تفسیر عرفانی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>'
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تفسیر عرفانی]]''' است. "'''[[تفسیر عرفانی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تفسیر عرفانی]]''' است. "'''[[تفسیر عرفانی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تفسیر عرفانی در علوم قرآنی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تفسیر عرفانی در علوم قرآنی]]</div> | ||
[[تفسیر عرفانی]] عبارت از این است که [[قرآن]] علاوه بر ظواهر، دارای بواطنی است که از راه تصور یا از طریق [[کشف]] و شهود عرفانی میتوان به آن دست یافت. اینگونه تفاسیر را به دو قسم فیضی ـ اشاری (عملی) و تفسیر مبتنی بر عرفان نظری تقسیم کردهاند. در نوع اول، [[عارفان]]، [[آیات قرآنی]] را بر معنایی مغایر با مفاهیم ظاهری و به مقتضای اشارات پنهانی و رمزی [[تأویل]] میکنند و نوع دوم تحت تأثیر [[مکتب]] و آثار [[عرفانی]] [[ابن عربی]] بهویژه آموزه وحدت وجود پدید آمد. این نوع از تفسیر دارای ضوابط و معیارها و مبانی خاص خود است و در جای خود موافقان و مخالفانی دارد. | [[تفسیر عرفانی]] عبارت از این است که [[قرآن]] علاوه بر ظواهر، دارای بواطنی است که از راه تصور یا از طریق [[کشف]] و شهود عرفانی میتوان به آن دست یافت. اینگونه تفاسیر را به دو قسم فیضی ـ اشاری (عملی) و تفسیر مبتنی بر عرفان نظری تقسیم کردهاند. در نوع اول، [[عارفان]]، [[آیات قرآنی]] را بر معنایی مغایر با مفاهیم ظاهری و به مقتضای اشارات پنهانی و رمزی [[تأویل]] میکنند و نوع دوم تحت تأثیر [[مکتب]] و آثار [[عرفانی]] [[ابن عربی]] بهویژه آموزه وحدت وجود پدید آمد. این نوع از تفسیر دارای ضوابط و معیارها و مبانی خاص خود است و در جای خود موافقان و مخالفانی دارد. |