اثبات نصب الهی امام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به مقدّماتی که ذکر شد، [[ضرورت عقلی]] [[بعثت]] [[انبیاء]]{{عم}} برای [[تشکیل جامعه توحیدی]] و [[اجرای حدود]] و [[احکام الهی]] روشن می‌شود. در این مسیر، لازم است که پس از انبیاء{{عم}}، کسانی در [[جامعه]] حاضر باشند که از یک سو هنگام بروز [[اختلافات]]، [[مرجع]] حلّ و فصل مسائل [[مردم]] قرار گیرند و از سوی دیگر، ادامه‌دهنده راه [[پیامبران]]{{عم}} در [[اداره حکومت]] باشند. در غیر این صورت، با وجود [[دشمنان داخلی]] و خارجی فراوان و [[جهل]] [[توده]] مردم به [[حقایق]] [[تعالیم]] انبیاء{{عم}}، چندی نمی‌گذرد که جامعه رو به [[فساد]] می‌رود و حاصل زحمات پیامبران{{صل}} در [[اقامه دین]] از دست می‌رود. پس می‌توان نتیجه گرفت که مستفاد از [[برهان لطف]]، اگر بعثت [[انبیاء الهی]]{{عم}} برای [[هدایت]] خلایق ضروری است، برای ابقای زمینه هدایت و ابتر نماندن تلاش ایشان، [[نصب امام]] بعد از [[نبی]] از سوی [[خداوند]] نیز ضروری است<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش، محمد تقی]] و [[فرید محسنی|محسنی، فرید]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۲ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۲ ص۲۱-۲۳.</ref>.

== منابع ==