پرش به محتوا

سیره سیاسی پیامبر خاتم در وفای به عهد چه بود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#))
خط ۲۰: خط ۲۰:


«در [[سیره پیامبر]] موارد بی‌شماری از [[وفای به عهد]] را [[مشاهده]] می‌کنیم. برخی از این موارد که در قبال غیر [[مسلمانان]] صورت گرفته عبارت است از:
«در [[سیره پیامبر]] موارد بی‌شماری از [[وفای به عهد]] را [[مشاهده]] می‌کنیم. برخی از این موارد که در قبال غیر [[مسلمانان]] صورت گرفته عبارت است از:
:::::#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[پیمان]] [[صلح حدیبیه]] با [[مشرکان]] [[عهد]] کردند که در سال‌های آتی که برای [[عمره]] به [[مکه]] می‌آیند بیش از سه [[روز]] در مکه نمانند و [[تاریخ]] این نکته را ضبط کرده است که [[پیامبر]] در [[عمرة القضاء]] (در سال بعد قضای عمره [[سال]] گذشته را به جا آوردند) پس از پایان سه روز به مسلمانان اعلام نمودند که تا شب هیچ کس در مکه نماند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۲۵؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۴، ص۱۴.</ref>. البته مشرکان پیامبر را از قبل می‌شناختند و می‌دانستند که پیامبر به هیچ وجه از پیمان خویش عقب‌نشینی نخواهد کرد و در وفای به عهد هیچ [[فریب]] و حیله‌ای به کار نخواهد برد.
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[پیمان]] [[صلح حدیبیه]] با [[مشرکان]] [[عهد]] کردند که در سال‌های آتی که برای [[عمره]] به [[مکه]] می‌آیند بیش از سه [[روز]] در مکه نمانند و [[تاریخ]] این نکته را ضبط کرده است که [[پیامبر]] در [[عمرة القضاء]] (در سال بعد قضای عمره [[سال]] گذشته را به جا آوردند) پس از پایان سه روز به مسلمانان اعلام نمودند که تا شب هیچ کس در مکه نماند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۲۵؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۴، ص۱۴.</ref>. البته مشرکان پیامبر را از قبل می‌شناختند و می‌دانستند که پیامبر به هیچ وجه از پیمان خویش عقب‌نشینی نخواهد کرد و در وفای به عهد هیچ [[فریب]] و حیله‌ای به کار نخواهد برد.
:::::#پس از [[فتح مکه]] و [[غلبه]] مسلمانان بر [[دشمنان]] [[خون‌ریز]] که مسلمانان زیادی را به [[شهادت]] رسانده بودند با [[مهربانی]] و [[عطوفت]] (بر اساس گفته‌ای که در آغاز فرموده بود) عمل کرد. بعلاوه پس از [[اعلام برائت]] [[الهی]] از مشرکان و دادن مهلت چهارماهه به آنان، [[دستور]] یافت که به مشرکانی که بر عهد خویش پایبند بوده‌اند مادامی که بر عهدشان استوارند ایشان نیز پایبند باشند. {{متن قرآن|إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ}}<ref>«چگونه مشرکان را نزد خداوند و پیامبرش پیمانی تواند بود؟ جز کسانی که با آنها در کنار مسجد الحرام پیمان بسته‌اید پس تا (در پیمان خود) با شما پایدارند شما نیز (بر پیمان) با آنان پایدار بمانید که خداوند پرهیزگاران را دوست می‌دارد» سوره توبه، آیه ۷.</ref>.
