برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#'''[[یاری قلبی]]''': کمترین مرتبه [[یاری]] آن [[حضرت]]، این است که [[اعتقاد]] قلبی به [[امامت]] و [[تسلیم]] قلبی به ولایتش داشته باشیم؛ زیرا [[اعتقاد به امامت]] ایشان، از ارکان [[اعتقادی]] [[دین اسلام]] است که [[مرگ]] بدون آن، از نوع [[مرگ]] [[ضلالت]] و [[جاهلیت]] است. باید بکوشیم که به [[غفلت]] از [[امام زمان]] - که در [[جامعه]] امروز ما عمومیت یافته - گرفتار نشویم.

:::::#'''[[یاری زبانی]]''': باید بدون [[هراس]] از [[سرزنش]] [[تبهکاران]] و بی‌دینان، در نشر [[فرهنگ مهدویت]] بکوشیم. [[بهترین]] [[یاری]] زبانی این است که به سراغ [[ایتام آل محمد]]{{عم}} برویم و [[عقیده]] [[شیعیان]] و جوانانی را که از مشاهده امامشان محرومند، با ذکر [[دلایل]] تقویت کنیم تا در مسیر [[امامت]] و [[ولایت]] [[استوار]] بمانند و طعمه شیادان نشوند.

:::::#'''[[یاری عملی]]''': با [[تهذیب نفس]] در حیطه فردی و [[یاری]] [[عالمان دینی]] در حیطه [[اجتماعی]]، به تحقق آرمان‌های [[امام عصر]]{{ع}} [[کمک]] کنیم. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "کسی که [[دوست]] دارد از [[یاران قائم]]{{ع}} باشد، پس [[منتظر]] بماند و به [[پرهیزکاری]] و روش‌های [[نیک]] خو بگیرد. اگر او بمیرد و بعد از او [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، برای او [[پاداش]] کسی خواهد بود که آن [[حضرت]] را [[درک]] کرده باشد. بنابراین (در عمل به [[دین]])، [[جدیت]] و تلاش کنید؛ و ای گروهی که مورد [[عنایت]] و [[رحمت خدا]] هستید ([[پاداش الهی]]) گوارایتان [[باد]]!<ref>منتخب الأثر، ص ۴۹۷ - ۴۹۸.</ref> در فرازی از [[دعای ندبه]] می‌خوانیم: "(بار خدایا) ما را بر [[ادای حقوق]] او، سعی و کوشش در [[پیروی]] او و دوری از [[عصیان]] و سرکشی<ref>مفاتیح الجنان، ص ۵۳۸.</ref> او، [[یاری]] فرما"»<ref>[[علی‌ رضا علی‌نوری|علی‌نوری، علی‌ رضا]]، [[فرهنگ مهدویت و انتظار ۱ (کتاب)|فرهنگ مهدویت و انتظار]]، ص ۶۱.</ref>.

:::::#'''[[معرفت]] به [[امام]] {{ع}} و اهدافشان:''' یکی از مصادیق باری قلبی [[امام زمان]] {{ع}} و [[معرفت]] بیشتر و عمیق‌تر به [[حضرت]] و اهداف اوست. [[معرفت]] به این‌که امروز ایشان از ما چه توقعی دارند و با توجه به امکانات بسیاری که در [[اختیار]] ماست چه باید بکنیم. [[معرفت]] به عهدی که از عالم [[میثاق]] با [[ولایت]] و صاحبان [[ولایت]] بسته‌ایم و در [[دعای عهد]] و برخی دیگر از [[دعاها]] آن را تجدید می‌کنیم. همان عهدی که طبق [[توقیع شریف]] آن [[حضرت]] اگر شیعیانش یکدل و یکپارچه بر آن [[ثابت قدم]] بودند [[فرج]] به تأخیر نمی‌افتاد. اگر [[شیعیان]] ما -که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد- در وفای به عهدی که دارند همدل و متحد بودند، [[سعادت]] [[دیدار]] و [[فرج]] ما عقب نمی‌افتاد...<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا...}}؛ الاحتجاج، ج۲، ص۴۹۹؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>؛  

:::::#'''[[نیّت]] و آرزوی سربازی تا [[شهادت]]:''' یکی دیگر از مصادیق [[یاری]] قلبی [[امام عصر]] {{ع}} [[نیّت]] و [[عزم]] جدی بر [[نصرت]] [[حضرت]] تا پای [[جان]] و آرزوی [[مقام شهادت]] در رکاب اوست. "خداوندا، مرا از [[انصار]] و [[یاران]] و از کسانی که از او [[دفاع]] می‌کنند و در حضورش به [[شهادت]] می‌رسند قرار ده!"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ}}؛ المصباح للکفعمی، ص۵۵۱؛ مفاتیح الجنان، ص۸۸۱، دعای عهد.</ref>. این تلقین و تمرین قلبی، در [[آمادگی]] و رشد و پرورش [[مؤمن]] بسیار مؤثر است. به طور کلی همان‌طور که [[آرزوها]] و تمنیّات هر کسی متناسب با شخصیت و شاکله درونی اوست و ریشه در ذات و صفات درونش دارد، متقابلاً همین [[آرزوها]] و درخواست‌های قلبی [[همت]] و در نهایت [[شخصیت انسان]] را شکل می‌دهد.

:::::#'''[[آرزوی دیدار]] [[امام زمان]] {{ع}}:''' یکی دیگر از مصادیق [[یاری]] قلبی [[امام زمان]] {{ع}} تمنّی و [[آرزوی دیدار]] آن [[حضرت]] است که هر مؤمنی اشتیاقش را دارد. هر چند [[ملاقات]] [[حضرت]] [[هدف]] نیست و مهم‌تر از [[دیدار]] و [[ملاقات]] ظاهری او لقای [[معنوی]] و تحصیل [[ولایت]] و کسب [[رضایت]] حضرتش می‌باشد، ولی در عین حال شکی نیست که از لوازم [[ایمان]] و [[محبت]] هر [[مؤمن]] معتقدی [[اشتیاق]] [[دیدار]] ولی اعظم [[الهی]] و [[خلیفه]] مطلق اوست. "پروردگارا، آن طلعت زیبای [[رشید]] و آن ماه رخسار [[پسندیده]] را به من نشان بده و چشمم را به دیدارش منور کن!"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِيدَةَ وَ اكْحُلْ نَاظِرِي بِنَظْرَةٍ مِنِّي إِلَيْهِ}}؛ مفاتیح الجنان، ص۸۸۲، دعای عهد</ref>؛ "خدایا، چهره [[ولیّ]] مبارکت را در [[زندگی]] و بعد از [[مرگ]] ما به ما بنمایان!"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَرِنَا وَجْهَ وَلِيِّكَ الْمَيْمُونِ فِي حَيَاتِنَا وَ بَعْدَ الْمَنُونِ}}؛

:::::#'''[[محبت]] و دلدادگی:''' یکی دیگر از مصادیق [[یاری]] قلبی [[امام عصر]] {{ع}} که از [[وظایف]] ایمانی هر [[انسان]] [[معتقد]] و متدینی است، [[محبت]] و [[مودت]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و دلدادگی به آن [[مظهر]] خوبی‌هاست. بدون تردید آن‌که از اعماق [[قلب]] شیفتگی و دلدادگی نسبت به حضرتش نداشته باشد، نمی‌تواند سرباز خوبی برای او باشد»<ref>[[مسعود عالی|عالی، مسعود]]، [[مسأله مهدویت ۱ (کتاب)|مسأله مهدویت ۱]]، ص۲۳۶، ۲۳۸.</ref>.