مودت و محبت در خانواده چه اهمیتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[دوستی اهل بیت]]، دوست داشتن [[کمالات]] [[حقیقی]] است، و همسردوستی نیز از همین سنخ است؛ و همان‌طور که عشق به کمالات حقیقی، منشأ [[رشد]] و تعالی و بارش [[رحمت الهی]] است، همسردوستی نیز چنین است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در بیانی لطیف و رحمانی فرموده است: {{متن حدیث|إِنَّ الرَجُلَ إِذَا نَظَرَ إِلَى امْرَأَتِهِ وَنَظَرَتْ إِلَيْهِ) بشهوة أو غيرها (نَظَرَ اللهُ تَعَالَى إِلَيْهِمَا نَظْرَةَ رَحْمَةٍ}}<ref>«وقتی مرد به همسر خود [با محبت]می‌نگرد و زن به شوهر خود [با مهر]می‌نگرد، خداوند به دیده رحمت به آنان می‌نگرد». الجامع الصغیر، ج۱، ص۳۰۲؛ کنز العمال، ج۱۶، ص۲۷۶.</ref>.

[[روابط]] محبت‌آمیز میان [[زن]] و مرد، مطلوب [[خداوند]] و گنجینه‌ای گرانقدر است؛ گنجینه‌ای که نفس وجود آن پربها و بهره‌داری درست از آن در تنظیم روابط [[خانوادگی]] کارسازترین اسباب است. در توجه دادن به چنین امری از [[حضرت رضا]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: {{متن حدیث|... وَ اعْلَمْ أَنَّ النِّسَاءَ شَتَّى فَمِنْهُنَّ الْغَنِيمَةُ وَ الْغَرَامَةُ وَ هِيَ‏ الْمُتَحَبِّبَةُ لِزَوْجِهَا وَ الْعَاشِقَةُ لَهُ}}<ref>«بدان که زنان چند گروهند. یک گروه از آنان گنج و غنیمت شمرده می‌شوند. این گروه، زنانی‌اند که همسران خود را دوست دارند و به آنان عشق می‌ورزند». فقه الرضا، ص۲۳۴؛ بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۲۳۴؛ مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۱۶۱.</ref>.