برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

  « [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:{{عربی|" وَ اللَّهِ‏ لَأُحِبُ‏ رِيَاحَكُمْ‏ وَ أَرْوَاحَكُمْ‏ فَأَعِينُونِي‏ عَلَى‏ ذَلِكَ‏ بِوَرَعٍ‏ وَ اجْتِهَادٍ وَ اعْلَمُوا أَنَ‏ وَلَايَتَنَا لَا تُنَالُ‏ إِلَّا بِالْوَرَعِ‏ وَ الِاجْتِهَادِ ‏‏‏‏‏"}}<ref>کافی، ج۸، ص۲۱۲.</ref> بر اساس این [[روایت]]، رعایت پرهیزکای و [[پارسایی]]، [[یاری]] رساندن به [[ائمه]]{{عم}} است. در [[حدیثی]] داریم که با [[رفتار]]، گفتار و [[کردار]] خود [[زینت]] ما باشید و برای ما ننگ نباشید: {{عربی|" كُونُوا لَنَا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْنا ‏‏‏‏‏"}}<ref>امالی، ص۴۴۰؛ وسایل الشیعه، ج ۱۲، ص ۸.</ref>. در [[حدیث]] مفصلی به [[نقل]] از [[امام صادق]]{{ع}} خطاب به [[زید شحّام]] می‌خوانیم که اگر شما اهل [[تقوا]]، و [[ادای امانت]]، [[ راستگویی]]، [[سجده‌های طولانی]] و [[حسن]] همجواری باشید، [[مخالفان]] خواهند گفت که: اینها [[جعفری]]، یعنی [[شیعیان]] [[امام صادق]]{{ع}} هستند: " [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود: "به هر کس از [[مردم]] که ببینی از من [[پیروی]] کنند و به گفتار من عمل کنند، [[ سلام]] مرا برسان، و من به شما سفارش کنم که نسبت به خدای عزّوجلّ [[تقوا]] داشته باشید، در [[دین]] خود پارسا باشید، در [[راه خدا]] کوشش کنید و شما را به [[راستگویی]]، [[ امانت]]، طول دادن [[سجده]] و [[نیکی]] با [[همسایه]] سفارش می‌کنم؛ زیرا [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} همین [[دستورات]] را آورده است. هر که به شما امانتی سپرد، آن را به او پس بدهید، چه [[نیک]] [[رفتار]] باشد، چه [[بدکردار]]؛ زیرا [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] می‌داد که سوزن و نخ را نیز به صاحبش پس دهید، با [[فامیل]] خود پیوند داشته باشید، بر جنازه مرده‌هایشان حاضر شوید، بیمارانشان را [[عیادت]] کنید و حقوقشان را بپردازید؛ زیرا هر کس از شما که در دینش پارسا و [[راستگو]] باشد، [[ امانت]] را به صاحبش برگرداند و اخلاقش با [[مردم]] خوب باشد؛ می‌گویند: او [[جعفری]] است و این مرا شاد می‌کند و از جانب او شاید در [[دل]] من آید و می‌گویند: این روش [[پسندیده]] [[جعفر بن محمد]] است" <ref>{{عربی|" اقْرَأْ عَلى‏ مَنْ‏ تَرى‏ أَنَّهُ‏ يُطِيعُنِي‏ مِنْهُمْ‏ وَ يَأْخُذُ بِقَوْلِيَ‏ السَّلَامَ‏، وَ أُوصِيكُمْ‏ بِتَقْوَى‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏، وَ الْوَرَعِ فِي دِينِكُمْ، وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ، وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ، وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ، وَ طُولِ السُّجُودِ، وَ حُسْنِ الْجِوَارِ؛ فَبِهَذَا جَاءَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، أَدُّوا الْأَمَانَةَ إِلى‏ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلَيْهَا، بَرّاً أَوْ فَاجِراً، فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ يَأْمُرُ بِأَدَاءِ الْخَيْطِ، وَ الْمِخْيَطِ؛ صِلُوا عَشَائِرَكُمْ، وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ، وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ، وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ إِذَا وَرِعَ فِي دِينِهِ، وَ صَدَقَ الْحَدِيثَ، وَ أَدَّى الْأَمَانَةَ، وَ حَسُنَ خُلُقُهُ مَعَ النَّاسِ، قِيلَ: هذَا جَعْفَرِي‏‏‏‏‏‏"}}؛ کافی، ج۲، ص۶۳۶.</ref>

::::#مواظبت نسبت به [[نماز]] اول وقت؛

::::#حفظ [[اسرار]] در برابر [[دشمن]]؛

::::#[[مواسات]] با [[برادران دینی]] در [[اموال]]: <ref>{{عربی|" امْتَحِنُوا شِيعَتَنَا عِنْدَ ثَلَاثٍ‏ عِنْدَ مَوَاقِيتِ‏ الصَّلَاةِ كَيْفَ‏ مُحَافَظَتُهُمْ‏ عَلَيْهَا وَ عِنْدَ أَسْرَارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَهَا عِنْدَ عَدُوِّنَا وَ إِلَى أَمْوَالِهِمْ كَيْفَ مُوَاسَاتُهُمْ لِإِخْوَانِهِمْ فِيهَا‏‏‏‏‏‏"}}؛ وسایل الشیعه، ج۴، ص۱۲.</ref>

}}

{{پاسخ پرسش  

از راه‌های [[یاری]] [[امام زمان]] {{ع}} این است که وقتی ما را [[شیعه]]، دوست‌دار و [[مرید]] [[امام زمان]] {{ع}} شناختند، کاری نکنیم که سبب نفرت دیگران از [[دین]] و [[پیشوایان دینی]] گردیم، همان‌گونه که در [[روایات]] آمده است: کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا<ref>همان، ج ۶۵، ص ۱۵۱. ح ۶</ref>؛ برای ما زینت باشید، نه مایه ننگ و زشتی»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۴۲۶.</ref>.

}}