حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

فاطمه جان! چنین مقامی بر تو تهنیت باد! سوگند به آن‌کس که مرا به حق مبعوث به [[رسالت]] کرد، در آن روز [[دوزخ]] چنان دمی برمی‌آورد که همه [[فرشتگان مقرّب]] و [[پیامبران مرسل]] از [[بیم]] آن، از هوش می‌روند، در آن لحظات به دوزخ [[اعلان]] می‌شود: ای دوزخ! [[خداوند]] [[جبّار]] به تو دستور می‌دهد به عزّتم [[سوگند]]! سکون و [[آرامش]] یاب تا [[فاطمه]] دخت محمد{{صل}} عبور کند و وارد [[بهشت]] گردد... به خدایی که مرا به [[حق]] به [[رسالت]] برگزید، [[حسن]] و [[حسین]] نیز وارد بهشت خواهند شد، حسن سمت راست و حسین سمت چپ تو قرار دارد، پرتو نورت از برجسته‌ترین [[جایگاه بهشت]] در پیشگاه [[خدای متعال]] همه جا را روشن می‌سازد، و [[پرچم]] محمد در دست [[علی بن ابی طالب]] قرار دارد، به خدایی که مرا به حق برانگیخته، خود شخصا با دشمنانت به [[ستیزه]] خواهم پرداخت، آنان که حق تو را [[غصب]] کرده و دست از [[محبّت]] تو برداشتند و بر من [[دروغ]] بستند پشیمان خواهند شد و در [[قیامت]] به سرعت از نزدم پنهان می‌شوند، عرضه می‌دارم: خدایا! امّتم، امّتم کجا رفتند؟ ندا می‌رسد که: آنان پس از تو سنّتت را دستخوش [[تغییر]] و تبدیل ساختند و سزاوار [[آتش دوزخ]] گردیدند.

از آنجا که این مرحله - با وجود اختصار - به بیان مقطع معینی از زندگی زهرای [[اطهر]]{{س}} می‌پردازد، آن را در قسمتی ویژه و طی چند بخش یادآور خواهیم شد.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۳ (کتاب)|پیشوایان هدایت]] ج۳ ص ۱۳۹.</ref>.