آثار اجتماعی موعودباوری چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::#'''شکل‌گیری [[آرمان]] معنوی:''' بدون [[شک]] [[عقیده]] به [[ظهور منجی]] [[الهی]]، در نهاد [[بشر]]، آرمانی معنوی و بزرگ را فراهم می‌کند که نتیجه آن، تقویت [[خودباوری]] و [[اعتماد]] به [[نفس]] و حرکت در مسیر [[آرمان]] [[مقدّس]] خواهد بود. به عبارت دیگر، [[اندیشه]] [[منجی]] [[موعود در ادیان]] با طرح [[الگوی جامعه مطلوب]]، توقّع [[پیروان]] خود را برای فراهم‌شدن جامعه‌ای [[برتر]]، بالا می‌برد و همگان با توجه به آن قلّه [[خوبی‌ها]]، دیگر به وضع موجود قانع نبوده، در پیِ رهایی از آن و رسیدن به [[جهان]] بهتر هستند.

::::#'''اُمیدبخشی:''' [[ایمان]] به [[آینده]] روشن در پرتو [[ظهور]] [[موعود]] آسمانی، [[نور]] [[امید]] را در [[دل‌ها]] می‌تاباند؛ [[امید]] به رفع نگرانی‌ها، [[ظلم‌ها]] و حق‌کشی‌ها؛ [[امید]] به استقرار [[عدالت]] در همه بخش‌ها و [[ظهور]] همه [[فضیلت‌ها]] و [[خوبی‌ها]]. و روشن است که نقش [[امید]] به [[آینده]] در [[زندگی]] امروز [[بشر]] بسیار مهم است. و عاملی است که [[پیروان ادیان]] را در مسیر [[دینداری]] نگه داشته و در برابر [[شبهات]] [[فرهنگی]] حفظ می‌کند. به همین [[دلیل]] است که جریان [[موعودباوری]]، پیوسته در [[کتب مقدس]] [[ادیان]] در قالب بشارت‌های [[انبیا]] و [[جانشینان]] آنها و نیز بزرگان روحانی‌شان بیان شده و در [[اسلام]]، این [[بشارت]] در [[قرآن کریم]] و [[روایات]] فراوان آمده است.

::::#'''هویّت‌بخشی و از بین رفتن بحران معنوی:''' به دنبال شکل‌گیری معنوی و تحقق [[امید]] واقعی به [[آینده]] زیبا که در سایه [[موعودباوری]] رخ می‌دهد، افراد و اجتماعِ موعودباور برای [[زندگی]] و [[حیات]]، فلسفه‌ای بزرگ و معنایی روشن و دلگرم کننده می‌یابند و از پوچی و بی‌هدفی که اصل و اساس هر [[انحرافی]] است، رها می‌شوند. عقیدۀ به [[ظهور]] [[منجی موعود]]، سبب می‌شود هدفی روشن و بسیار والا برای [[حیات]] [[دینی]] [[دینداران]] فراهم شود که هر یک از [[مؤمنان]] می‌تواند در تحقق آن [[هدف]] [[مقدّس]]، سهمی داشته باشد و امکانات و استعداد خود را در مسیر آن [[موعود]] و اهداف والای او به کار گیرد. این کارکرد به [[خودسازی]] و [[زمینه‌سازی برای ظهور]] [[موعود]] [[الهی]] در [[فرهنگ]] [[اسلام]] و به ویژه [[شیعه]]، می‌انجامد.

::::#'''[[صبر]] و [[پایداری]] برای [[حق]]:''' کسی که به هدفی بزرگ می‌اندیشد و [[آینده جهان]] را [[آینده]] [[حاکمیت]] همه [[خوبی‌ها]] می‌بیند، برای تحقق آن [[آینده]] می‌کوشد. او در این راه، از [[دشمنی]] [[دشمنان]] نمی‌ترسد و در برابر [[هجوم]] آنها [[ایستادگی]] می‌کند و حتّی [[هویت دینی]] و موعودی خود را حفظ می‌کند. بر این اساس است که در [[روایات]] [[انتظار]] در [[فرهنگ]] [[شیعه]]، مسئله "[[انتظار]] و [[صبر]]" در کنار هم آمده است»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۲، ص ۷۰ - ۷۱.</ref>.