محدوده آزادی انتقاد و نظارت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

محدوده آزادی انتقاد و نظارت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۳

۵ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '

دیداریویکی‌متن

Heydari

۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 [[پرونده:11355.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد حسن قدردان قراملکی]]]]
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[محمد حسن قدردان قراملکی]]''' در کتاب ''«[[آزادی در فقه و حدود آن (کتاب)|آزادی در فقه و حدود آن]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
-::::::«[[انتقاد]] از [[حکومت]] یا شخص [[رهبر]] مادامی که موضوع انتقاد [[حفظ]] شود، محدوده خاصی ندارد. قلمرو انتقاد در [[اسلام]] به گونه‌ای گسترده است که [[معصومان]]{{عم}} حتی توهین و [[اهانت]] [[مخالفان]] و منتقدان را [[تحمل]] می‌کردند و بالاتر از آن، [[اصحاب]] و [[پیروان]] خویش را به [[بردباری]] و [[صبوری]] [[تشویق]] می‌کردند که نمونه‌های آن در [[سیره امام علی]]{{ع}} به شماره نیاید. پس به صرف انتقاد که احیاناً متضمن اهانت هم است، نمی‌توان منتقد را [[حبس]] کرد، چرا که موجب سد [[راه]] انتقاد می‌شود.
+«[[انتقاد]] از [[حکومت]] یا شخص [[رهبر]] مادامی که موضوع انتقاد [[حفظ]] شود، محدوده خاصی ندارد. قلمرو انتقاد در [[اسلام]] به گونه‌ای گسترده است که [[معصومان]]{{عم}} حتی توهین و [[اهانت]] [[مخالفان]] و منتقدان را [[تحمل]] می‌کردند و بالاتر از آن، [[اصحاب]] و [[پیروان]] خویش را به [[بردباری]] و [[صبوری]] [[تشویق]] می‌کردند که نمونه‌های آن در [[سیره امام علی]]{{ع}} به شماره نیاید. پس به صرف انتقاد که احیاناً متضمن اهانت هم است، نمی‌توان منتقد را [[حبس]] کرد، چرا که موجب سد [[راه]] انتقاد می‌شود.
 تنها [[محدودیت]] انتقاد، [[قلب]] ماهیت انتقاد یعنی تبدیل آن به [[توطئه]] است. اگر شخص منتقدی در [[پوشش]] انتقاد، قصد توطئه و تشویش اذهان عمومی را داشته باشد، [[حکومت اسلامی]] باید از آن جلوگیری کند؛ اما [[مجازات]] او، بر حسب نوع [[جرم]] و قصد [[مجرم]] متفاوت خواهد بود. اما نکته ظریف و مهم این است که هر دو طرف یعنی شخص منتقد و حکومت نباید از [[حریم]] خویش خارج گردند؛ منتقد آزادانه انتقاد کند و قصد توطئه و براندازی نداشته باشد و از طرف دیگر، حکومت نیز به بهانه توطئه و اخلال [[امنیت]] ملی یا [[مصالح]] ملی و [[شرعی]]، به تحدید یا سلب انتقاد نپردازد، بلکه باید تحمل انتقاد ناحق را نیز داشته باشد.