چرا تعیین وقت ظهور را یکی از محورهای آسیبشناسی مهدویت شمردهاند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
چرا تعیین وقت ظهور را یکی از محورهای آسیبشناسی مهدویت شمردهاند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۹
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
در برخی [[روایات]]، [[علت]] عدم [[تعیین وقت]]، چنین بیان شده است: [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"[لَوْ عَيِّنَ لِهَذَا الاَمْرِ وَقْتٌ] لَقَسَتِ الْقُلُوبُ، و لَرَجَعَ عَامَّةُ النَّاسِ عَنِ الْإِسْلَامِ، و لكِنْ قَالُوا: مَا أَسْرَعَهُ! و مَا أَقْرَبَهُ! تَأَلُّفاً لِقُلُوبِ النَّاسِ، و تَقْرِيباً لِلْفَرَجِ"}}<ref>«اگر برای این امر وقتی تعیین شود [[دلها]] را [[قساوت]] میگیرد و توده [[مردم]] از [[اسلام]] بر میگردند. بگویید: چه زود است! چقدر نزدیک است! تا [[دل]] [[مردم]] آرام گیرد و [[فرج]] نزدیک شود.» کلینی، الکافی، ج ۱، باب کراهیة التوقیت، ص ۳۸۹؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۹۶.</ref>. | در برخی [[روایات]]، [[علت]] عدم [[تعیین وقت]]، چنین بیان شده است: [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"[لَوْ عَيِّنَ لِهَذَا الاَمْرِ وَقْتٌ] لَقَسَتِ الْقُلُوبُ، و لَرَجَعَ عَامَّةُ النَّاسِ عَنِ الْإِسْلَامِ، و لكِنْ قَالُوا: مَا أَسْرَعَهُ! و مَا أَقْرَبَهُ! تَأَلُّفاً لِقُلُوبِ النَّاسِ، و تَقْرِيباً لِلْفَرَجِ"}}<ref>«اگر برای این امر وقتی تعیین شود [[دلها]] را [[قساوت]] میگیرد و توده [[مردم]] از [[اسلام]] بر میگردند. بگویید: چه زود است! چقدر نزدیک است! تا [[دل]] [[مردم]] آرام گیرد و [[فرج]] نزدیک شود.» کلینی، الکافی، ج ۱، باب کراهیة التوقیت، ص ۳۸۹؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۹۶.</ref>. | ||
*'''پیامدها''': این عمل - جدای از این که ادعایی است بیدلیل و دروغی است [[آشکار]]؛ چرا که [[اهلبیت]] فرمودهاند: کسی از زمان آن [[آگاه]] نیست. - پیامدهای متفاوتی دارد که به ذکر آن میپردازیم: | |||
:::::#ایجاد [[یأس]] و [[ناامیدی]] به سبب عدم [[تحقق ظهور]] در وقت تعیین شده. | :::::#ایجاد [[یأس]] و [[ناامیدی]] به سبب عدم [[تحقق ظهور]] در وقت تعیین شده. | ||
:::::#ایجاد بدبینی نسبت به اصل [[ظهور]]. | :::::#ایجاد بدبینی نسبت به اصل [[ظهور]]. | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
:::::#[[قساوت]] قلبها. | :::::#[[قساوت]] قلبها. | ||
:::::#برگشتن [[مردم]] [[سست ایمان]] از [[دین]]. | :::::#برگشتن [[مردم]] [[سست ایمان]] از [[دین]]. | ||
*'''خاستگاه''': | |||
:::::#تعجیل و شتاب کردن در امر [[فرج]]. | :::::#تعجیل و شتاب کردن در امر [[فرج]]. | ||
:::::#عوامفریبی در اثر هوی و [[هوس]]. | :::::#عوامفریبی در اثر هوی و [[هوس]]. | ||
:::::#توهم و خیالپردازی. | :::::#توهم و خیالپردازی. | ||
:::::#عدم تطبیق صحیح آثاری که براثر قدرتهای روحی و ریاضتها به دست میآورند. یعنی چیزهایی را در [[آینده]] [[پیشبینی]] میکنند، اما در تطبیق آنها اشتباه نموده و [[خیال]] میکنند [[ظهور]] است. لذا وقتی تعیین میکنند. | :::::#عدم تطبیق صحیح آثاری که براثر قدرتهای روحی و ریاضتها به دست میآورند. یعنی چیزهایی را در [[آینده]] [[پیشبینی]] میکنند، اما در تطبیق آنها اشتباه نموده و [[خیال]] میکنند [[ظهور]] است. لذا وقتی تعیین میکنند. | ||
