قصه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#برخی تصریح کرده‌اند که عامل انتشار [[اسرائیلیات]] در کتب [[تاریخ]] و [[تفسیر]]، قصّه‌گویان بوده‌اند<ref>تاریخ المذاهب الاسلامیه، ج۱، ص۱۵۱.</ref>.

# [[ابراهیم حربی]] می‌گفت: [[حمد]] و ثنا خدایی را که ما را از کسانی قرار نداد که به مجلس قصه‌گویان و کنیسه جهودان و کلیسای [[نصارا]] می‌روند<ref>القصّاص و المذکّرین، ص۱۰۹.</ref>.

#دیگری گفت: قصه‌گویان برای کسب درآمد و [[ارتزاق]] و نزدیکی به [[توده]] مردم، احادیث و [[روایات]] شگفت می‌ساختند. آنها در این زمینه آن قدر سخنان عجیب و غریب، و راست و [[دروغ]] سر هم کردند که نمی‌توان همه را توصیف کرد<ref>الباعث الحثیث، ص۸۵.</ref>.

# [[ایّوب]] گفت: کسی [[حدیث]] مردم را تباه نکرد، مگر قصه‌گویان<ref>القصّاص و المذکّرین، ص۸۵.</ref>.