اقتدا به سنت و سیره امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[الگو]] پذیری از [[امام عصر]]{{ع}}==

==[[وظایف مسلمانان]] نسبت به [[اقتدا به امام مهدی]]{{ع}}==

#[[الگو]] پذیری از [[امام]]{{ع}} و [[تأسی]] و اقتدای عملی به آن [[حضرت]]<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۴؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۸۶.</ref>: از آنجایی که [[منتظران]] خود را منسوب به [[امام زمان]] {{ع}} می‌دانند، به این نتیجه می‌رسند که در [[پیروی]] از آن [[حضرت]] پیش‌قدم باشند و الگوی [[رفتاری]] و [[اخلاقی]] خود را ایشان قرار دهند. از آثار [[الگو]] گرفتن این است که آنان در [[رفتار]] فردی و [[اجتماعی]] طبق خواست [[امام]] {{ع}} حرکت و مسیر [[زندگی]] خویش را بر اساس آن تنظیم می‌کنند. از طرفی چون خواست [[امام]] {{ع}} طبق خواست [[خداوند]] است و بر محور آن می‌چرخد، [[رفتار]] فردی و [[اجتماعی]] [[منتظران]] نیز متأثر از [[اوامر و نواهی]] [[الهی]] و بر محور [[رضایتمندی]] [[خداوند]] خواهد بود و در محدودۀ تعیین شده [[خداوند]] دور می‌زند. سعی آنان بر این است که هیچ حرکت خلاف خواست [[خداوند]] از آنان سر نزند و همواره بر این امر [[مراقبت]] دائمی دارند. مداومت آنان بر این امر موجب می‌شود [[ورع]] و [[پرهیزکاری]] در آنان به صورت ملکه درآید و مزین به [[تقوای الهی]] شوند؛ زیرا [[اصحاب]] و [[یاران امام مهدی]] [[شاگردان]] [[مکتب]] [[قرآن]] و [[سنت]] معصومانند {{ع}} و از سرچشمۀ این دو گوهر گرانقدر سیراب می‌شوند. قهراً همۀ تلاششان بر این خواهد بود تا خود را با همۀ معیارهای [[دینی]] و این دو منبع ارزشمند هماهنگ کنند و تحت [[تربیت]] آن درآورند<ref>ر.ک: [[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[خانواده و زمینه‌سازی ظهور (کتاب)|خانواده و زمینه‌سازی ظهور]]، ص ۴۹.</ref>. در [[آیات]] و [[روایات]] به [[الگو]] پذیری از [[پیامبران]] و [[امامان]]{{ع}} اشاره شده است: [[قرآن کریم]] دو [[پیامبر]] بزرگ خود [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را در [[قرآن کریم]] به عنوان [[اسوه]] و [[الگو]] برای [[پیروان]] ایشان معرّفی می‌‌نماید، دربارۀ [[پیامبر خاتم]]{{صل}} می‌‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}}<ref>«بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای  نیکوست» سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref>؛ در جایی دیگر می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا}}<ref>«و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد اجتناب کنید» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. پس از [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، ائمّه{{ع}} [[الگو]] و [[اسوه]] هستند. کمال [[ایمان]] و [[یقین]] این است که [[انسان]] از ایشان که الگوهای آسمانی‌اند [[پیروی]] نماید<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۸۶.</ref>. در برخی [[روایات]] به بحث الگوپذیری از [[ائمه]]{{ع}} اشاره شده است مانند:

##[[رسول اکرم]]{{صل}} فرمودند: «خوشا به حال کسی که [[قائم]] [[خاندان]] مرا [[درک]] کند، در حالی که پیش از دوران [[قیام]]، به او و [[امامان]] من [[اقتدا]] کرده و از [[دشمنان]] وی اعلام بیزاری کرده باشد. آنان [[دوستان]] و همراهان من و [[گرامی‌ترین امت]] در نزدم هستند»<ref>{{متن حدیث|طُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ یَأْتَمُّ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَی مِنْ قَبْلِهِ وَ یَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ أُولَئِکَ رُفَقَائِی وَ أَکْرَمُ أُمَّتِی عَلَی‏}}؛ کمال‌الدین، ج۱، باب ۲۵، ح۳، ص ۲۸۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴  ـ۳۵.</ref>