#پس از [[فتح مکه]] و [[غلبه]] مسلمانان بر [[دشمنان]] [[خون‌ریز]] که مسلمانان زیادی را به [[شهادت]] رسانده بودند با [[مهربانی]] و [[عطوفت]] (بر اساس گفته‌ای که در آغاز فرموده بود) عمل کرد. بعلاوه پس از [[اعلام برائت]] [[الهی]] از مشرکان و دادن مهلت چهارماهه به آنان، [[دستور]] یافت که به مشرکانی که بر عهد خویش پایبند بوده‌اند مادامی که بر عهدشان استوارند ایشان نیز پایبند باشند. {{متن قرآن|إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ}}<ref>«چگونه مشرکان را نزد خداوند و پیامبرش پیمانی تواند بود؟ جز کسانی که با آنها در کنار مسجد الحرام پیمان بسته‌اید پس تا (در پیمان خود) با شما پایدارند شما نیز (بر پیمان) با آنان پایدار بمانید که خداوند پرهیزگاران را دوست می‌دارد» سوره توبه، آیه ۷.</ref>.
:::::#مشرکان غالباً به دنبال [[کینه‌توزی]] و [[دشمنی]] با مسلمانان بودند و پیامبر به [[وفاداری]] بر عهد با ایشان دستور یافته بود. علاوه بر این که برخی از [[پیروان ادیان آسمانی]] نیز پس از سال‌های اولیه [[هجرت]] فوج فوج به [[مدینه]] می‌آمدند و با [[پیامبر]] پیمان‌هایی منعقد می‌کردند، اینها علاوه بر پیمانی بود که پیامبر پس از ورود به مدینه با عموم [[شهروندان]] و [[اقوام]] مجاور بستند. در [[پیمان مدینه]] گروه‌هایی از [[یهودیان]] با پیامبر هم [[پیمان]] شدند و تا قبل از پیش قدمی آنان در [[نقض پیمان]]، پیامبر بر پیمان هم‌زیستی [[استوار]] بودند. [[تاریخ]] [[گواه]] است که درباره [[یهود]] [[بنی قریظه]]، [[بنی نضیر]]، [[بنی قینقاع]] و [[خیبر]]، پس از نقض پیمانشان در [[جنگ احزاب]]<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۵۸۲.</ref>، [[همکاری]] اطلاعاتی و نظامی با [[مشرکان]] [[مکه]] و [[هتک حرمت]] زنی [[مسلمان]]، پیامبر نیز با آنان همچون [[دشمن]] عمل کردند. از دیدگاه [[اسلام]]، نقض پیمان با هر فردی [[ممنوع]] و [[قبیح]] است. {{متن حدیث|الْغَدْرُ بِكُلِّ‏ أَحَدٍ قَبِيحٌ‏}}<ref>غرر الحکم، ج۱، ص۹۵.</ref>»<ref>[[روح الله شریعتی|شریعتی، روح الله]]، [[حقوق اقلیت‌ها در حکومت نبوی (مقاله)|مقاله «حقوق اقلیت‌ها در حکومت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۵۱۵.</ref>
#مشرکان غالباً به دنبال [[کینه‌توزی]] و [[دشمنی]] با مسلمانان بودند و پیامبر به [[وفاداری]] بر عهد با ایشان دستور یافته بود. علاوه بر این که برخی از [[پیروان ادیان آسمانی]] نیز پس از سال‌های اولیه [[هجرت]] فوج فوج به [[مدینه]] می‌آمدند و با [[پیامبر]] پیمان‌هایی منعقد می‌کردند، اینها علاوه بر پیمانی بود که پیامبر پس از ورود به مدینه با عموم [[شهروندان]] و [[اقوام]] مجاور بستند. در [[پیمان مدینه]] گروه‌هایی از [[یهودیان]] با پیامبر هم [[پیمان]] شدند و تا قبل از پیش قدمی آنان در [[نقض پیمان]]، پیامبر بر پیمان هم‌زیستی [[استوار]] بودند. [[تاریخ]] [[گواه]] است که درباره [[یهود]] [[بنی قریظه]]، [[بنی نضیر]]، [[بنی قینقاع]] و [[خیبر]]، پس از نقض پیمانشان در [[جنگ احزاب]]<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۵۸۲.</ref>، [[همکاری]] اطلاعاتی و نظامی با [[مشرکان]] [[مکه]] و [[هتک حرمت]] زنی [[مسلمان]]، پیامبر نیز با آنان همچون [[دشمن]] عمل کردند. از دیدگاه [[اسلام]]، نقض پیمان با هر فردی [[ممنوع]] و [[قبیح]] است. {{متن حدیث|الْغَدْرُ بِكُلِّ‏ أَحَدٍ قَبِيحٌ‏}}<ref>غرر الحکم، ج۱، ص۹۵.</ref>»<ref>[[روح الله شریعتی|شریعتی، روح الله]]، [[حقوق اقلیت‌ها در حکومت نبوی (مقاله)|مقاله «حقوق اقلیت‌ها در حکومت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۵۱۵.</ref>


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش