ریشه قرآنی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

در [[روایات]] نیز، "[[امید]]" مایه حرکت و تلاش و [[پویایی]]، معرفی شده است. از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[روایت]] شده: "هر [[امیدواری]]، جوینده است"<ref>{{متن حدیث|كُلُّ رَاجٍ طَالِبٌ}}؛ مفید، محمد بن محمد، الأمالی، ص۲۰۷.</ref>. در بیان دیگری، درباره کسی که مدّعی [[امیدواری]] است‌، می‌فرماید‌: "به [[گمان]] خود ادعا می‌کند که به [[خدا]] [[امید]] دارد‌، به [[خدای بزرگ]] که [[دروغ]] می‌گوید و گرنه چرا [[امیدواری]] او در کردارش پیدا نیست، پس هر کسی که [[امید]] دارد، [[امید]] او در [[اعمال]] و رفتارش مشخص می‌شود"<ref>{{متن حدیث|يَدَّعِي بِزَعْمِهِ أَنَّهُ يَرْجُو اللَّهَ كَذَبَ وَ الْعَظِيمِ مَا بَالُهُ لَا يَتَبَيَّنُ رَجَاؤُهُ فِي عَمَلِهِ فَكُلُّ مَنْ رَجَا عُرِفَ رَجَاؤُهُ فِي عَمَلِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰.</ref>

در [[آیه]] ۵۵ [[سوره نور]]، که به [[جانشینی]] و [[حکومت صالحان]] در [[زمین]] اشاره دارد و مطابق برخی [[روایات]] بر [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} [[تطبیق]] شده، سخن از "[[ایمان]] و [[عمل صالح]]" است‌، یعنی [[جانشینی]] در [[زمین]] به کسانی که اهل [[عمل صالح]] هستند [[وعده]] داده شده است.