*'''[[مبارزه]] و درمان''': | |||
:::::#[[تکذیب]]: [[محمد بن مسلم]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَخْبَرَكَ عَنَّا تَوْقِيتاً فَلَا تَهَابَنَّ أَنْ تُكَذِّبَهُ فَإِنَّا لَا نُوَقِّتُ لِأَحَدٍ وَقْتاً"}}<ref>«ای [[محمد]]، هر کس از جانب ما به تو خبر دهد که ما وقتی برای [[ظهور]] تعیین کردهایم، بیمهابا و [[ترس]] او را [[تکذیب]] کن. زیرا ما برای هیچ کس [حتی [[خواص]]] وقتی تعیین نمیکنیم.» نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۹، فی النهی عن التوقیت و التسمیة.</ref>. نکته قابل توجه این است که در [[روایت]] آمده است: "بی مهابا او را [[تکذیب]] کن" از این [[تفسیر]] به خوبی بر میآید که نباید شخصیت زده شد. [[ابهت]] و بزرگی افراد نباید [[مانع]] [[تکذیب]] شود. هر کس با هر [[مقام]] و جایگاهی که دارد اگر برای [[ظهور]] وقتی معین کرد، بایستی [[تکذیب]] گردد<ref>گاهی حرفهایی از برخی بزرگان و علما نقل میشود که نشانگر توقیت است، در حالی که با کمی تحقیق معلوم میگردد این مطلب صرفاً شایعه بوده و هیچ پایه و اساسی ندارد. یعنی آن بزرگواران اصلاً چنین چیزی نگفتهاند.</ref>. | :::::#[[تکذیب]]: [[محمد بن مسلم]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَخْبَرَكَ عَنَّا تَوْقِيتاً فَلَا تَهَابَنَّ أَنْ تُكَذِّبَهُ فَإِنَّا لَا نُوَقِّتُ لِأَحَدٍ وَقْتاً"}}<ref>«ای [[محمد]]، هر کس از جانب ما به تو خبر دهد که ما وقتی برای [[ظهور]] تعیین کردهایم، بیمهابا و [[ترس]] او را [[تکذیب]] کن. زیرا ما برای هیچ کس [حتی [[خواص]]] وقتی تعیین نمیکنیم.» نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۹، فی النهی عن التوقیت و التسمیة.</ref>. نکته قابل توجه این است که در [[روایت]] آمده است: "بی مهابا او را [[تکذیب]] کن" از این [[تفسیر]] به خوبی بر میآید که نباید شخصیت زده شد. [[ابهت]] و بزرگی افراد نباید [[مانع]] [[تکذیب]] شود. هر کس با هر [[مقام]] و جایگاهی که دارد اگر برای [[ظهور]] وقتی معین کرد، بایستی [[تکذیب]] گردد<ref>گاهی حرفهایی از برخی بزرگان و علما نقل میشود که نشانگر توقیت است، در حالی که با کمی تحقیق معلوم میگردد این مطلب صرفاً شایعه بوده و هیچ پایه و اساسی ندارد. یعنی آن بزرگواران اصلاً چنین چیزی نگفتهاند.</ref>. | ||
:::::#[[نزدیک دانستن ظهور]] همراه با [[تسلیم]]. راه چاره این است که [[انسان]] [[ظهور]] را نزدیک بداند، هر لحظه [[منتظر ظهور]] باشد و با این حال، [[تسلیم]] [[اراده]] و [[امر الهی]] باشد و هیچ امری، پرده [[صبر]] او را ندرد که: {{متن حدیث|"نَجَا الْمُقَرِّبُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۳، ص ۱۳۱.</ref> و {{متن حدیث|"نَجَا الْمُسَلِّمُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>. | :::::#[[نزدیک دانستن ظهور]] همراه با [[تسلیم]]. راه چاره این است که [[انسان]] [[ظهور]] را نزدیک بداند، هر لحظه [[منتظر ظهور]] باشد و با این حال، [[تسلیم]] [[اراده]] و [[امر الهی]] باشد و هیچ امری، پرده [[صبر]] او را ندرد که: {{متن حدیث|"نَجَا الْمُقَرِّبُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۳، ص ۱۳۱.</ref> و {{متن حدیث|"نَجَا الْمُسَلِّمُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>. |