ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام خمینی]] نیز [[عبادت امام]] را عبادتی کامل و [[افضل]] عبادات می‌داند چنان‌که در روایتی<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۳۰۱.</ref> ضربت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[روز]] [[خندق]] افضل از جمیع عبادات [[جن]] و انس شمرده شده است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref> و [[عبادت]] کسانی عبادت احرار و آزادگان است که برای [[حب]] [[خداوند]] عبادت می‌کنند، نه به [[طمع]] [[بهشت]] یا [[ترس]] از [[جهنم]]. به [[اعتقاد]] ایشان در عبادات [[ائمه]]{{عم}} حالاتی است که در [[فهم]] [[انسان]] نمی‌گنجد<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۵۷.</ref>. بنابراین عبادت ائمه{{عم}} عبودیت مطلقه می‌باشد که از بالاترین مراتب کمال و [[مقامات]] [[انسانیت]] است و در اصل، متعلق به [[نبی]] ختمی{{صل}} بوده دیگر [[اولیای الهی]]{{عم}} به تبع ایشان به این [[مقام]] می‌رسند و عبادت و عبودیت دیگران ناقص است<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۰.</ref>. با وجود این [[امامان معصوم]]{{عم}} با وجود همه عبادات و ریاضات، خود اظهار عجز و اعتراف به [[قصور]] در عبادات داشته‌اند<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ص۱۷۶.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۲۴۵.</ref>

== جستارهای وابسته ==