ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۷
، ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲←عبودیت کامل
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==[[عبودیت]] کامل== | ==[[عبودیت]] کامل== | ||
طبق بعضی [[روایات]] عبودیت کامل از مقدمات [[امامت]] است، چنانکه [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} پیش از [[مقام امامت]] دارای [[مقام عبودیت]] بوده است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۷۵.</ref>؛ زیرا ولی کاملی که [[وظیفه]] [[هدایت]] [[بندگان]] را به عهده میگیرد، خود باید مراتب [[سیر]] [[معنوی]] و استکمال را طی کند و مادامی که به مقام عبودیت نرسد، در زمره [[اولیای خدا]] قرار نمیگیرد<ref>ملاصدرا، شرح اصول الکافی، ج۲، ص۴۳۱.</ref>؛ بلکه [[امام]] به جهت اینکه [[اوامر و نواهی]] او مقبول دیگران واقع شود، لازم است در [[افعال]] خود [[سرمشق]] دیگران بوده و بر [[عبادات]] مواظبت داشته باشد<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، الالفین، ص۱۹۴.</ref>. | |||
[[امام خمینی]] نیز [[عبادت امام]] را عبادتی کامل و [[افضل]] عبادات میداند چنانکه در روایتی<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۳۰۱.</ref> ضربت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[روز]] [[خندق]] افضل از جمیع عبادات [[جن]] و انس شمرده شده است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref> و [[عبادت]] کسانی عبادت احرار و آزادگان است که برای [[حب]] [[خداوند]] عبادت میکنند، نه به [[طمع]] [[بهشت]] یا [[ترس]] از [[جهنم]]. به [[اعتقاد]] ایشان در عبادات [[ائمه]]{{عم}} حالاتی است که در [[فهم]] [[انسان]] نمیگنجد<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۵۷.</ref>. بنابراین عبادت ائمه{{عم}} عبودیت مطلقه میباشد که از بالاترین مراتب کمال و [[مقامات]] [[انسانیت]] است و در اصل، متعلق به [[نبی]] ختمی{{صل}} بوده دیگر [[اولیای الهی]]{{عم}} به تبع ایشان به این [[مقام]] میرسند و عبادت و عبودیت دیگران ناقص است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۰.</ref>. با وجود این [[امامان معصوم]]{{عم}} با وجود همه عبادات و ریاضات، خود اظهار عجز و اعتراف به [[قصور]] در عبادات داشتهاند<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۲۴۵.</ref> | [[امام خمینی]] نیز [[عبادت امام]] را عبادتی کامل و [[افضل]] عبادات میداند چنانکه در روایتی<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۳۰۱.</ref> ضربت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[روز]] [[خندق]] افضل از جمیع عبادات [[جن]] و انس شمرده شده است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref> و [[عبادت]] کسانی عبادت احرار و آزادگان است که برای [[حب]] [[خداوند]] عبادت میکنند، نه به [[طمع]] [[بهشت]] یا [[ترس]] از [[جهنم]]. به [[اعتقاد]] ایشان در عبادات [[ائمه]]{{عم}} حالاتی است که در [[فهم]] [[انسان]] نمیگنجد<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۵۷.</ref>. بنابراین عبادت ائمه{{عم}} عبودیت مطلقه میباشد که از بالاترین مراتب کمال و [[مقامات]] [[انسانیت]] است و در اصل، متعلق به [[نبی]] ختمی{{صل}} بوده دیگر [[اولیای الهی]]{{عم}} به تبع ایشان به این [[مقام]] میرسند و عبادت و عبودیت دیگران ناقص است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۰.</ref>. با وجود این [[امامان معصوم]]{{عم}} با وجود همه عبادات و ریاضات، خود اظهار عجز و اعتراف به [[قصور]] در عبادات داشتهاند<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۲۴۵.</ref> |