چرا حضرت مسیح تاکنون زنده مانده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«[[حکمت]] بقا و زنده ماندن [[حضرت مسیح]]{{ع}} تاکنون بر حسب آنچه که [[عقول]] ما [[درک]] می‌کند اموری است:

::::::«سبب این امر، [[تصدیق]] [[نبوت]] [[سید]] اُمیین، [[حضرت محمد]]{{صل}}، خاتم [[پیامبران]] و [[رسول]] [[پروردگار]] عالمیان و نیز [[آشکار]] ساختن [[دعوت]] [[باطنی]] که به [[عیسی بن مریم]]{{ع}} منتسب می‌نمایند، است. همچنین با نمازی که پشت سر [[امام مهدی]]{{ع}} می‌خوانند، ایشان را [[تأیید]] و [[مردم]] را [[دعوت]] به [[دین]] محمدی که او [[امام]] آن است، می‌نماید. پس بقای [[حضرت مهدی]]{{ع}} اصل بوده و بقای آن دو، فرع بر بقای ایشان است. بقای دو فرع، بدون بقای اصل آنها درست نیست و اگر این گونه بود، وجود مسبب نیز بدون سبب جایز بود و این عقلاً محال است. اینکه ما گفتیم بقای [[حضرت مهدی]]{{ع}} برای بقای آن دو اصل است، به این سبب است که وجود [[حضرت عیسی]]{{ع}} به صورت انفرادی و بدون جهت [[یاری]] کردن [[شریعت]] [[اسلام]] و بدون [[تأیید]] نمودن [[امام]]{{ع}}، درست نیست؛ زیرا اگر چنین چیزی صحیح بود، به لحاظ [[دولت]] و [[دعوت]] مستقل می‌بود و این موجب ابطال [[دعوت]] او می‌شد؛ زیرا در حالی که باید تابع باشد، مورد [[تبعیت]] قرار می‌گرفت و در حالی که بنا بود فرع باشد، اصل قرار می‌گرفت؛ در حالی که [[پیامبر]]{{صل}} فرمودند: ‌{{عربی|"لَا نَبِيَّ بَعْدِي"}}<ref>پیامبری بعد از من نیست.</ref>. و فرمودند: "آنچه [[خدا]] به وسیله من [[حلال]] کرده تا [[روز قیامت]] [[حلال]] و آنچه به وسیله من [[حرام]] گرانیده تا [[روز قیامت]] [[حرام]] است. پس به ناچار [[پیامبر]]{{صل}} باید [[یار]]، مددکار و [[تصدیق]] کننده‌ای داشته باشد و اگر [[یار]]، مددکار و [[تصدیق]] کننده‌ای نیابد وجود او تأثیری نخواهد گذاشت. از این رو ثابت می‌شود که [[حضرت مهدی]]{{ع}} اصل برای وجود [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[دعوت]] محمدی است و نیز ثابت می‌گردد که وجود [[دجال]] [[ملعون]] در [[آخرالزمان]] درست نبوده و برای [[امت اسلامی]]، امامی (جز [[حضرت مهدی]]{{ع}}) که [[مرجع]] [[مردم]] باشد و وزیری که به آن نیازمند باشند، وجود ندارد"<ref>‌{{عربی|" الْحَلَالُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ عَلَى لِسَانِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ الْحَرَامُ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَى لِسَانِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا بُدَّ مِنْ أَنْ يَكُونَ لَهُ عَوْناً وَ نَاصِراً وَ مُصَدِّقاً وَ إِذَا لَمْ يَجِدْ مَنْ يَكُونُ لَهُ عَوْناً وَ مُصَدِّقاً لَمْ يَكُنْ لِوُجُودِهِ تَأْثِيرٌ فَثَبَتَ أَنَّ وُجُودَ الْمَهْدِيِّ{{ع}} أَصْلٌ لِوُجُودِهِ وَ كَذَلِكَ الدَّجَّالُ اللَّعِينُ لَا يَصِحُّ وُجُودُهُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ لَا يَكُونُ لِلْأُمَّةِ إِمَامٌ يَرْجِعُونَ إِلَيْهِ وَ وَزِيرٌ يُعَوِّلُونَ عَلَيْهِ "}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۰۱.</ref>»<ref>[[حیدر کامل]]، [[دجال آخرالزمان (کتاب)|دجال آخرالزمان]]، ص 210 -211.</ref>.