] می‌گریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] می‌شوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته می‌شوند.
 
::::::حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت می‌کند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار می‌کند. [[مسیحیان]] می‌خواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] می‌کند و با [[نماز]] خواندن پشت سر حضرت، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[رهبری]] ایشان را اعلام می‌کند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت می‌گروند، و عده‌ای دیگر پس از مدتی به [[اسلام]] می‌پیوندند.
وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق می‌پذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] می‌رسانند و از آنان [[بیعت]] می‌خواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت می‌شتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] می‌کند [[جبرئیل]] و ملائکه‌اند و بعد یاوران [[بیعت]] تازه‌ای با حضرت می‌بندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز می‌شود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] می‌مانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر می‌رسد سپس [[قیام]] صورت می‌گیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] می‌کنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت می‌کنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عده‌ای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] می‌رسانند. [[خبر]] به حضرت می‌رسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار می‌شوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت می‌کنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه می‌شوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ می‌دهد. عده‌ای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] می‌گریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] می‌شوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته می‌شوند.
::::::گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمی‌‌‌خیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعه‌های تورات را که در بعضی کوه‌ها قرار دارد می‌آورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] می‌کنند.
 
::::::از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا می‌خواندند. زمانی طولانی نمی‌گذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمی‌اید و در همه جا صدای روح‌‌‌بخش گلبانگ [[توحید]] طنین‌انداز می‌شود»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>.
حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت می‌کند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار می‌کند. [[مسیحیان]] می‌خواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] می‌کند و با [[نماز]] خواندن پشت سر حضرت، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[رهبری]] ایشان را اعلام می‌کند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت می‌گروند، و عده‌ای دیگر پس از مدتی به [[اسلام]] می‌پیوندند.
 
گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمی‌‌‌خیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعه‌های تورات را که در بعضی کوه‌ها قرار دارد می‌آورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] می‌کنند.
 
از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا می‌خواندند. زمانی طولانی نمی‌گذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمی‌اید و در همه جا صدای روح‌‌‌بخش گلبانگ [[توحید]] طنین‌انداز می‌شود»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش