فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
| پاسخ‌دهنده = محمد تقی بهجت | | پاسخ‌دهنده = محمد تقی بهجت | ||
| پاسخ = [[آیت الله]] '''[[محمد تقی بهجت]]'''، به [[نقل]] از کتاب ''«[[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[آیت الله]] '''[[محمد تقی بهجت]]'''، به [[نقل]] از کتاب ''«[[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«در [[روایات]] آمده [[حکومت سفیانی]] هشت ماه بیشتر طول نمی‌کشد، ولی در این مدت کوتاه، مواضع مهم را [[تصرف]] می‌کند. مرحوم حاجی نوری [[نقل]] می‌کند: [[سفیانی]] را نزد [[حضرت حجت]] می‌آورند در حالی که عمامه‌اش را دور گردنش پیچیده‌اند. [[سفیانی]] به [[حضرت]] می‌گوید یابن [[رسول الله]]، مرا نکش. طبق این [[نقل]] اطرافیان می‌گویند: کسی که این همه [[اولاد رسول الله]] را کشته، او را آزاد می‌کنید؟ در هر حال آنقدر به [[حضرت]] فشار می‌آورند تا این که [[حضرت]] می‌فرماید: «شأنکم» (کار خودتان را بکنید)، خودتان می‌دانید، [[اختیار]] با خودتان، هر کار می‌خواهید بکنید. بدین ترتیب گویا [[حضرت]] اجازه می‌دهد او را بکشند و سرانجام او را می‌کشند<ref>در محضر آیت الله بهجت، رخشاد، محمدحسین، ج۳، ص۸۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]] (به كوشش: [[حمزه شریفی‌دوست|شریفی‌دوست، حمزه]])، [[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۵.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
| پاسخ‌دهنده = نجم‌الدین طبسی | | پاسخ‌دهنده = نجم‌الدین طبسی | ||
| پاسخ = [[آیت‌الله]] [[نجم‌الدین طبسی]] در کتاب ''«[[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]»'' در اين‌باره گفته است: | | پاسخ = [[آیت‌الله]] [[نجم‌الدین طبسی]] در کتاب ''«[[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]»'' در اين‌باره گفته است: | ||
«طرز [[هلاکت]] [[سفیانی]] در کتاب‌های [[عامه]] با منابع ما فرق دارد و به چند صورت گفته شده است: گرفتار [[بیماری]] می‌شود و یا به [[زمین]] فرو می‌رود و یا دستگیر شده و سپس اعدام می‌شود؛ که ظاهرا در [[روایات]] ما همین سومی است. مرحوم صدر<ref>تاریخ عصر ظهور، ج ۳، ص ۳۸۹.</ref> در زمینه دامنه عملیات [[نظامی]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} بحث گسترده‌ای دارند و به همین مناسبت بحث درگیری [[سفیانی]] با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را بیان می‌کنند. لذا ما باید بحث کنیم که آیا درگیری [[امام]] با [[طایفه]] کلب، همان [[قرقیسیا]] است؟ آیا [[جنگ]] با [[یهود]] و جریان [[دجال]] است که از آن به [[جنگ]] [[آرماگدون]] تعبیر می‌کنند؟ طبق [[روایت]] در [[شام]] درگیری شدیدی بین [[طایفه]] کلب و [[لشکر]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} رخ می‌دهد که در نتیجه این [[طایفه]] تار و مار و متفرق می‌شوند و [[غنایم]] زیادی از آن‌ها گرفته می‌شود و [[تأسف]] بر آن کسی است که [[شاهد]] این درگیری نباشد، این مباحث در کتاب‌های [[عامه]] و ما آمده است هرچند در کتاب‌های ما [[سند]] چنین روایاتی، مشکل دارد. | |||
::::::به عنوان مثال، [[مرحوم مجلسی]] [[روایت]] مرفوعه‌ای را در این زمینه ذکر می‌کند: {{متن حدیث|وَ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إلی جَابِرِبن‌یزِیدَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِذَا بَلَغَ السُّفْیانِی أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَیهِ مِنْ نَاحِیةِ الْکُوفَةِ یتَجَرَّدُ بِخَیلِهِ حَتَّی یلْقَی الْقَائِمَ فَیخْرُجُ فَیقُولُ: أَخْرِجُوا إلی ابْنَ عَمِّی فَیخْرُجُ عَلَیهِ السُّفْیانِی فَیکَلِّمُهُ الْقَائِمُ {{ع}} فَیجِیءُ السُّفْیانِی فَیبَایعُهُ ثُمَّ ینْصَرِفُ إلی أَصْحَابِهِ فَیقُولُونَ لَهُ مَا صَنَعْتَ فَیقُولُ أَسْلَمْتُ وَ بَایعْتُ فَیقُولُونَ لَهُ قَبَّحَ اللَّهُ رَأْیکَ بَینَ مَا أَنْتَ خَلِیفَةٌ مَتْبُوعٌ فَصِرْتَ تَابِعاً فَیسْتَقْبِلُهُ فَیقَاتِلُهُ ثُمَّ یمْسُونَ تِلْکَ اللَّیلَةَ ثُمَّ یصْبِحُونَ لِلْقَائِمِ {{ع}} بِالْحَرْبِ فَیقْتَتِلُونَ یوْمَهُمْ ذَلِکَ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تعالی یمْنَحُ الْقَائِمَ وَ أَصْحَابَهُ أَکْتَافَهُمْ فَیقْتُلُونَهُمْ حَتَّی یفْنُوهُمْ حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ یخْتَفِی فِی الشَّجَرَةِ وَ الْحَجَرَةِ فَتَقُولُ الشَّجَرَةُ وَ الْحَجَرَةُ: یا مُؤْمِنُ هَذَا رَجُلٌ کَافِرٌ فَاقْتُلْهُ فَیقْتُلُهُ. قَالَ: فَتَشْبَعُ السِّبَاعُ وَ الطُّیورُ مِنْ لُحُومِهِمْ فَیقِیمُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} مَا شَاءَ. قَالَ: ثُمَّ یعْقِدُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} ثَلَاثَ رَایاتٍ لِوَاءً إلی الْقُسْطَنْطِینِیةِ یفْتَحُ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی الصِّینِ فَیفْتَحُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی جِبَالِ الدَّیلَمِ فَیفْتَحُ لَه}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸.</ref>. | ::::::به عنوان مثال، [[مرحوم مجلسی]] [[روایت]] مرفوعه‌ای را در این زمینه ذکر می‌کند: {{متن حدیث|وَ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إلی جَابِرِبن‌یزِیدَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِذَا بَلَغَ السُّفْیانِی أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَیهِ مِنْ نَاحِیةِ الْکُوفَةِ یتَجَرَّدُ بِخَیلِهِ حَتَّی یلْقَی الْقَائِمَ فَیخْرُجُ فَیقُولُ: أَخْرِجُوا إلی ابْنَ عَمِّی فَیخْرُجُ عَلَیهِ السُّفْیانِی فَیکَلِّمُهُ الْقَائِمُ {{ع}} فَیجِیءُ السُّفْیانِی فَیبَایعُهُ ثُمَّ ینْصَرِفُ إلی أَصْحَابِهِ فَیقُولُونَ لَهُ مَا صَنَعْتَ فَیقُولُ أَسْلَمْتُ وَ بَایعْتُ فَیقُولُونَ لَهُ قَبَّحَ اللَّهُ رَأْیکَ بَینَ مَا أَنْتَ خَلِیفَةٌ مَتْبُوعٌ فَصِرْتَ تَابِعاً فَیسْتَقْبِلُهُ فَیقَاتِلُهُ ثُمَّ یمْسُونَ تِلْکَ اللَّیلَةَ ثُمَّ یصْبِحُونَ لِلْقَائِمِ {{ع}} بِالْحَرْبِ فَیقْتَتِلُونَ یوْمَهُمْ ذَلِکَ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تعالی یمْنَحُ الْقَائِمَ وَ أَصْحَابَهُ أَکْتَافَهُمْ فَیقْتُلُونَهُمْ حَتَّی یفْنُوهُمْ حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ یخْتَفِی فِی الشَّجَرَةِ وَ الْحَجَرَةِ فَتَقُولُ الشَّجَرَةُ وَ الْحَجَرَةُ: یا مُؤْمِنُ هَذَا رَجُلٌ کَافِرٌ فَاقْتُلْهُ فَیقْتُلُهُ. قَالَ: فَتَشْبَعُ السِّبَاعُ وَ الطُّیورُ مِنْ لُحُومِهِمْ فَیقِیمُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} مَا شَاءَ. قَالَ: ثُمَّ یعْقِدُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} ثَلَاثَ رَایاتٍ لِوَاءً إلی الْقُسْطَنْطِینِیةِ یفْتَحُ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی الصِّینِ فَیفْتَحُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی جِبَالِ الدَّیلَمِ فَیفْتَحُ لَه}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸.</ref>. | ||