قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق میافتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق میافتد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۳
، ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> '
جز (جایگزینی متن - '. ::::::' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> ') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
با وجود پیچیدگی و ابهام برخی از جوانب [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، همچون انگیزه ایجاد آن و طرفهای درگیر آن غیر از [[سفیانی]] و پایان آن .. [[روایات]]، وقوع آن را به صراحت و قاطعیت بیان میکند و با اوصاف بزرگی آن را [[وصف]] مینماید. مانند [[روایت]] ذیل که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "همانا [[خداوند]]، در [[قرقیسیا]] سفره پر از طعامی دارد که سروش آسمانی از آن خبر میدهد و ندا میکندای پرندگان [[آسمان]] وای درندگان [[زمین]] بشتابید برای سیر شدن از گوشت تن [[ستمگران]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۶.</ref> | با وجود پیچیدگی و ابهام برخی از جوانب [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، همچون انگیزه ایجاد آن و طرفهای درگیر آن غیر از [[سفیانی]] و پایان آن .. [[روایات]]، وقوع آن را به صراحت و قاطعیت بیان میکند و با اوصاف بزرگی آن را [[وصف]] مینماید. مانند [[روایت]] ذیل که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "همانا [[خداوند]]، در [[قرقیسیا]] سفره پر از طعامی دارد که سروش آسمانی از آن خبر میدهد و ندا میکندای پرندگان [[آسمان]] وای درندگان [[زمین]] بشتابید برای سیر شدن از گوشت تن [[ستمگران]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۶.</ref> | ||
اینکه صحنه [[نبرد]] [[قرقیسیا]] به خوان و سفره [[الهی]] توصیف شده از این جهت است که درگیری [[ستمگران]] باهم و ضعیف کردن نیروهای یکدیگر از تقدیرات [[خداوند متعال]] است که به [[شکست]] آنها بهدست [[حضرت مهدی]] {{ع}} کمک میکند. ازاینرو [[سفیانی]] بعد از این [[جنگ]] وارد [[عراق]] میشود در حالی که بخشی از نیروهای خود را از دست داده است، [[ایرانیان]] زمینهساز، او را [[شکست]] میدهند .. آنگاه [[حضرت مهدی]] {{ع}} با ترکان که پس از [[شکست]] سفیانیان در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] طرف درگیر در آن [[کارزار]] بودهاند. وارد [[نبرد]] میشود. | |||
چنانکه [[روایت]] اشاره میکند، عرصه [[نبرد]]، بیابان خشک و بیآب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را [[دفن]] نمیکنند و یا قادر به [[دفن]] آنها نیستند، ازاینرو پرندگان [[آسمان]] و درندگان زمینی از گوشت لاشههای آنها شکم خود را سیر میکنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند زیرا که آنها سربازان [[جباران]] و ستمپیشگان میباشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و [[فرماندهان]] [[ستمکار]] از دو طرف وجود دارد. | چنانکه [[روایت]] اشاره میکند، عرصه [[نبرد]]، بیابان خشک و بیآب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را [[دفن]] نمیکنند و یا قادر به [[دفن]] آنها نیستند، ازاینرو پرندگان [[آسمان]] و درندگان زمینی از گوشت لاشههای آنها شکم خود را سیر میکنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند زیرا که آنها سربازان [[جباران]] و ستمپیشگان میباشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و [[فرماندهان]] [[ستمکار]] از دو طرف وجود دارد. |