با توجه به اینکه شیعه و سنی معتقدند که وجود یک پیشوای عادل برای سرپرستی جامعه لازم است در حال حاضر آن پیشوا کیست؟ آیا امام غایب است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
با توجه به اینکه شیعه و سنی معتقدند که وجود یک پیشوای عادل برای سرپرستی جامعه لازم است در حال حاضر آن پیشوا کیست؟ آیا امام غایب است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰
، ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '. ::::::' به '. '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{منبع جامع}} +{{منبع جامع}})) |
جز (جایگزینی متن - '. ::::::' به '. ') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«از دیدگاه [[شیعه]] [[امام مهدی]] {{ع}} [[فرزند امام عسکری]]{{ع}} بوده و در حال [[غیبت]] بهسر میبرد و بر این [[اعتقاد]] [[روایات]] فراوانی دلالت دارد که هم از [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} و هم از [[ائمه]] {{عم}} ذکر شده است، از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده است:"قسم به خدایی که مرا به [[حق]] [[مبعوث]] کرد [[قائم]] از [[فرزندان]] من غایب خواهد شد"<ref>کمال الدین و تمام النعه، ج۱، ص۹.</ref>. | «از دیدگاه [[شیعه]] [[امام مهدی]] {{ع}} [[فرزند امام عسکری]]{{ع}} بوده و در حال [[غیبت]] بهسر میبرد و بر این [[اعتقاد]] [[روایات]] فراوانی دلالت دارد که هم از [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} و هم از [[ائمه]] {{عم}} ذکر شده است، از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده است:"قسم به خدایی که مرا به [[حق]] [[مبعوث]] کرد [[قائم]] از [[فرزندان]] من غایب خواهد شد"<ref>کمال الدین و تمام النعه، ج۱، ص۹.</ref>. | ||
[[اسحاق بن مار]] صیرفی از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] میکند: «برای [[قائم]] دو [[غیبت]] است یکی کوتاه و دیگری بلند»<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۱۳.</ref> غیر از [[روایات]] مزبور که دلالت بر [[غیبت]] دارند، میتوان برای اثبات [[غیبت]] [[استدلال]] دیگری نیز مطرح کرد و آن این است که: هنگامی که بر اساس [[روایات]] زیادی اثبات کردیم که جانشیان [[پیامبر]] {{صل}} یعنی [[امامان]]، دوازده نفرند -چنانچه در کتابهای [[اهل سنت]] نیز به آن تصریح شده است-<ref>صحیح مسلم، ج۶، ص۳ و صحیح بخاری، ج۸، ص۱۲۷ و سنن ترمذی، ج۳، ص۳۴.</ref> و در بعضی از این [[روایات]] [[اسامی]] [[امامان]] از [[امام اول]] یعنی [[حضرت علی]] {{ع}} تا [[امام دوازدهم]] بهطور پیوسته و بدون واسطه به [[امام]] قبلی متصل بودند و تا [[امام یازدهم]] یکی پس از دیگری آمده و رفتهاند، بر اساس [[ادله]] متقن [[تاریخی]] در این نوبت [[امامت]] به [[امام دوازدهم]] رسیده است، او هم اگر آمده و رفته باشد در این صورت [[زمین]] بدون [[حضور امام]] و راهنمای [[معصوم]] و در یک [[کلام]] بدون [[حجت]] میشود و حال آنکه [[حکمت]] و [[لطف الهی]] اقتضاء میکند، همواره [[امام]] و [[حجت الهی]] در روی [[زمین]] باقی باشد براساس روایاتی که: "اگر در روی [[زمین]] دو نفر باقی مانده باشند یکی از آن دو [[امام]] است" یا روایتی که میگوید: "آخرین فردی که از [[دنیا]] میرود [[امام]] است". | [[اسحاق بن مار]] صیرفی از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] میکند: «برای [[قائم]] دو [[غیبت]] است یکی کوتاه و دیگری بلند»<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۱۳.</ref> غیر از [[روایات]] مزبور که دلالت بر [[غیبت]] دارند، میتوان برای اثبات [[غیبت]] [[استدلال]] دیگری نیز مطرح کرد و آن این است که: هنگامی که بر اساس [[روایات]] زیادی اثبات کردیم که جانشیان [[پیامبر]] {{صل}} یعنی [[امامان]]، دوازده نفرند -چنانچه در کتابهای [[اهل سنت]] نیز به آن تصریح شده است-<ref>صحیح مسلم، ج۶، ص۳ و صحیح بخاری، ج۸، ص۱۲۷ و سنن ترمذی، ج۳، ص۳۴.</ref> و در بعضی از این [[روایات]] [[اسامی]] [[امامان]] از [[امام اول]] یعنی [[حضرت علی]] {{ع}} تا [[امام دوازدهم]] بهطور پیوسته و بدون واسطه به [[امام]] قبلی متصل بودند و تا [[امام یازدهم]] یکی پس از دیگری آمده و رفتهاند، بر اساس [[ادله]] متقن [[تاریخی]] در این نوبت [[امامت]] به [[امام دوازدهم]] رسیده است، او هم اگر آمده و رفته باشد در این صورت [[زمین]] بدون [[حضور امام]] و راهنمای [[معصوم]] و در یک [[کلام]] بدون [[حجت]] میشود و حال آنکه [[حکمت]] و [[لطف الهی]] اقتضاء میکند، همواره [[امام]] و [[حجت الهی]] در روی [[زمین]] باقی باشد براساس روایاتی که: "اگر در روی [[زمین]] دو نفر باقی مانده باشند یکی از آن دو [[امام]] است" یا روایتی که میگوید: "آخرین فردی که از [[دنیا]] میرود [[امام]] است". | ||
بر اساس این [[روایات]] [[امام]] و [[حجت الهی]] همواره باید در [[زمین]] وجود داشته باشد، حال که [[امام مهدی]] {{ع}} مثل سایر [[ائمه]] {{عم}} در [[جامعه]] حضور ندارد پس به شیوه دیگر بهسر میبرد از این حالت به [[غیبت]] تعبیر میشود که بر اساس بعضی از [[روایات]] [[امام]] {{ع}} [[مردم]] را میبیند و [[مردم]] هم او را میبینند و نمیشناسند یا او [[مردم]] را میبیند و نمیشناسند یا او [[مردم]] را میبیند ولی [[مردم]] او را نمیبینند<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۱۷.</ref>»<ref>[[محمود ملکیراد|ملکیراد، محمود]]، [[رابطه تقویت مبانی کلامی با تقویت روحی منتظران (مقاله)|رابطه تقویت مبانی کلامی با تقویت روحی منتظران]]، ص۳۲۱-۳۲۲.</ref>. | |||
}} | }} | ||