نوحه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'اقبال' به 'اقبال'
جز (جایگزینی متن - 'مقطع' به 'مقطع') |
جز (جایگزینی متن - 'اقبال' به 'اقبال') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در دهههای ۴۰ و ۵۰ و با اوجگرفتن [[مبارزات]] علیه [[حکومت]] پهلوی، نوحههایی با رویکرد [[سیاسی]] و حماسی و با مضمون تطبیق [[واقعه عاشورا]] و مبارزات علیه حکومت پهلوی سروده شد و در راهپیماییهای معترضان، به عنوان [[شعار]] و نیز در برخی [[مراسم]] و مجالس سوگواری که توسط مبارزان برگزار میشد، خوانده میشد. | در دهههای ۴۰ و ۵۰ و با اوجگرفتن [[مبارزات]] علیه [[حکومت]] پهلوی، نوحههایی با رویکرد [[سیاسی]] و حماسی و با مضمون تطبیق [[واقعه عاشورا]] و مبارزات علیه حکومت پهلوی سروده شد و در راهپیماییهای معترضان، به عنوان [[شعار]] و نیز در برخی [[مراسم]] و مجالس سوگواری که توسط مبارزان برگزار میشد، خوانده میشد. | ||
پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] و در دوره [[جنگ]] [[ایران]] و [[عراق]]، به اقتضای شرایط سیاسی [[کشور]]، مضامین رجزگونه و حماسی در سرودن نوحهها مورد توجه قرار گرفت. از مشهورترین نوحهسرایان دوره [[جنگ]]، [[حبیب الله]] ابراهیمی و از مشهورترین نوحهخوانان، محمدصادق آهنگران، غلامعلی کویتیپور و [[حسین]] فخری، و از مشهورترین نوحههای آن مقطع «ممد نبودی ببینی»، «ای [[لشکر]] صاحب [[زمان]]، آماده باش آماده باش» و «سوی دیار [[عاشقان]]» را میتوان نام برد. | پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] و در دوره [[جنگ]] [[ایران]] و [[عراق]]، به اقتضای شرایط سیاسی [[کشور]]، مضامین رجزگونه و حماسی در سرودن نوحهها مورد توجه قرار گرفت. از مشهورترین نوحهسرایان دوره [[جنگ]]، [[حبیب الله]] ابراهیمی و از مشهورترین نوحهخوانان، محمدصادق آهنگران، غلامعلی کویتیپور و [[حسین]] فخری، و از مشهورترین نوحههای آن مقطع «ممد نبودی ببینی»، «ای [[لشکر]] صاحب [[زمان]]، آماده باش آماده باش» و «سوی دیار [[عاشقان]]» را میتوان نام برد. | ||
همچنین «شیر سرخ [[عربستان]]»، «ای [[اهل]] [[حرم]] [[میر]] و [[علمدار]] نیامد»، «مکن ای صبح طلوع» و «بر مشامم میرسد هر لحظه بوی [[کربلا]]» از نوحههای سنتی مشهور در دوره معاصر به شمار میروند. از دهههای ۷۰ و ۸۰ و با | همچنین «شیر سرخ [[عربستان]]»، «ای [[اهل]] [[حرم]] [[میر]] و [[علمدار]] نیامد»، «مکن ای صبح طلوع» و «بر مشامم میرسد هر لحظه بوی [[کربلا]]» از نوحههای سنتی مشهور در دوره معاصر به شمار میروند. از دهههای ۷۰ و ۸۰ و با اقبال نسلی از [[شاعران]] [[جوان]] به سرودن اشعار مذهبی، نوحهسرایی در قالب ترانه رواج یافت و برخی نوحهسرایان حتی به [[تقلید]] از ریتم و آهنگ قطعات موسیقی غیرمذهبی پرداختند. اقدامی که انتقاداتی را در بین بخشهایی از [[نخبگان]] [[جامعه]] برانگیخت. تغییرات سریع، استفاده از ریتمهای تند و پرشور، تنوع و فراوانی نوحهها و آهنگینتر شدن آنها، استفاده از مضامین [[بدیع]] و کاربرد واژگانی از [[ادبیات]] روزمرهی [[جوانان]] از جمله ویژگیهای [[نسل]] جدید نوحههای [[فارسی]] است. | ||
با وجود گسترش و [[محبوبیت]] نوحههای جدید - به ویژه در بین جوانان و [[نوجوانان]] – نوحهسرایی و [[نوحهخوانی]] خاص سنتی در برخی مناطق کماکان [[حفظ]] شده است. برای نمونه میتوان به سبکهای خاص نوحهخوانی بوشهری و نوحهخوانی ترکی اشاره کرد.<ref>[[امیر عیسی ملکی|عیسی ملکی، امیر]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «نوحه»، فرهنگ سوگ شیعی]] ص ۵۰۳.</ref>. | با وجود گسترش و [[محبوبیت]] نوحههای جدید - به ویژه در بین جوانان و [[نوجوانان]] – نوحهسرایی و [[نوحهخوانی]] خاص سنتی در برخی مناطق کماکان [[حفظ]] شده است. برای نمونه میتوان به سبکهای خاص نوحهخوانی بوشهری و نوحهخوانی ترکی اشاره کرد.<ref>[[امیر عیسی ملکی|عیسی ملکی، امیر]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «نوحه»، فرهنگ سوگ شیعی]] ص ۵۰۳.</ref>. |