بحث:آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

#واژه {{متن قرآن|إِنَّمَا}} در ابتدای [[آیه]]، [[اثبات]] می‌کند که این نوع [[ولایت]]، [[ولایتی]] ویژه است و به [[خدا]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و [[مؤمنان]] ویژه اختصاص دارد.

#[[ولایت]] در [[آیه]]، طولی و یک‌سویه<ref>ارتباط و تأثیر دو گونه است: دوجانبه و یک‌جانبه. اگر تأثیر متقابل و دو جانبه بود، اولی، ولی دومی‌است و دومی‌نیز ولی اوّلی است. مانند: اخوّت و برادری که اگر حسن برادر حسین است، حسین نیز برادر حسن است، ولی اگر تأثیر یک‌جانبه بود، اولی، ولیّ دومی‌است و دومی‌مولّی‌علیه اولی است؛ یعنی دومی‌تحت ولایت اولی قرار دارد؛ مانند ابوّت و بنوّت.</ref> است. رابطه میان [[خدا]]، [[رسول]]{{صل}} و [[مؤمنان]] با [[امت]] اسلامی‌ به این معناست که فقط یکی از دو سو ([[خدا]] و [[رسول]]{{صل}} و [[مؤمنان]]) در دیگری ([[امت اسلامی]]) مؤثّرند، عکس آن پذیرفته نیست. پس کسی بر [[خدا]]، [[رسول]] و [[اولیای خدا]] [[ولایت]] ندارد.[[خداوند]] بالاترین [[ولایت]] را بر [[مردم]] دارد و [[ولایت]] [[رسول]]{{صل}} و [[جانشینان]] او به تبع [[ولایت]] [[خداوند]] و در طول [[ولایت]] او، بر [[مردم]] [[ولایت]] دارند.

*'''[[اثبات]] مقدمه سوم:''' مطابق [[روایات شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[مؤمنان]] ویژه، [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} است.

*مفسّران [[شیعه]] معتقدند که مصداق {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا}} [[امیرمؤمنان]]{{ع}} است.

*[[آلوسی]] در [[شأن نزول]] آیه ولایت می‌نویسد: {{عربی|و غالب الأخباریین علی أنها نزلت فی علی کرم الله تعالی وجهه}}<ref>روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۳، ص۳۳۴.</ref>. این [[شأن نزول]] دارای [[شهرت]] زیاد و در حد [[اجماع]] است. به بیان [[علامه طباطبائی]]، اگر این [[شأن نزول]] با توجّه به زیادی [[روایات]] [[انکار]] شود، دیگر نمی‌توان هیچ [[شأن]] نزولی را در [[قرآن کریم]] پذیرفت.

*نتیجه آنکه، بر پایه مقدمات یاد شده، [[امامت]] و [[سرپرستی]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} بر [[مؤمنان]] [[اثبات]] می‌شود.

==[[سبب نزول]] آیه ولایت==