برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

  « [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:{{عربی|" وَ اللَّهِ‏ لَأُحِبُ‏ رِيَاحَكُمْ‏ وَ أَرْوَاحَكُمْ‏ فَأَعِينُونِي‏ عَلَى‏ ذَلِكَ‏ بِوَرَعٍ‏ وَ اجْتِهَادٍ وَ اعْلَمُوا أَنَ‏ وَلَايَتَنَا لَا تُنَالُ‏ إِلَّا بِالْوَرَعِ‏ وَ الِاجْتِهَادِ ‏‏‏‏‏"}}<ref>کافی، ج۸، ص۲۱۲.</ref> بر اساس این [[روایت]]، رعایت پرهیزکای و [[پارسایی]]، [[یاری]] رساندن به [[ائمه]]{{عم}} است. در [[حدیثی]] داریم که با [[رفتار]]، گفتار و [[کردار]] خود [[زینت]] ما باشید و برای ما ننگ نباشید: {{عربی|" كُونُوا لَنَا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْنا ‏‏‏‏‏"}}<ref>امالی، ص۴۴۰؛ وسایل الشیعه، ج ۱۲، ص ۸.</ref>. در [[حدیث]] مفصلی به [[نقل]] از [[امام صادق]]{{ع}} خطاب به [[زید شحّام]] می‌خوانیم که اگر شما اهل [[تقوا]]، و [[ادای امانت]]، [[ راستگویی]]، [[سجده‌های طولانی]] و [[حسن]] همجواری باشید، [[مخالفان]] خواهند گفت که: اینها [[جعفری]]، یعنی [[شیعیان]] [[امام صادق]]{{ع}} هستند: " [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود: "به هر کس از [[مردم]] که ببینی از من [[پیروی]] کنند و به گفتار من عمل کنند، [[ سلام]] مرا برسان، و من به شما سفارش کنم که نسبت به خدای عزّوجلّ [[تقوا]] داشته باشید، در [[دین]] خود پارسا باشید، در [[راه خدا]] کوشش کنید و شما را به [[راستگویی]]، [[ امانت]]، طول دادن [[سجده]] و [[نیکی]] با [[همسایه]] سفارش می‌کنم؛ زیرا [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} همین [[دستورات]] را آورده است. هر که به شما امانتی سپرد، آن را به او پس بدهید، چه [[نیک]] [[رفتار]] باشد، چه [[بدکردار]]؛ زیرا [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] می‌داد که سوزن و نخ را نیز به صاحبش پس دهید، با [[فامیل]] خود پیوند داشته باشید، بر جنازه مرده‌هایشان حاضر شوید، بیمارانشان را [[عیادت]] کنید و حقوقشان را بپردازید؛ زیرا هر کس از شما که در دینش پارسا و [[راستگو]] باشد، [[ امانت]] را به صاحبش برگرداند و اخلاقش با [[مردم]] خوب باشد؛ می‌گویند: او [[جعفری]] است و این مرا شاد می‌کند و از جانب او شاید در [[دل]] من آید و می‌گویند: این روش [[پسندیده]] [[جعفر بن محمد]] است" <ref>{{عربی|" اقْرَأْ عَلى‏ مَنْ‏ تَرى‏ أَنَّهُ‏ يُطِيعُنِي‏ مِنْهُمْ‏ وَ يَأْخُذُ بِقَوْلِيَ‏ السَّلَامَ‏، وَ أُوصِيكُمْ‏ بِتَقْوَى‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏، وَ الْوَرَعِ فِي دِينِكُمْ، وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ، وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ، وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ، وَ طُولِ السُّجُودِ، وَ حُسْنِ الْجِوَارِ؛ فَبِهَذَا جَاءَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، أَدُّوا الْأَمَانَةَ إِلى‏ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلَيْهَا، بَرّاً أَوْ فَاجِراً، فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ يَأْمُرُ بِأَدَاءِ الْخَيْطِ، وَ الْمِخْيَطِ؛ صِلُوا عَشَائِرَكُمْ، وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ، وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ، وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ إِذَا وَرِعَ فِي دِينِهِ، وَ صَدَقَ الْحَدِيثَ، وَ أَدَّى الْأَمَانَةَ، وَ حَسُنَ خُلُقُهُ مَعَ النَّاسِ، قِيلَ: هذَا جَعْفَرِي‏‏‏‏‏‏"}}؛ کافی، ج۲، ص۶۳۶.</ref>

*در [[حدیث]] دیگری می‌خوانیم که شیعان ما را با سه چیز [[امتحان]] کنید:   

*[[یاری]] کردن [[امام مهدی|امام زمان]] و سایر [[ائمه]]{{عم}} راه‌های مختلفی دارد. از جمله: نام [[فرزندان]] خود را به نام آنان بگذاریم؛ سخنان آنان را فرا گیریم و به [[فرزندان]] خود بیاموزیم. در [[شادی]] آنان شاد و در [[غم]] آنان [[اندوهگین]] باشیم. از آنان [[تجلیل]] کنیم؛ به زیارتشان برویم و [[یاران]] آنان را [[یاری]] کنیم. از انجام دادن هر کاری که سبب توهین و [[تحقیر]] آنان است، پرهیز و در راه نشر [[فرهنگ]] آنان [[سرمایه]] گذاری کنیم؛ [[هجرت]] کنیم؛ وقت بگذاریم، در راه آنان [[وقف]] کنیم؛ در نامگذاری مراکز حساس به نام آن بزرگواران توجه کنیم، به وجود آنان [[افتخار]] ورزیم و کارهای شبیه این را انجام دهیم. از [[خداوند]] تشکر کنیم که دست ما را در دست [[رهبر معصوم]] گذاشت. [[راستی]]! اگر آن بزرگواران نبودند، ما به طور قطع از [[گمراهان]] بودیم. [[امام صادق]]{{ع}} به [[زراره]] فرمود: "راجع به [[امام]] [[منتظر]] مسائل گوناگون و تردیدهایی مطرح خواهد شد. اگر آن زمان را [[درک]] کردی این [[دعا]] را بخوان: {{عربی|" اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ فَإِنَّكَ‏ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ لَمْ‏ أَعْرِفْ‏ نَبِيَّكَ‏ اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏‏‏‏‏‏‏"}}"<ref>کافی، ج۱، ص۳۴۲.</ref> آری! اگر کسی اعمالش را انجام دهد؛ ولی [[امام]] نداشته باشد، بدون [[امام]] راه به جایی نخواهد برد و با همه [[اعمال]] خیرش [[منحرف]] خواهد بود. [[امام صادق]]{{ع}} در این باره می‌فرمایند: {{عربی|" إِنَ‏ مَنْ‏ دَانَ‏ اللَّهَ‏ بِعِبَادَةٍ يُجْهِدُ فِيهَا نَفْسَهُ‏ بِلَا إِمَامٍ‏ عَادِلٍ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ فَإِنَ‏ سَعْيَهُ‏ غَيْرُ مَشْكُورٍ وَ هُوَ ضَالٌ‏ مُتَحَيِّرٌ‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>کافی، ج۱، ص۴۴۹.</ref>»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۷۹ - ۸۲.</ref>.

}}