فرق بین علم غیب فعلی و شأنى چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*«'''فعلی:''' ائمه همه چیز را بالفعل می‌دانند جز بخش ویژه ای که مخصوص ذات پاک خداوند است مانند علوم پنج‌گانه که در سوره لقمان آمده مانند علم به کنه ذات پروردگار، اسماء و صفات او شاهد این سخن روایاتی است که با صراحت می‌گوید عِلْمَ مَا یَکُونُ وَ مَا هُوَ کَائِنٌ حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ» علم آن چه بوده و آن چه خواهد بود تا روز قیامت را دار هستند.

::::::'''الف)''' {{عربی|اندازه=155%|"انَّ الْأَئِمَّةَ يَعْلَمُونَ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ وَ أَنَّهُ لَا يَخْفَى عَلَيْهِمُ الشَّيْ"}}<ref>«امامان از آن چه در گذشته و آینده واقع می‌شود آگاه‌اند و چیزی بر آنها مخفی نیست».</ref>

:::::*'''شأنی:''' ائمه همه این امور را می‌دانند اما "بالقوه" نه بالفعل یعنی هرگاه بخواهند اراده کنند چیزی را از اسرار غیب بدانند خداوند به آنها الهام می‌کند و یا قواعد و اصولی نزد آنها است که با مراجعه به آن قواعد و اصول فتح باب می‌شود و می‌توانند هر چیزی از اسرار غیب را بدانند و یا کتبی نزد آنها است که با آن می‌نگرند و اسرار غیب با خبر می‌شوند و یا اینکه در هر حال که خداوند اراده کند و به اصطلاح حالت "بسط" به آنها دست دهد از این اسرار با خبر می‌شوند و در حالی که این اراده بر گرفته شود و به اصطلاح حالت "قبض" حاصل گردد این علوم موقتا پنهان می‌شوند. شاهد این نظر روایاتی است که می‌گوید [[امامان]] و [[پیشوایان]] معصوم هنگامی که می‌خواستند چیزی را بدانند می‌دانستند {{عربی|اندازه=155%|"ان الأئمة أذا شاء أن یعلموا اعلموا"}} امامان هرگاه اراده می‌کردند چیزی را بدانند می‌دانستند.

::::::عبید یمنی می‌گوید: که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود هرگاه امام بخواهد که چیزی را بداند خداوند آن را به وی اعلام می‌کند<ref>عن أبی عبید الیمنی، عن ابی عبد الله قال: اذا اراد الامام أن یعلم شیئا اعلمه الله ذلک با</ref>»<ref>[[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]؛ ص۸۹.</ref>.