پرش به محتوا

طاغوت چگونه می‌تواند یکی از موانع بیرونی آزادی سیاسی به‌شمار رود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{منبع‌شناسی جامع}} +{{منبع‌ جامع}}))
جز (جایگزینی متن - 'اطاعت کورکورانه' به 'اطاعت کورکورانه')
خط ۳۸: خط ۳۸:
در بحث اهداف [[جهاد]]، به این نکته اشاره می‌شود که [[هدف]] [[رزمندگان]] [[مسلمان]]، آزادسازی [[بندگان خدا]] از [[اجتماع]] [[ظالم]] و [[نظام]] [[طاغوت]] است، در حالی که هدف جنگجویان [[کافر]] برای به بند کشیدن [[انسان‌ها]] و به زنجیرکشیدن آنان در یوغ طاغوت است؛ به فرموده [[قرآن]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ}}<ref>«مؤمنان در راه خداوند جنگ می‌کنند و کافران در راه طاغوت پس با یاران شیطان کارزار کنید که نیرنگ شیطان، سست است» سوره نساء، آیه ۷۶.</ref>.
در بحث اهداف [[جهاد]]، به این نکته اشاره می‌شود که [[هدف]] [[رزمندگان]] [[مسلمان]]، آزادسازی [[بندگان خدا]] از [[اجتماع]] [[ظالم]] و [[نظام]] [[طاغوت]] است، در حالی که هدف جنگجویان [[کافر]] برای به بند کشیدن [[انسان‌ها]] و به زنجیرکشیدن آنان در یوغ طاغوت است؛ به فرموده [[قرآن]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ}}<ref>«مؤمنان در راه خداوند جنگ می‌کنند و کافران در راه طاغوت پس با یاران شیطان کارزار کنید که نیرنگ شیطان، سست است» سوره نساء، آیه ۷۶.</ref>.


ویژگی نظام‌های طاغوتی و یکه‌تاز، به [[بردگی]] کشاندن [[مردم]] و سلب [[آزادی]] آنان است، در این [[حکومت‌ها]]، [[فرصت]] برای [[نقد]] سیاست‌های [[حاکمان]] وجود ندارد و هرگونه [[انتقاد]] یا [[نصیحت]] و [[خیرخواهی]]، منفی و خطرناک توصیف می‌شود، دیدگاه شخصی [[حاکم]] بر [[رأی]] و نظر [[نخبگان]] و صاحب‌نظران، مقدم شمرده می‌شود و آنان تنها از مردم [[پیروی]] محض و [[اطاعت]] [[کورکورانه]] [[طلب]] می‌کنند و با [[روحیه]] استعلایی و استکباری، خود را [[مقدس]]، بی‌خطا و [[برتر]] از دیگران می‌پندارند و گرفتار کمال پنداری و [[خودشیفتگی]] می‌گردند؛ از همین منظر است که [[فرعون]] می‌گفت: {{متن قرآن|أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى}}<ref>«و گفت: من پروردگار برتر شمایم،» سوره نازعات، آیه ۲۴.</ref>.
ویژگی نظام‌های طاغوتی و یکه‌تاز، به [[بردگی]] کشاندن [[مردم]] و سلب [[آزادی]] آنان است، در این [[حکومت‌ها]]، [[فرصت]] برای [[نقد]] سیاست‌های [[حاکمان]] وجود ندارد و هرگونه [[انتقاد]] یا [[نصیحت]] و [[خیرخواهی]]، منفی و خطرناک توصیف می‌شود، دیدگاه شخصی [[حاکم]] بر [[رأی]] و نظر [[نخبگان]] و صاحب‌نظران، مقدم شمرده می‌شود و آنان تنها از مردم [[پیروی]] محض و [[اطاعت کورکورانه]] [[طلب]] می‌کنند و با [[روحیه]] استعلایی و استکباری، خود را [[مقدس]]، بی‌خطا و [[برتر]] از دیگران می‌پندارند و گرفتار کمال پنداری و [[خودشیفتگی]] می‌گردند؛ از همین منظر است که [[فرعون]] می‌گفت: {{متن قرآن|أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى}}<ref>«و گفت: من پروردگار برتر شمایم،» سوره نازعات، آیه ۲۴.</ref>.


حکومت‌های استبدادی، در مقابل [[دعوت حق]] و [[منطق]] [[عقل]]، از در [[تهدید]] و [[ارعاب]] وارد می‌شوند و با ایجاد [[اختناق]]، حتی می‌خواهند [[معتقدات]] [[قلبی]] و [[احساسات]] [[باطنی]] مردم را تابع [[هوی و هوس]] خود سازند، [[مخالفان]] خود را به باد [[تهمت]] و [[ناسزا]] می‌گیرند و به [[جاه‌طلبی]] و اخلال‌گری و ایجاد [[فتنه]] و [[فساد]] منتسب می‌کنند و [[ثروت]] مملکت را [[مال]] شخصی خود می‌دانند و هرگونه [[تصرف]] را در آن جایز می‌شمارند<ref>برای توضیح بیشتر، ر.ک: سیدابوالفضل موسوی زنجانی، حریت در نظر اسلام، ص۱۹۸.</ref>.
حکومت‌های استبدادی، در مقابل [[دعوت حق]] و [[منطق]] [[عقل]]، از در [[تهدید]] و [[ارعاب]] وارد می‌شوند و با ایجاد [[اختناق]]، حتی می‌خواهند [[معتقدات]] [[قلبی]] و [[احساسات]] [[باطنی]] مردم را تابع [[هوی و هوس]] خود سازند، [[مخالفان]] خود را به باد [[تهمت]] و [[ناسزا]] می‌گیرند و به [[جاه‌طلبی]] و اخلال‌گری و ایجاد [[فتنه]] و [[فساد]] منتسب می‌کنند و [[ثروت]] مملکت را [[مال]] شخصی خود می‌دانند و هرگونه [[تصرف]] را در آن جایز می‌شمارند<ref>برای توضیح بیشتر، ر.ک: سیدابوالفضل موسوی زنجانی، حریت در نظر اسلام، ص۱۹۸.</ref>.
۲۱۸٬۹۱۸

ویرایش